2000 sonrası metal dünyasının en önemli çizerlerinden biri şüphesiz Pär Olofsson’du. Son 20 yıla damgasını vuran pek çok albümün kapağını çizdi, pek çok kişiyi sadece kapağından dolayı mevzubahis albümü merak eder hâle getirdi.

Olofsson günümüzde o ilk parladığı dönemler kadar ön planda olmasa da çarpıcı kapaklar yapmayı ve birilerinin (bu örnekte ben oluyorum) merakını cezbetmeyi başarıyor. Bugün, varlığından YouTube’da karşıma çıkan kapağı sayesinde haberdar olduğum INDOCTRINATED’la birlikteyiz. Başlangıçta üç farklı ülkeden müzisyenler tarafından kurulan INDOCTRINATED sonradan sadece Şilililere kalmış ve onlar da 2021 yılında ilk albümleri “Immolated Scultures”ı çıkarmışlar.

Slam/BDM tarzında müzik icra eden INDOCTRINATED’ın “Immolated Sculptures”ıyla ilgili en enteresan konu, 8 şarkıdan oluşan bu “albüm”ün sadece 19 dakika sürüyor olması. 19 dakikalık bir ürün neden EP olarak yayınlanmadı diye soracak olursanız, ne bileyim lan ben diye cevap verir ve en büyük tutkum olan dans gösterime devam ederim.

“Immolated Sculptures”da öncelikle sound konusunda bir miktar sıkıntı çeken bir grup görüyoruz. Günümüzün şartları ve imkânları düşünüldüğünde böylesi bir müziğin etkileyici olabilmesi için çok güçlü gitarlar, davullar ve vokaller eşliğinde icra edilmesi gerekiyor. “Gerekiyor” derken elbette ki anayasal bir zorunluluktan bahsetmiyorum ancak slam gibi, brutal death metal gibi ezmek üzerine kurulu bir müzik yapıyorsanız bunu önce sound’unuzla yapmanız gerekiyor. Millet sadece break down’la konser salonlarını doldururken 2022 yılında kimse cılız ve derinden gelen bir müzikle coşmayı tercih etmeyecektir.

Albümde önce çıkan başlıca konu Hugo Ojeda adlı arkadaşın aşırı derinden, aşırı dipten gelen guttural vokalleri. Yani bir vokal ne kadar anlaşılmaz ve guttural olabilir sorusuna yanıt aramak isterseniz INDOCTRINATED bu konuda numunelik bir örnek olabilir. Arkadaş, gırtlağı neredeyse kendi içine çökecekmişçesine bas bir guttural vokalle bu 19 dakikayı balgama ve tükürüğe buluyor.

Gitarların fazla bir heyecan yaratamadığı albümün diğer yegâne artısı da türün olmazsa olmazlarından biri olan ve BDM’yi BDM yapan trampet sound’u. Brezilya’ya ve sambaya özgü bir vurmalı çalgı olan “repinique”ye benzer bu sound da olmasa, “Immolated Sculptures”ın ilgi çekiciliği ve çekilirliği daha da düşecek ancak neyse ki bu trampet tonu sayesinde slam/BMD dinlediğimizi hissedebiliyoruz.

Daha da fazla uzatmaya gerek yok. INDOCTRINATED’a ve “Immolated Sculptures”a dair en iyi şey Pär Olofsson tarafından yapılan kapağı. Eğer müzikten bağımsız olarak ekstrem düzeyde guttural vokaller duymak isterseniz albüme bir bakabilirsiniz. Zaten 19 dakika sürüyor, başlayıp bir anda bitiveriyor.