Bugün metal dünyasının en yıpratıcı gruplarından birinin yeni albümünden bahsedeceğim. TETRAGRAMMACIDE özellikle son yıllarda heyecan verici işlerini gördüğümüz Hindistan metal sahnesinin en önemli isimlerinden biri olarak 2012’den bu yana death metal, black metal ve noise üçgeninde dinleyicilere zor anlar yaşatmayı sürdürüyor. Yeni albümleri “Typho-Tantric Aphorisms from the Arachneophidian Qur’an”la ilk karşılaşmamda, ilk albümü de düşünerek, müzikal olarak tam da beklediğim türde bir terör saldırısıyla karşılaştığımı söyleyebilirim.

2017’de çıkardıkları “Primal Incinerators of Moral Matrix” ekstrem metal sevenlerin dimağlarında henüz tazeyken, şimdi de çıtayı daha da yukarı taşıdıkları ve hem müzik hem de tema anlamında çok başka kafalara ulaştıkları yeni albümleriyle birlikteyiz. Arapça ya da kulağa Arapça gibi gelen zırvalamalardan oluşan bir duadan ibaret olan “Trans-Linguistic Utterance of a Sacred Orgasmal Cry Fills the Lemurian Sky (By the Same Mouth, One True God Crieth Hriliu)”nın ardından başlayan albüme geçmeden önce grubun tematik yaklaşımından kısaca söz etmek yararlı olacaktır.

TETRAGRAMMACIDE, İslam düşmanlığı başta olmak üzere ezoterik Nazizm, kadim Hindu inançları ve Lovecraft temaları çerçevesinde bir konsept belirleyen iki kişiden oluşan bir topluluk. Araştırdığınızda, bu arkadaşların sadece tepki çekmek için birtakım tabuları hedef aldığına ve insanları rahatsız edecek ofansif yaklaşımlarda bulunduklarına dair yorumlar görebilirsiniz. Reddit’te veya birtakım mecralarda okuyabileceğiniz üzere grubu oluşturan iki kişinin “edgelord” olduğundan bahsediliyor ve müzikleri bir yana dursun, genel tavırlarının tepki çekme amaçlı ofansif takılma olduğu vurgulanıyor.

Bu ne kadar doğru bilemem, ancak adamların iki albümlerinin kapağına da Kabe’yi koydukları düşünüldüğünde belli bir tepki almayı amaçladıkları ortada. %80’i Hindu olan Hindistan’da yaklaşık %15’lik de bir Müslüman kesim var ve merch tasarımlarında gamalı haç ve Kolovrat kullanan bu arkadaşların bir şekilde birilerini tahrik etmeye çalıştıkları da ortada. Bunu geçelim ve albümden devam edelim.

“Typho-Tantric Aphorisms from the Arachneophidian Qur’an”, black metal ve death metali son derece yıpratıcı bir düzlemde ele alan bir albüm. REVENGE, BLASPHEMY, CONQUEROR, BESTIAL WARLUST, BLACK WITCHERY, TEITANBLOOD gibi gruplarla ortak yönleri olsa da müziklerini genelde kaos eksenine çekmiyorlar. Noise unsurları bu albümde “Primal Incinerators of Moral Matrix”e göre daha az karşımıza çıkıyor ve daha tane tane diyebileceğim ancak elbette ki yine kaosla şahlanan besteler sunma yoluna gidiyorlar. NYOGTHAEBLISZ, DIOCLETIAN, ANTEDILUVIAN gibi grupları biliyorsanız bahsettiğim bu ince farkı anlayabileceğinizi düşünüyorum. TETRAGRAMMACIDE müziğiyle kaos yaratmak istiyor, ancak bunu kendini kaosa ve karambole kaptırarak yapmıyor. Gitarlar olabildiğince akılda kalıcı işlere giriyorlar, davullar nefes aldırmamak için ellerinden geleni yapıyor, vokaller de bu katliamı beslemek adına canını dişine takarcasına kükrüyor, böğürüyor, nefret kusuyor. Prodüksiyonun bu yıkımın akıcı şekilde özümsenebilmesine imkân tanıması da albümün en büyük artılarından biri olarak öne çıkıyor.

Bir ara böyle bir inceleme yazmaktansa sadece albümdeki şarkı isimlerinin Türkçe tercümelerini yazarak ve müzikten hiç bahsetmeyerek kritiği noktalamayı planlamıştım. Bu şekilde gerçekten de çok başka kafalarda bir gruptan bahsettiğimiz ve şarkıların da bu kafalardan çıktığı anlaşılır diye düşündüm. Ancak sonra baktım ki olay bambaşka yerlere gidiyor, pek çok kelimeyi açıklamak için bir dolu açıklama yapmam gerekiyor, bundan vazgeçip standart inceleme şablonuna döndüm. “Typho-Tantric Aphorisms from the Arachneophidian Qur’an” gerçekten de pek çok açıdan dikkat çekici, sürükleyici, yıpratıcı bir albüm ve ekstrem şeylerden zevk alan pek çok dinleyici tarafından beğenilmesi yüksek ihtimal.