Bugün özel bir albümle birlikteyiz. Kapağını gördüğünüz bu albümün içinde hatırı sayılır düzeyde black metal unsuru olduğunu söylersem muhtemelen tek kaşı kalkanlar olacaktır. Gelin başlayalım.

Japon grup ASUNOJOKEI’nin Temmuz ayında çıkan albümü “Island”ı ilk dinlediğim anda kafamda beliren cümle “Ya sen ne güzel bir şeysin” olmuştu. Müthiş aydınlık bir post-black metal/post-hardcore icra eden ASUNOJOKEI, gerçekten de pek az gruba benzer bir atmosferi olan harikulade bir albüm yapmış diyerek başlayalım.

Yakın zamanda yazdığım WAKE yazısında grubun rengârenk bir karanlık sunduğundan ve son derece zengin, dopdolu bir black/death metal icra ettiğinden bahsetmiştim. O albümde keder ve acı ön plandaydı ve WAKE bunu muazzam düzeyde görkemli bir şiddetle sunuyordu. Şimdiki konuğumuz ASUNOJOKEI ise, nasıl desem, tıpkı albüm kapağındaki gibi son derece aydınlık, pozitif tarafları çok fazla olan bir müzik yapıyor.

CHON’un gülümseten havasını düşünün, üstüne 90’lar EMPEROR’ındaki Ihsahn vokallerini koyun, progresif bir yaklaşımla süsleyin ve hepsini çok bütünlüklü bir bestecilik karakteriyle çevreleyin. ASUNOJOKEI kesinlikle farklı, kesinlikle başkasına benzemeyen bir müzik yapıyor. Elbet DEAFHEAVEN gibi referanslar var, müzikal karakter olarak benzeşen gruplar var ancak bu arkadaşlar gerek Japonca söyleyerek gerekse bahsettiğim aydınlığı olaya dâhil ederek çok farklı bir hava yaratmayı başarmışlar.

Burada en enteresan konu grubun black metal vokallerini bu havadar, neredeyse keyifli ambiyansa entegre etmiş olmaları. Vokal canı pahasına çırpınırken arkada majör ve minör rifler birbiriyle dans ediyor ve şarkılar asla tıkanmadan şarıl şarıl akmaya devam ediyorlar.

ASUNOJOKEI’nin bu pozitif müziği çığlıklarla, haykırışlarla dolu vokallerle bezeme fikri elbette ki ilk kez onlar tarafından akıl edilen bir şey değil. Ne var ki ASUNOJOKEI riften rife geçmeyi, bu kadar lezzetli akorları arka arkaya kullanmayı öylesine ustaca başarıyor ki bir şekilde yepyeni bir fikirle karşı karşıya olduğunuzu hissediyorsunuz. Black metal vokali, güneş açtıran akorlar fışkırtan efektli gitarlar, arkasında da hi-hat yoğun pop-rock, hatta disco davulları…

“Island”ın en iyi tarafı ise fikir kıtlığı çekmemesi. Post-black metal gruplarının büyük çoğunluğunun birbirine benzediği ve ortak formüller kullandığı düşünüldüğünde, ASUNOJOKEI bu aydınlık yaklaşımıyla kendisine çok geniş kapılar açmış ve farklı olmayı başarmış. Bazen vokalin beklenmedik bir dellenmesiyle, bazen “ne alaka” dedirten ancak sonradan “İyiymiş haa” dedirten bir dolu fikirler “Island” gerçekten de özel bir iş, sıra dışı bir deneyim.

Sanat söz konusu olduğunda Japonlar her şeyin en iyisini yapmıyor belki ancak bazen bazı şeyleri başka kimsenin yapamadığı gibi yapabiliyorlar. Çok başka bir kafaları var, çok ekstra düşünebiliyorlar ve ASUNOJOKEI de bu tür düşünceler sonucunda ortaya çıkmış bir grup. “Island” tartışmasız yılın en iyi albümleri arasına girer demiyorum, çünkü meraklısı olmayan dinleyicilere hiç de çekici gelmeyebilir. Lakin bu tür müziğin meraklısıysanız ASUNOJOKEI’ye ve “Island”e resmen bayılabilirsiniz, dinlemelere doyamayabilirsiniz.