Ekstrem metalin gelişiminde, dallanıp budaklanmasında ve bugünlere gelmesinde payı olan thrash metal gruplarını düşündüğümüzde ABD’den SLAYER’la birlikte Alman thrash metal gruplarının seksenlerde yaptığı şeylerin de büyük payı var. KREATOR, SODOM ve DESTRUCTION normalde thrash metal grubu olsalar da ilk dönemlerinde yaptıkları şarkılardaki fikirleri, şarkı sözleri ve imajlarıyla black metal gruplarına dahi yol göstermiş oluşumlar olarak metal tarihindeki yerlerini almış durumdalar.
Bunlar arasından SODOM’un da ayrı bir yeri var elbet. Black metal/speed metal/thrash metali harmanladığı ilk dönemindeki çiğlik, leşlik, yırtıcılık çok daha ekstrem yönlere sapacak gruplara da ilham vermiş ve bu sayede SODOM özellikle underground ortamların en çok saygı duyulan gruplarından birine dönüşmüştü.
SODOM’da bir kıpraşma olduğu ve köklere dönme emareleri gösterdiği 2022 yılında ayyuka çıkmıştı aslında. Önce 1986’dan kalma “After the Deluge”un yeniden kaydedilmiş hâlini yayınladılar. Ardından eski günlerini yad ettikleri “1982” adlı yeni şarkılarını paylaştılar, sonra “40 Years At War – The Greatest Hell Of Sodom” toplamasıyla 40 yıllık geçmişlerini tazelenmiş şekilde gün yüzüne çıkardılar. Henüz 2022 bitmemişken yazımı süren bir sonraki albümlerinin SODOM’un bugüne kadarki en sert işi olacağını açıkladılar ve nihayet birkaç gün önce de “1982” EP’siyle geçmişi anma şenliklerini devam ettiriyorlar.
“1982” içinde 5 şarkı bulunan 18,5 dakikalık bir vahşet şenliği. EP’ye adını veren şarkıda bundan 41 yıl önce, daha ilk demoları bile çıkmadan önceki ruh hâllerini anlatırken, arkasına da 1983’te çıkan aynı adlı demoda yer alan “Witching Metal”ı koyuyorlar. SODOM’un kudurmuş, zehirlenmiş MOTÖRHEAD ve VENOM karakterini net şekilde gördüğümüz bu parça, günümüze kadar olan süreci düşününce SODOM’un yola çıkarkenki ilham ve motivasyonlarını kabak gibi önümüze döküyor. SODOM bu şarkının “In the Sign of Evil”daki hâlini değil, demodaki ilk hâlini kullanmayı tercih etmiş. Bilenler bilir, “In the Sign of Evil” versiyonundaki verse rifi orijinal hâlinden biraz farklıdır.
1984’te çıkan ve yine aynı adlı demoda yer alan “Victims of Death”te de yine SODOM’daki MOTÖRHEAD ve VENOM etkisini bire bir görmek mümkün. 1984’te çıkan demonun kalitesi düşünüldüğünde, “1982” EP’si sayesinde SODOM resmen kendi mezarını açıyor ve etrafa tazelik, canlılık yayılıyor. Yine “Victims of Death”te yer alan “Let’s Fight” da 2022’de çıkan “40 Years at War – The Greatest Hell of Sodom”daki adı olan “Let’s Fight in The Darkness Of Hell” şeklinde EP’de yer alıyor. Son olarak da 1986 tarihli “Obsessed by Cruelty”de yer alan “Equinox”la “1982” EP’sini kapatıyoruz. Diyecek çok bir şey yok. Baştan sona köpeklik, çirkinlik, şerefsizlik.
SODOM’un bu son 2 yıldaki ilk günlere dönme gayretinden ve sonraki albüme dair açıklamasından gerçekten de sert bir şeyler yayınlayacakları düşüncesini çıkarmak mümkün. Tom Angelripper gibi bir adamın, 40 yılı aşan SODOM hayvanlığının ve 2020’deki “Genesis XIX”in karanlığında, SODOM’un maksimum 2 sene içinde çıkacağını düşündüğüm yeni albümünün de bizi ihya edeceğine dair en ufak bir şüphem yok diyor ve hepinize hayırlı bir hafta diliyorum.
Güzel ep ama umarım old school speed black metal karışımı hallerine son albümden daha fazla oynamazlar. Sevmediğimden değil son albümü hala dinliyorum ama Sodom’un daha modern daha öküz hali de (Code Red – M16 – Epitome of Torture) çok iyi. Onu tamamen kaybetmeseler daha iyi.
@eatthegun, en az Rambo Okan’ın Fenerli olduğu kadar Sodomcu olan ben var senin bu yorumuna hiç katılmamak. M-16 ve sonrası kadro değişimine kadar olan kısmen daha dinlenebilir, melodik Sodom gerekli seviyede kudretli değildi bence. Sodom şu an ikinci baharını yaşıyor. Böyle devam.
@ismail vilehand, Abi aslında aynı fikirde sayılırız benim de saydığım albümler hariç fazla melodik bulduğum için en az dinlediğim Sodom dönemi bahsettiğin dönem ama yeni albümlerde Tombstone, Lead Injection tarzı parçalar da yazarlarsa kafayı yerim :D
ben ise ilk yoruma katılıyorum ve onun gibi düşünüyorum.
code red – m16 Sodom’u benim için çok daha zevkli ve dinlenebilir.
karanlık bodosloma blackimsi Sodomda maalesef yokum ben.benim için thrash metal öyle birşey değil.
o yüzden son albümlerinin ömrü çok kısa oldu.
Güzel ep ama umarım old school speed black metal karışımı hallerine son albümden daha fazla oynamazlar. Sevmediğimden değil son albümü hala dinliyorum ama Sodom’un daha modern daha öküz hali de (Code Red – M16 – Epitome of Torture) çok iyi. Onu tamamen kaybetmeseler daha iyi.
15.11.2023
@eatthegun, en az Rambo Okan’ın Fenerli olduğu kadar Sodomcu olan ben var senin bu yorumuna hiç katılmamak. M-16 ve sonrası kadro değişimine kadar olan kısmen daha dinlenebilir, melodik Sodom gerekli seviyede kudretli değildi bence. Sodom şu an ikinci baharını yaşıyor. Böyle devam.
16.11.2023
@ismail vilehand, Abi aslında aynı fikirde sayılırız benim de saydığım albümler hariç fazla melodik bulduğum için en az dinlediğim Sodom dönemi bahsettiğin dönem ama yeni albümlerde Tombstone, Lead Injection tarzı parçalar da yazarlarsa kafayı yerim :D
ben ise ilk yoruma katılıyorum ve onun gibi düşünüyorum.
code red – m16 Sodom’u benim için çok daha zevkli ve dinlenebilir.
karanlık bodosloma blackimsi Sodomda maalesef yokum ben.benim için thrash metal öyle birşey değil.
o yüzden son albümlerinin ömrü çok kısa oldu.
Tapping the Vein en iyi Sodom albümüdür.
“Arkadan vermeyen kalmasın.” diyen tüm dolmuş minibüs söförleri birer Sodom fanıdır.