Funeral doom dinlemek epey sabır gerektiren bir iş.

Müzik ne kadar heyecan verici olsa da bu denli ağır tempoda bir müziği dinleyebilmek için gerekli zamana ve kafa yapısına sahip olmanız gerekiyor. Kafa yapısından kastım o andaki modunuz aslında. Funeral doom modunda olmadan funeral doom dinlemek, muhtemelen kısa süreli bir aktivite olacak ve hemen akabinde yerini daha heyecan verici bir şeylere bırakacaktır.

Başyapıt niteliğinde funeral doom albümlerinin olduğunun farkındalığıyla, funeral doom’un heyecanlı bir müzik türü olmadığı ortada. İki trampet vuruşu arasında çay koyup gelebileceğiniz düzeyde düşük tempoda devam eden 23 dakikalık bir şarkı, kabul edileceği üzere herkese göre değildir. Bu tarz bir müziğe alışık olmayan kulaklar dakikalar içinde darlanabilir, bezebilir, nefes alma ihtiyacıyla başka bir şey dinlemek isteyebilir.

Ne var ki “herkese göre olmayan” bu şey bir şekilde size göreyse, işte o zaman funeral doom’dan epey bir tat alabilir, dinlerken acayip triplere girebilirsiniz. Anlaşılmış olacağı gibi THE HOWLING VOID tam anlamıyla bir funeral doom metal grubu.

Tek kişilik bir proje olan THE HOWLING VOID, 15 yıllık kariyerine 8 albüm sığdıran epey üretken bir proje ve 823 tane daha projesi olan Ryan Wilson’ın zihnindeki karanlığı bizlere aktardığı gerçek bir ömür törpüsü…

Ömür törpüsü denince ister istemez olumsuz bir algı oluşuyor. Zaten Wilson’ın da amacı az çok bu yönde. Türün gerekleri doğrultusunda müzik aşırı, aşırı yavaş bir tempoda ilerliyor ve dinlerken insanı afakanlar basıyor. Lakin bunu olumsuz anlamda söylemiyorum, zira THE HOWLING VOID özellikle kullandığı klavyelerle hafiften senfonik bir tat kattığı karakteriyle bu denli yavaş şarkıları sürükleyici kılmayı başarıyor.

“Into Darkness Ever More Profound” bu klavye kullanımı sayesinde kuru kalmayan ve derinlik kazanan bir çalışma. Dramatik etkinin artmasında da katkısı olan bu basit ama etkili katkı, albümü dinlerken belli bir kafaya girmeyi epey kolaylaştırıyor ve sizi içine alıyor. Bu sene içinde albümü çıkacak AHAB gibi funeral doom metal gruplarının tema gereği de sahip olduğu ezici, boğucu, yıpratıcı ağırlığa ve yavaşlığa THE HOWLING VOID’da tanık olmuyoruz. Burada daha duru, daha melodik, daha kırılgan bir monotonluk var ve Wilson bunu olabildiğince değişken bir kimlikte sunmak için elinden geleni yapıyor.

Eğer metabolizma hızınızı düşürmeye, koltuğun bir köşesinde külçe gibi yığılmaya, hayat enerjinizin çekilmesine hazırsanız, bunu demagojiye kaçmadan yapan ve hüznü de umudu da bir arada sunabilen THE HOWLING VOID’un yeni albümüne bakabilirsiniz.