Takvimler 2009’u gösterene dek ENDSTILLE en sevdiğim Alman black metal gruplarından biriydi. Bunun sebeplerinden biri grubun kendine has bir atmosfer ortaya koyabilmesi, savaş ve şeytancılık temasını gayet tutkulu biçimde işleyebilmesi, konserlerdeki vahşi performansları ve elbette ki Iblis’in muazzam vokalleriydi.

Sonrasında ne olduysa Iblis gruptan ayrıldı, görünüşe göre ertesi sene müziği bıraktı ve ortadan kayboldu. Yerine gelen Zingultus (bu nasıl isim arkadaş) standart, kirli bir black metal vokali yapıyordu ve ondan bağımsız sebeplerle, çıkardıkları son iki albüm “Infektion 1813” ve “Kapitulation 2013” genel olarak ortalama işlerdi. 2015 yılında ENDSTILLE metal dünyasında benzerine az rastlanan bir olaya imza attı ve “Finis Germaniae” yeni albümünü duyurdu, ancak albümü çıkarmadı. 8 yıl sonra, Zingultus bir röportajda o albümün bir ENDSTILLE albümü gibi hissettirmediğini düşündükleri için yayınlamaktan vazgeçtiklerini açıkladı. Yani bunca adam, yapımcı, teknisyen falan bir albüm yapıyorsunuz, albümü duyuruyorsunuz ve sonra “meh” deyip çöpe atıyorsunuz. Yazım süreci, kayıt mayıt, bir kişi de uyanmadı mı “aga bu olmadı yeaea” diye?

Neyse ki şimdi, bir önceki albümden 10 yıl sonra nihayet yeni bir ENDSTILLE albümüyle, “DetoNation”la karşı karşıyayız. “DetoNation” genel olarak standart bir black metal albümü. Kötü değil, ama olmasa da kimsenin uykusunu kaçırmayacak bir albüm. Grubun “Dominanz” ve “Navigator”da yaptıklarını bilince, yazdığı acayip rifleri düşününce “DetoNation” ister istemez yeterince tutkulu gelmiyor.

Albümde “Victorious” başta olmak üzere güzel şarkılar var. Bir black metal albümünde olması gereken standart şeyleri duyabiliyoruz ancak can sıkıcı olan sadece bir black metal albümünde olması gereken standart şeyleri duyuyoruz. Bunun üstüne bir de davul miksi başta olmak üzere sıkıntılı prodüksiyon eklenince işin keyfi bir türlü çıkmıyor. Albümü dinlerken tadım çok kaçmadı, rahatsız olmadım, ancak beklentiler bir türlü karşılık bulamadı. ENDSTILLE ile ilk kez tanışacak biri “DetoNation”ı beğenebilir, “vay be iyiymiş” diyebilir, ancak bu grup bundan çok daha fazlasını yaptı, o yüzden bu albümü övmek grubun geçmişine haksızlık olur. Acaba “Finis Germaniae” için kaydettikleri şeyleri kırpıp biçip bu albümdeki şarkıları oluşturmak için mi kullandılar, ama o da garip olur çünkü “DetoNation”da ENDSTILLE gibi hissettirmeme gibi bir durum da yok. Sadece vasatlık var ve bu da yeterince can sıkıcı. Misal 8 dakikalık son şarkı “Endstille (Weltkrieg)”. Evet epik, atmosferli falan filan ama neden 8 dakika boyunca vokalleri coşturmadan sadece konuşma vokal kullandınız acaba? Böyle olunca daha mı etkileyici oldu? Müthiş bir albüme destansı bir kapanış mı yapmış oldunuz? Sanmıyorum.

Uzun lafın kısası ENDSTILLE eski formunda değil. Iblis’in yarattığı terörü arıyoruz ve atmosfer olarak da 2009 öncesinin gölgesinde kalıyorlar. “DetoNation” kötü bir albüm değil, ama sadece kötü bir albüm değil.