Pasifagresif bünyesindeki üçüncü Endonezyalı grup olan PURE WRATH’i konuk ediyoruz bugün. Daha önce teknik brutal death metal yapan HUMILIATION’ı ve atmosferik black metalle yüz göz olan CHORIA’yı bu sayfalarda ağırlamıştık, şimdi de sıra yine bir atmosferik black metal grubu olan PURE WRATH’te.

PURE WRATH, Ryo adlı bir arkadaş tarafından kurulan tek kişilik bir proje. Endonezya tarihi, tabiat gibi temaları işliyor ve davul desteği dışında neredeyse her şeyden bu Ryo sorumlu. Kendisi belli ki çok yetenekli, ne yaptığını bilen bir arkadaşımız. Öyle olmasa 2 yıl önce Debemur Morti gibi bir şirket tarafından kapılmazdı.

PURE WRATH’in black metalindeki atmosferik sıfatı esasında tam olarak kafalarda canlanan türde yoğun bir atmosferi ifade etmiyor. Grubun son derece yoğun ve güçlü bir sound’u var ve şarkılar hiç de öyle uzun uzadıya devam eden tekrarlar, klavyenin baskın olduğu geniş ses katmanları veya sinematik olaylar içermiyorlar.

Gayet değişken, alışıldık ama kulağa taze gelen, tutku dozu epey yükseklerde bir albüm “Hymn to the Woeful Hearts”.

1965’teki darbe girişiminin başarısız olması sonrasında 1965-1966 yılları arasında ülkede yaşanan ve 500.000 ila 1.000.000 arası insanın öldürüldüğü katliamları işleyen albüm, zaten sırf işlenen temanın ağırlığıyla bile ne düzeyde tutkulu, içten ve ateşli olduğunun işaretlerini veriyor.

Hemşerileri CHORIA’nın “Black Secret Beyond of Nature” albümü kadar olmasa da pastoral dokunuşları bulunan “Hymn to the Woeful Hearts”, bu yanıyla DRUDKH, SAOR, WINTERFYLLETH sularına da ayağını daldırmış oluyor. Albümün en uzun şarkısı olan “Footprints of the Lost Child”da bu DRUDKH karakterini ve PURE WRATH’in nasıl akılda kalıcı rifler yazabildiğini görebiliyoruz. Şarkı gayet karakteristik bir tremolo rifle açılıyor ve sonradan yüksele yüksele, farklı pasajlara geçe geçe ilerliyor. Sadece bu şarkı bile PURE WRATH’in ne kadar iyi ve üst düzey bir oluşum olduğunu görmek için yeterli diye düşünüyorum.

Davulları eski WHITE WARD davulcusu Yurii Kononov tarafından gayet güzel şekilde çalınan “Hymn to the Woeful Hearts”, sadede geldiğimizde Ryo’nun ciddi anlamda büyük emek harcayarak, içini dökerek, çok inanarak ortaya çıkardığı bir albüm. Melodilerden, performanslardan, vokallerin hissiyatından bunu sezmemek imkânsız gibi bir şey.

Geçen yıl ıskaladığım albümlerden biri olan “Hymn to the Woeful Hearts”, yılın kayda değer pek albümün çıkmadığı ilk günlerinde imdadıma yetişen ve site ahalisinin de mutlaka duymasını salık verdiğim bir çalışma. Atmosferi, varyasyonu, katmanı, fikri bol; çok kaliteli black metal.