Bazen bir grubu dinliyorum ve aklıma direkt olarak belirli bir festival, bir festival ortamı geliyor. Dev festivallerin en büyük sahnelerinde çıkan mainstream gruplardan bahsetmiyorum. Yurt dışında çıkacakları bir festivali sosyal medya hesaplarından heyecanla duyuran küçük çaplı gruplardan bahsediyorum. Misal İsveç’ten çıkan 1-2 albüm sahibi leş bir black/death metal grubunu dinlediğimde aklıma Maryland Deathfest’in, yine 1-2 albümlük Yunan bir sludge/stoner grubunu dinlediğimde aklıma Desert Fest’in, sanatsal bir karanlık sunan ve ilk albümünden adını söz ettiren bir grup dinlediğimde aklıma Roadburn’ün gelmesi gibi.

Bugün de yine bu tarz bir grupla karşı karşıyayız. Kadrosunda eski BLIND GUARDIAN davulcusu Thomen Stauch’u barındıran Alman/İsveç ortak yapımı melodik power/heavy metal grubu MENTALIST, tam olarak Almanya’da düzenlenen Keep It True, Sweden Rock Fest veya Magic Circle festivallerinde görebileceğiniz tarzda; katıksız, süzme bir melodik power/heavy metal icra eden bir topluluk.

2018’de kurulan ve acayip bir üretkenlikle işe koyulan MENTALIST ilk albümü “Freedom of Speech”i 2020’de, ikinci albümü “A Journey into the Unknown”u ise 2021’de çıkarmıştı. Bu ne hız demeye kalmadan üçüncü albümleri “Empires Falling”i de geçtiğimiz hafta raflara koyan MENTALIST, muhtemelen salgın sürecinde hiç boş durmayan ve paso şarkı yazan arkadaşlardan kurulu bir oluşum. Melodik power metal ile heavy metalin bir arada sunulduğu bir müzik icra eden MENTALIST, bugüne dek sayısız kez dinlediğimiz standart power/heavy metal şarkılarından hiç de farklı olmayan, gayet bilindik, klasik denebilecek türde bir müzik yapıyor.

Melodileri ve vokalleriyle öne çıkan şarkılarla dolu olan “Empires Falling” çeşitli açılardan -doğal olarak- IRON MAIDEN ve HELLOWEEN’e benziyor. Lakin ortada IRON MAIDEN worship denebilecek düzeyde bir benzerlik de yok ve power metalin gerektirdiği pek çok şey tam olması gerektiği şekilde yapılıyor. Albümü dinlerken aralarda HAMMERFALL’un ilk zamanlarında olduğu gibi akılda kalıcı cayır cayır power metal rifleri duymayı beklemedim dersem yalan olur. MENTALIST biraz güvenli oynamayı tercih etmiş ve formüllerin dışına çıkmaktan kaçınarak şarkıları hep nakarat odaklı düşünmüş. Bu açıdan “Empires Falling” ne kadar uzun ömürlü olur, sizi ne süreyle meşgul eder orası size kalmış.

Albümün en çok parlayan kısmı bir sürü grupta söyleyen ancak benim ilk kez dinlediğim vokalist Rob Lundgren. Tam olarak bu müziğe vokal yapması için yaratılmış bir sesi olan Lundgren, yeri geldiğinde Daniel Heiman’vari çığlıklar atmaktan geri durmasa da albümün büyük kısmında öyle sürekli yüksek perdelere çıkan çığlık çığlığa power metal vokalistlerinden de değil. Bence böylesi bir albüm için biçilmiş kaftan ve görevini layıkıyla yerine getirerek MENTALIST’in eli yüzü düzgün bir albüm çıkarmasında baş rolü oynuyor.

Gitar soloları konusunda da epey bonkör davranan albümde gruba SYMPHONY X’ten tanıdığımız usta basçı Mike LePond ve KAMELOT klavyecisi Oliver Palotai da eşlik ediyor, ne var ki bu Oliver’ın hangi grupta ne çaldığı falan hiç umurumuzda değil çünkü kendisi EPICA vokalisti Simone Simmons’la evli olduğu için zaten metal kamuoyu tarafından yeterince küfür yiyen bir insan. O yüzden çok şey etmiyorum.

Bonus şarkılarıyla birlikte 65 dakika süren “Empires Falling”, içinde herhangi bir sürpriz ve farklılık barındırmaması nedeniyle türe o kadar da âşık olmayanlara biraz fazla gelebilir. Sonuçta şarkılar genel olarak benzer yapılara sahipler ve sanki 45 dakikanın ardından bir miktar doygunluğa neden oluyorlar. Ne var ki bu klasik türlerde zaten pek bir değişkenlik, ilginçlik beklenmemesi gerektiğinden bunu bir eleştiri olarak almaya da gerek yok. Eğer türü seviyorsanız dinleyin. Hiçbir şey kaybetmezsiniz, gayet iyi bir vokal performansı dinlemiş olursunuz.