Yılla önce BLOODBATH’in “Resurrection Through Carnage” albümü için farklı tarzda bir kritik yazmış ve death metali bir İsveç geleneği olarak betimlemiş, grubun dededen kalma bu uğraşı yaşatmak için emek verdiğini söylemiştim.

Yok olmaya yüz tutmuş süpürgecilik mesleğini yapan bir amcadan söz eder gibi, Jörgen adlı amcanın gruba dair izlenimlerini şu sözlerle aktarmıştım:

“Jonas Renkse, Mikael Åkerfeldt, Dan Swanö ve Anders Nyström’den kurulu olan BLOODBATH’i gözleri parlaya parlaya anlatıyor Jörgen Amca. Bir yandan yetiştirmesi gereken death metalleri hazırlarken, diğer yandan anlatıyor. “Bunlar hep buraların çocukları. Bi tek Dan Örebro’dan gelmiş, ama o da çabuk alıştı” diyor tamamladığı bir death metali yandaki sepete koyarken.”

Bugün bu betimlemelerimin ete kemiğe bürünmüş hâlde tekrar karşımıza çıktığını gördüğümüz bir albümle birlikteyiz. “Mikael Stanne old-school death metal grubuna katılmış” cümlesiyle merakları cezbeden GRAND CADAVER, eski usul death metalin gerçekten de bir İsveç geleneği olduğunu gösterircesine bu türü tekrar gün yüzüne çıkaran bir oluşum.

Bence Stanne’nin bu grupta söylemesinden daha ilginç olan, davulların da eski KATATONIA davulcusu Daniel Liljekvist tarafından çalınıyor olması.

KATATONIA’ya kattığı onca şeyle tanıdığımız Liljekvist, GRAND CADAVER’da da mezar kazma becerilerini itinayla sergiliyor.

Esasında GRAND CADAVER’in olayı, ABD’de orta yaş insanların bir araya gelip blues rock, bluegrass falan çalmasından çok da farklı değil. Mişigın’daki, İlinoy’daki, Konektikıt’taki Frenk’ler, Stiivler, Naycıllar rock soslu blues mlues çalarken, İsveç’teki Byörnler, Matyaslar, Perler da gönül verdikleri, cetlerinin yarattığı şeyleri icra ediyorlar. Tabii buradaki fark bu müzisyenlerin ABD’deki gibi 50-60 yıl önceden yapılmaya başlanan bir şeyi değil, bizzat kendi ergenliklerinde su yüzüne çıkan bir şeyi devam ettiriyor oluşları. Bu yüzden ortada bir eskiyi yaşatmaktan ziyade bir öze dönüş olduğundan söz edebiliriz.

Daha önceki birtakım kritiklerde old-school death metalin, benzer bazı alt türler gibi, bir gelenek ve anlayış olduğundan söz etmiş ve fazla kurcalanmadan, olduğu gibi alınması gerektiğinden dem vurmuştum. Değerli dostum Berca B.’nin de zamanında dediği “Bir stoner şarkısını seversen hepsini seversin” yorumundakine benzer şekilde, old-school death metal de fazla kurcalamadan ya sev ya terk et noktasında görülmesi gereken bir müzik. İçinde meşhur isimlerin çalıyor olması dolayısıyla elbette ki BLOODBATH’le ortak bir paydada buluşturulacak olan GRAND CADAVER’in icra ettiği old-school death metale bakınca, BLOODBATH’in “Unblessing the Purity” EP’sinden önceki dönemine, hatta direkt olarak “Breeding Death” EP’si ile “Resurrection Through Carnage”a yakın duran bir karakter görüyoruz. Farklılıklara baktığımızdaysa BLOODBATH’te net şekilde görülen Anders Nyström ve Jonas Renkse etkisi ve bu sayede oluşan kötücül lead gitar kullanımının GRAND CADAVER’de olmadığını fark ediyoruz. GRAND CADAVER tamamen tremolo gitarlara, gitarın üstteki 3 teline odaklanan ve doğal olarak HM-2 kimliğine yaslanan bir mizaca sahip. Şarkılar son derece lineer, tek boyutlu; tam olması gerektiği gibi. Sözler, İngilizcesi henüz belli bir noktaya kadar gelebilmiş 90’lar başı ergeni İsveçlisinin yazacağı düzeyde, kompleks olmaktan uzak ve dönemin karakterini yansıtan cinste. Bu lineerliği kıran ender şarkılardan biri, nakaratıyla neredeyse DARK TRANQUILLITY’ye yaklaşır gibi olan “Manifest Insanity”. Bu şarkının nakaratına melodik bir lead ve belki azıcık da klavye sokuşturulsa gayet de “Construct” dönemi bir DARK TRANQUILLITY nakaratı olabilirmiş.

Velhasılıkelam GRAND CADAVER alışık olduğumuz, bildiğimiz bir şeyi günümüz imkânlarıyla gayet iyi bir şekilde yapıyor. Akılda kalıcılık noktasında, yukarıda adını andığım “Breeding Death” ayarında olmasa da hem Stanne ve Liljekvist’in varlığı hem de grubun çok hâkim olduğu bir şeyi yapıyor olmasından dolayı ortaya keyifle dinlenen bir kan çanağı çıkıyor. Old-school İsveç death metali sevenler “Into the Maw of Death”i seveceklerdir, bir de Stanne’nin sert vokallerini seviyorsanız değmeyin keyfinize.