Yakın zamanda bu sayfalarda ağırladığımız progresif death metal grubu LAMENTATIONS’ın ardından bir kez daha Singapur’a gidiyoruz. Bu kez 2022’nin bitmesine yakın yeni albümünü çıkaran RUDRA’yla birlikteyiz.

RUDRA Singapur metal sahnesinin en köklü birkaç grubundan biri ve 30 yılı aşkın süredir müzik yapıyorlar. Kariyerine thrash/death metal yaparak başlayan grup sonradan thrash metal tarafını black metalle değiştirdi ve müziğine folk unsurlar da ekleyerek Singapur metalinin en önemli isimlerinden biri hâline geldi.

Konsept bir albüm olan “Eight Mahavidyas”ta RUDRA’nın etnik unsur barındıran her black/death metal grubunun başvurduğu formülleri Singapur ve Uzak Doğu karakteri özelinde ortaya koyduğuna tanık oluyoruz. Eğer ekstrem müzik içerisinde etnik unsurlara açıksanız, “Eight Mahavidyas”ı da çekici bulmanız olası.

Ne var ki RUDRA bunu özellikle Orta Doğulu grupların sıklıkla yaptığı düzeyde bir etnik baskınlıkla yapmıyor. Yani chant tarzı vokalleri ve aralardaki ufak nüansları yakalayamadığınız takdirde RUDRA’nın dünyanın o tarafından çıkmış bir grup olduğunu tahmin etmeniz bir hayli zor.

Hinduizm’deki Tantrik tanrıçaları ifade eden “Mahavidya” kavramını işleyen albümde genel olarak fazla akılda kalıcı olmayan ancak bir bütün hâlinde karanlık bir profil çizen bir yapı var. Albüm kapağına baktığınızda gördüğünüz şey neyse, müzikte de bire bir karşılığı var aslında.

Kusursuz değil, olumlu anlamda çirkin, çiğ, alengirli işlere girmeyen bir albüm “Eight Mahavidyas”.

RUDRA’yla ve albümle ilgili sıkıntı yaratabilecek konulardan biri vokaller. Kathir adlı arkadaşın vokalleri kimisine iyi gelebilir, kimileri tarafından da amatörce yapılmış olarak görülebilir. Bunu sebebi Kathir’in kükremek yerine sadece kötücül bir karakterle bağırıyor olması. Yani metal vokalisti olmayan birinin harsh metal vokali taklidi yaptığını düşünün. Tam o düzeyde değil ama buna yakın bir vokal tarzı var Kathir’in.

Vokalleri bir kenara ayırırsak -ki bazıları için bu cidden zor olacaktır- müzikte net şekilde sergilenen bir tutku ve inanmışlık var. Belli ki bu adamlar -ki sadece vokalist ve davulcu 1992’den beri grupta- RUDRA’ya epey anlam atfediyorlar ve RUDRA’yı 1998’den bu yana düzenli aralıklarla 10 albüm çıkaracak kadar da ciddiye alıyorlar. Bu deneyimi şarkı yazımında görmek zaten mümkün. Başta da dediğim gibi adamların müziği fazlaca akılda kalıcı ve ayrıştırılır değil, ancak bu tarz bir müzikte bu bir eleştiri kalemi olmalı mı, orası da soru işareti.

İlk dönem ROTTING CHRIST, ABSU, ARALLU gibi şeyleri seviyorsanız “Eight Mahavidyas”ta bir şeyler bulabilirsiniz. Bu gruplarla bir alakanız yoksa ancak metal dünyasının fazlaca ortalarda olmayan ülkelerinden çıkan ve bu ülkelerin kültürlerinden izler taşıyan şeyler dinlemekten hoşlanıyorsanız, RUDRA’yla da tanışmamanız için pek bir sebep yok (aslında var ama o kadar da önemli sebepler değil gibi).