Yılın sonlarına gelirken, çıktığı dönemde sitede yer alması gereken ancak bir şekilde gözden kaçan albümleri yıl sonuna yetiştirme gayreti içindeyim. Belki birileri yıl sonu listesine alır, yeni keşifleri arasına sokar diye elimizden geldiğince 31 Aralık’a kadar PA külliyatına eklemeye çalışıyoruz.

Bugün bu gruplardan biriyle mi birlikteyiz, çok emin değilim. Epey göreceli bir konu. Bunun sebebi de MORTUOUS’un esasında standart kabul edilebilecek bir death metal yapıyor olması. Olayı göreceli kılansa bu standart death metali gayet sağlam yapıyor oluşu.

Grupta 1998-2008 yılları arasında EXHUMED’da gitarist, vokalist olarak görev yapan ve grubun ilk 3 albümünde çalan Mike Beams yer alıyor. EXHUMED dışında da underground ortamların bilinen oluşumlarından NECROT ve VASTUM’da çalan bireyler de var. Bu arkadaşlar 2009 yılında bir araya gelerek death metale duydukları sevgiyi bir potada eritmeye ve MORTUOUS adı altında kusmaya karar vermişler.

Kendilerinden ilk olarak 2018’de çıkardıkları “Through Wilderness”ın kapağı sayesinde haberdar olmuş ancak şu an yazmakta olduğum “Upon Desolation”a kadar da dinleme şansına erişememiştim. Albümü başlatır başlatmaz göreceğiniz üzere MORUOUS’un elemanların old-school geçmişinden de kaynaklanan gayet oturaklı, karanlık, modernlikten uzak bir death metali var. Bunu yer yer INCANTATION yer yer MORBID ANGEL ruhuyla sunuyorlar ve akıllara Finlandiya death metalinin mağara karakterini de getirerek gayet kodu mu oturtan bir müzik yapıyorlar.

Çirkinlikten ölen ve akıllara kazınmak gibi dertleri olmayan rifler sayesinde oluşan pislik ortamı, sololarda benimsenen old-school SLAYER anlayışı sayesinde daha da çirkin, leş bir şekle bürünüyor. Gayet iyi davullar ve derinlikli vokalin de sahneye çıkmasıyla MORTUOUS bir death metal grubu nasıl olmalı sorusuna cevabı yapıştırıveriyor.

Olayı farklı kılan en önemli unsursa MORTUOUS’un zaman zaman, özellikle şarkı sonlarında funeral doom’a yaklaşacak düzeyde tempo düşürmesi ve giren lead gitarlar yahut melodik havalarla karanlığı renklendirmesi. Bu “Upon Desolation”a cidden epey bir şey katıyor ve albümün tekdüze olmasının önüne geçiyor. MORTUOUS death metalin ne olduğunu ve nasıl yapılması gerektiğini çok iyi biliyor, ne var ki albümün en lezzetli anlarından bazılarını bu düşük tempolu ve lead gitar dokunuşlu doomy bölümler oluşturuyor.

Yılın sonuna yetiştirebildiğim için, tabii bir de çok sıra dışı bir müzik yapmadıkları için listelerde göreceğimi pek sanmıyorum ancak MORTUOUS üst düzey bir death metal yapıyor ve başta old-school meraklıları olmak üzere çirkinlik seven herkese hitap ediyor. Modernlikten, sweep picking şöleninden uzak; hafif et kafalı gözüken ancak içinde kendi sofistikeliğini de barındıran bir death metal dinlemek isteyenlere tavsiyemdir.