ARCHGOAT, IMPALED NAZARENE, BLASPHEMY, SARCÓFAGO, BLACK WITCHERY, HELLHAMMER gibi metal tarihinin en leş pisliklerini bir araya getiren ABD’li black/death metal grubu WEREGOAT gerçekten de sevilmemek, itici olmak, birilerinin hoşuna gitmemek adına elinden gelen her şeyi yapan bir oluşum.

“Pestilential Rites of Infernal Fornication” albümlerinin kapağındaki cinsel seksle gündeme gelen ve pek çoklarının ilgisini çeken grubun 6 yıldır yeni albüm çıkarmamasına şaşırdığımı söylemeliyim. O albümün ardından bir konser albümü ve “Cunting Darkness”la birlikte iki EP çıkardılar ancak tam teşekküllü bir albüm olsaydı şahsen daha çok sevinirdim. “Cunting Darkness”ta bizleri sadece 9,5 dakika toplam süresi olan 4 şarkı karşılıyor. Bu şarkılarda WEREGOAT’un standart (sanki adamları milyonlar biliyormuş gibi konuşuyorum) pislikleri bir bir masaya dökülüyor; yine birileri tecavüze uğruyor, birileri acı çekiyor, birileri inliyor ve muhtemelen sonunda da birtakım keçiler sigara yakıyor.

Bu tarz müziğin bir değeri olup olmadığı konusunda herkesin farklı düşünceleri olabilir. Sonuçta ortada SIFIR akılda kalıcılık, SIFIR ahenk, SIFIR hoşluk, SIFIR beğeni beklentisi (burada İngilizceye geçelim) ve “ZERO fucks given” bir durum var. O yüzden bu EP’ye SADECE 9 dakikanızı ayırdığınıza bile pişman olabilirsiniz. Ne var ki sanatın ucu bucağı yok ve birileri ortaya bu tarz bir kimlik koyuyorsa alıcısı da var demektir. Ben yukarıda dediğimi yineliyorum, WEREGOAT bunlarla uğraşmasın, “Pestilential Rites of Infernal Fornication” gibi bir albüm yapsın, hatta yapmışken o albümünki gibi çarpıcı bir de kapak koysun.

Oxford Üniversitesi “müzik” kavramını “insan seslerinin veya enstrümanlardan çıkan seslerin güzel, uyumlu, duyguları yansıtır şekilde bir araya getirilmesi” olarak ifade ediyor.

Bu tanıma bakarsak, WEREGOAT müzik yapmıyor.

Ama bazıları da bunu seviyor.