Dünyada melodik death metali en çok seven insan olan Marios Iliopoulos’un asla vazgeçmediği ve bir namus meselesiymişçesine sürdürdüğü NIGHTRAGE’in yeni albümü “Abyss Rising”le birlikteyiz bugün.

Bunu deme sebebim Marios’un 20 yılı aşkın süredir neredeyse tamamen aynı melodik death metal karakterini sürdürerek, onlarca müzisyen değişikliğine, Yunanistan/İsveç arası gidip gelmesine rağmen NIGHTRAGE’i istikrarlı şekilde albüm çıkaran bir grup hâline getirmeyi başarmış olması.

2003’ten bu yana 9 albüm yaptılar ve bu 9 albümde ve konserlerde 35 civarı müzisyen grupta yer aldı ya da gruba destek oldu. Gerçekten de acayip bir hikâye Marios’unki. Maddi getirisinin son derece düşük olduğunu tahmin ettiğim NIGHTRAGE’i devam ettirmek, sahnelere taşımak için Tomas Lindberg, Gus G., Nicholas Barker, Christian Münzner, Jesper Strömblad gibi isimleri dahi ikna etmeyi başaran bu Yunan arkadaş, Yunanistan ve İsveç metal ortamlarından aynı anda yararlanabiliyor olması sayesinde bir an olsun müzisyen bulmakta zorlanmadı.

Marios’un zorlanmadığı bir diğer konu da melodik death metal şarkısı yazmak. Özgün melodi anlayışı sayesinde birbirine çok yakın yapıda olsalar da enteresan melodiler içeren şarkılar yazmayı başaran Marios bu sayede sürprizsiz ancak beklentinizi de karşılayan NIGHTRAGE müziğini bugünlere getirdi.

Grubun sert tarafını en iyi şekilde sergilediği “Sweet Vengeance” ve “Descent into Chaos” ile çok hızlı yükselen NIGHTRAGE, sonrasındaki “A New Disease is Born” ile Marios’a göre vokalist yüzünden biraz davayı satar gibi olmuş, akabinde yeniden sert karakterine geri dönmüştü. Grubu genel olarak sevsem de en sevdiğim, en çok dinlediğim albümleri de Marios’un pek memnun olmadığı “A New Disease is Born”dur. O albümdeki beste, melodi ve nakarat çeşitliliğini çok seviyorum ve dinlediğim dönem itibarıyla kendisine manevi anlamlar atfediyorum.

Ne var ki Marios’un müziğini her albümde aynı tutması dolayısıyla grubun yarattığı heyecanın yıllar içerisinde kademeli olarak azaldığına tanık olduğumuz bir gerçek. Baktığımızda sound’unu değiştirdiği ve sürekli olarak “The Jester Race”, “Whoracle”, “Colony” ve “Clayman” benzeri albümler yapmadığı için yerden yere vurduğumuz IN FLAMES’in yanında, NIGHTRAGE’i de hep aynı şeyi yapıyor olmasından dolayı eleştirmek biraz garip kaçıyor. Dolayısıyla NIGHTRAGE’i sıkıcı bulmuyor, sadece insani bir güdü olarak alışmaktan kaynaklı kanıksadığımı ve en azından heyecan yapmadığımı hissediyorum.

Her albümünde mutlaka birkaç tane NIGHTRAGE hit’i yaratmayı başaran grup “Abyss Rising”de de kendisinde ne bekliyorsak tam olarak onu veriyor. Ne eksik ne fazla. NIGHTRAGE tornasından çıkmış şarkılar; melodisinin daha akılda kalıcı olması vesilesiyle öne çıkan şarkılar ve Marios’un minik minik deneyler yaptığı “Shadows Embrace Me” gibi bu albüme özel şarkılar. Grup “Insidious”tan bu yana çıkan beş albümünde de buna benzer bir şablon izliyor. Geçmişe dönüp baktığımda, son beş albümün her birinden aklımda kalan 3-4 şarkı olduğunu görüyorum. “Abyss Rising”de de durumun çok farklı olacağını sanmıyorum. Ortalama ve ortalama üstü şarkılar, tam NIGHTRAGE melodisi denebilecek melodiler ve melodik death metalin saf hâli adına gayet yeterli besteler var. Bu yeterlilik herkesi tatmin eder mi, tartışılır. Lakin artık bir şeylerden de şikâyet etmememiz gerektiğini düşünüyor ve NIGHTRAGE’i gömmekten itinayla kaçınıyorum. Adam bunca yıldır sadece sevdiği müziği yapmak için uğraşıyor, ne yapsa hakkıdır. “Pest Ridden Tide”da kendinden kopya çekip en büyük NIGHTRAGE hit’i olan “Being Nothing”in melodisini aşırması da buna dâhil.

Yeri çok ayrı olan “A New Disease is Born”a 9; sıkıcı bulduğum “Wearing a Martyr’s Crown”a 5,5; olumlu yönde bir adım olarak gördüğüm “Insidious”a, farklı herhangi bir şey göremediğim “The Puritan”, “The Venomous” ve “Wolf to Man”e ise 7 vermiş bir insan olarak “Abyss Rising”in de 7’lik bir albüm olduğunu düşünüyorum. Ne var ki bu 7, içerisinde son 3-4 albüme göre daha fazla minik heyecan ve beğeni barındıran bir 7. Albümde NIGHTRAGE hit’i diyebileceğim bir iki şarkı daha olsaydı rahat 7,5 verirdim ama bütüne baktığımda 7’nin uygun olduğunu düşünüyorum.

NIGHTRAGE genele baktığımda ortalamanın üstü, iyi bir grup. Ne var ki her albümünden birer ikişer şarkı seçip 12-14 şarkılık tek bir albüm oluşturma şansım olsaydı, melodik death metal tarihinin en iyi albümlerinden biri ortaya çıkardı. Bundan da zerre şüphem yok.