Son zamanlarda EXOCRINE kadar istekli ve ısrarlı pek az grup görmüş olabilirim. Adamlar 10 yıl önce yola çıktılar ve altıncı albümlerini çıkarmış durumdalar. İki yılda bir mutlaka albüm çıkarıyorlar ve kadrodan da fazla fire vermeden son derece istikrarlı şekilde yollarına devam ediyorlar.
Yeni albüm “Legend”a baktığımızda EXOCRINE’in birtakım şeyleri bir miktar farklı yapmaya başladığını görüyoruz. Öncelikle son üç albümdür vahşetini Unique Leader bünyesinde kusan grup, bu ısrarı ve üretkenliği sayesinde kapağı Season of Mist’e atmış durumda. Diğer bir konu, grubun müziğinde karşımıza çıkan irili ufaklı yenilikler ve fikirler. Önceki albümlerinde GOROD, OBSCURA, FRACTAL UNIVERSE, BEYOND CREATION gibi grupların sofistike ve ince işçilik gerektiren dünyasına yakın duran EXOCRINE, “Legend”da sertlik dozunu epey bir artırmış ve olayı SOREPTION, ARCHSPIRE, VIRVUM tarafına yaklaştırmış. THE ZENITH PASSAGE, INFERI gibi gruplarda duyduğumuz tarzda fikirler de mevcut, ancak genel olarak hem prodüksiyon hem de gitar yazımı çok daha şiddetli ve yıpratıcı bir hâl almış.
Bir taraftan bakıldığında açıkçası bu durum EXOCRINE müziğinin kişiliğini ve akılda kalıcı tarafını belli oranda törpülemiş diyebiliriz. Özellikle albümün ilk şarkılarında aşırı tavizsiz bir şarkı yazımı görüyoruz ve bu da renkleri, tonları, farklı fikirleri biraz aratıyor. Kafaya çakan gitar ve kick drum’lar elbet sevdiğimiz, bağrımıza bastığımız şeyler ancak dinamizm diye de bir şey var ve bir şarkının ömrünü belirleyen önemli faktörlerden biri de o şarkının içindeki farklı dinamikler sonucu oluşan tansiyon değişiklikleri, iniş çıkışlar veya en azından farklı fikirlerin öne çıkma şansı bulabilmesi. Bence “Legend”daki kimi şarkılar sırtlarını karambol, şiddete yaslıyorlar ve bir noktadan sonra birbirlerine benzemek durumunda kalıyorlar.
Bu duruma örnek verebileceğim pek çok şarkı var ve davul kullanımının aşırı dominantlığı, gitarların karakteristik ve akılda kalıcı bir şeyler yapmaktansa sadece dümdüz şiddete başvurması bence albümün dinlenebilirliğini gözle görülür şekilde baltalamış. Kaosla parlak fikirleri dengeli harmanlayan CYTOTOXIN, ARCHSPIRE gibi bir dolu grup var ve bunu yapamadığınız zaman direkt olarak sırıtıyorsunuz.
EXOCRINE’le ilgili olarak daha önce bu yorumları yapmamış ve son üç albümüne 7 ila 7,5 arası notlar vermiştim, ancak bana kalırsa “Legend” grubun önceki işlerindeki fikir bolluğuna sahip değil ve bu eksikliği saf şiddet, zekâ düzeyi az ekstremlik ve prodüksiyon gücüyle kapama yoluna gidiyor. Bu bence iyi bir şey değil.
Kadro Jordy Besse: Vokal, bas
Nicolas La Rosa: Gitar
Sylvain Octor-Perez: Lead gitar
Théo Gendron: Davul
Şarkılar 1. Presage/Legend
2. Life
3. Eidolon
4. The Altar of War
5. Dust in the Naught
6. Warlock
7. Dragon
8. The Oath
9. By the Light of the Pyre
10. Cryogenisation
Uzun zamandır “zekâ düzeyi az ekstremlik” kadar naif bir hakaret ifadesi okumamıştım:)…Eline sağlık hocam!
28.01.2024
@Seyfettin Dursun, ahah sağ ol.