Kapağı sayesinde tesadüfen karşılaştığım ve merak ederek dinlediğim bir gruptan bahsetmek istiyorum bugün. Yer Antalya, sıcaklık 40 derece, çalan müzikle ortamı biraz serinletmek amacındayım.

Bugün Almanya’ya gidiyoruz ve İsveç’in doksanların ortalarında başlayan melodik death/black metal furyasından beslenen, hatta o furya olmasaydı olmayacak düzeyde o sound’a bağlı bir gruptan söz edeceğiz.

“Dust”, 8 yıl önce kurulan THRON adlı bu arkadaşların dördüncü albümü. Kritiğin girişini hiç utanıp sıkılmadan son THULCANDRA albümü “Hail the Abyss” için yazdığım yazıdaki grup adlarını ve birkaç kilit kelimeyi değiştirerek yapacağım.

UTANMAZLIK BAŞLASIN!

THRON esasında sadece bir DISSECTION worship grubu değil. Genel sound’unu DISSECTION’dan alıyor ve müzikal olarak da efsanevi İsveçli grupla olan kesişim kümesi epey büyük. Lakin esasında THRON sadece DISSECTION’a değil, doksanların ortaları ve ikinci yarısında İsveç’te çıkan melodik black/death metal akımının tamamına gönül vermiş ve o ruhu yaşatmaya ant içmiş bir proje.

“Dust”ı dinlerken de işte bu ruhu sonuna kadar, belki de THULCANDRA hariç günümüz metal dünyasında pek de fazla grubun yansıtmayı başaramadığı kadar net şekilde hissedebiliyoruz. 2015’te kurulan THRON sanki 27-28 yıl önce Stockholm’ün, Västra’nın, Göteborg’un, Linköping’in sokaklarında DISSECTION’larla, SACRAMENTUM’larla, LORD BELIAL’larla, VINTERLAND’larla, DAWN’larla, UNANIMATED’larla takılıyormuşçasına o zamanın ve coğrafyanın ruhuna ait bir müzik yazmayı başarıyor.

UTANMAZLIK SONA ERDİ.

THULCANDRA’dan farklı olarak THRON aslında WATAIN sularına da giren bir müzik yapıyor. Onlar kadar zehirli, terörist bir black metalleri yok ancak his olarak kesinlikle WATAIN ayarında bir atmosferleri var. Üstelik bunu bana “Yavru WATAIN” başlığı attıracak kadar (incelemeyi de Kıbrıs’ta yazmıştım) bariz yapan SHEIDIM gibi gruplara nazaran çok daha başarılı yapıyorlar. Dolayısıyla DISSECTION’dan daha bile baskın WATAIN ve NECROPHOBIC seven kitle THRON’u ve “Dust”ı epey bir sevecektir kanısındayım. Ben bu kitleye dâhilim ve grubu da albümü de sevdiğimi rahatlıkla söyleyebilirim.

Çok baskın bir sound’dan söz ettiğimiz için o sound’u, 1994-1998 arası İsveç melodik death/black metalinin karanlığını seviyorsanız hiç tereddüt etmeden dinleyebilirsiniz.

Grubun “The Golden Calf”ın 3.49’unda araya bir de MOR VE ÖTESİ – “Bir Derdim Var” attırdığını söyleyerek huzurlarınızdan çekileyim.