Yılın ilk haftalarında yeni albüm çıkarmak ticari sebeplerden ötürü şirketler tarafından genelde tercih edilmez ve bu dönemler büyük oranda grupların kendi imkânlarıyla çıkardıkları albümlerin ve solo projelerin zamanıdır. Ticari kaygıları ikinci plana atan underground şirketler de aynı şekilde bu duruma fazla önem vermeden bir şeyler yayınlamaya devam ederler.

Bugün, aslında bilinen de bir şirket olan Everlasting Spew Records’dan çıkan bir albümden, tek kişilik oluşum ENGULF’ın ilk çalışmasından söz edeceğiz. Yunan asıllı ABD’li müzisyen Hal Microutsicos’un projesi olan ENGULF 2015’te kurulduktan ve üç EP çıkardıktan sonra ilk albümü “The Dying Planet Weeps”i de 12 Ocak’ta ortamlara sundu.

Öncelikle albüm adıyla albümdeki müziğin epey uyumsuz olduğunu söyleyerek başlayayım. “The Dying Planet Weeps” dendiğinde akla kırılgan, içinde keman veya kadın vokal olan, acıklı melodiler ve melankolik anlarla süslü hüzünbaz bir sikkoluk geliyor. Ne var ki ENGULF kütür kütür death metal yapıyor.

MORBID ANGEL ekolünün sıkı bir takipçisi olduğu her açıdan belli olan Microutsicos, “The Dying Planet Weeps”te MORBID ANGEL’a özgü epey bir şeyi bizlere sunmaktan geri kalmamış. Detaylara indiğimizde Microutsicos’un bunu büyük oranda teknik anlamda yaptığını görüyoruz.

Misal MORBID ANGEL ekolünün amansız takipçilerinden MITHRAS bu olayı çok daha atmosferik biçimde de yansıtabiliyor. Keza GOREPHILIA da MORBID ANGEL Meslek Yüksek Lisesi’ni onur belgesiyle bitirecek düzeyde kapsamlı bir MORBID ANGEL ruhu katabiliyor müziğine.

ENGULF’ta bu durum daha ziyade gitarların yaptığı birtakım şeyler üzerinden ilerliyor. ENGULF bu MORBID ANGEL “baz”ını alarak, üstüne daha teknik olaylar ve birtakım dezonant dokunuşlar katarak kendi müziğini oluşturma yoluna gitmiş. Ne var ki yeri geldiğinde (“Ominous Grandeur” gibi) phrygian ve armonik minörü de kullanarak oryantal karakterli dokunuşlar yapmaktan da geri durmuyor. ABORTED insanı Sven de Caluwé de albümde Microutsicos’a destek veren çeşitli müzisyenler arasında. Hatta Microutsicos da yeni ABORTED albümüne konuk olarak iade-i ziyaret yapmış; onu da albüm çıktığında duyarız.

“The Dying Planet Weeps”le ilgili ilginç konulardan biri de albümün 2 sene kadar önce kaydedilmiş ve bekletiliyor oluşu. Microuticos muhtemelen albümü kendi başına değil de bir şirketten yayınlamak istedi ve bunun için uygun zamanı bekledi, albüm de ancak şimdi dinleyiciyle buluşuyor. Bunun sonucunda mı yoksa başka bir sebepten mi bilmem, “The Dying Planet Weeps”in prodüksiyonu kimilerine biraz kuru gelebilir. Özellikle açılış şarkısının başındaki 1 dakika civarı intro kısmının canlılığından sonra giren gitarlar bence yaratılan beklentinin biraz altında kalacak şekilde kuru ve derinlikli olmaktan uzaklar. Yine de albüm ilerledikçe, hatta daha ilk şarkı bitmeden bu duruma alışmanız büyük ihtimal. Diğer yandan Pär Olofsson gibi bir efsanenin elinden böyle dandik bir kapak çıkmış olmasına alışabilir misiniz, onu bilmiyorum.

Sonuç olarak MORBID ANGEL sevenler başta olmak üzere ENGULF illaki kitlesini, alıcısını bulacaktır. İyi icra edilmiş gitarlar, gayet sağlam vokaller, üzerine düşeni yapan davullar ve değişken beste yapılarıyla “The Dying Planet Weeps” bu tek kişilik proje adına iyi bir başlangıç.