Dönem dönem bazı gruplarla karşılaşırsınız ve daha ilk andan “Bu adamlar bir yerlere gelecek” dersiniz. Daha kariyerlerine yeni başlamışlardır, hiçbir üyesinin adını sanını duymamışsınızdır, ama bir şekilde buluşmuş ve umut vaad etmenin de ötesine geçen bir iş yapmışlardır.

MUTINY WITHIN böyle bir grup. Sadece bu duruma örnek verebileceğim değil, son yıllarda karşılaştığım, çok büyümeye belki de en müsait grup.

Daha albüm çıkarmadan Roadrunner Records tarafından keşfedilen grup, kendi adlarını taşıyan ilk albümlerini Şubat ayında yayınladı. Şirketin anlaşılır şekilde gazladığı MUTINY WITHIN, yaşları bir hayli genç altı adet elemandan oluşuyor ve bu elemanların her biri, alanlarında gayet yetenekli olduklarını size albümün her anında gösteriyorlar. Zamanında Türk bir vokalisti de kadrosunda bulunduran MUTINY WITHIN, yapacakları müziğe uygun güçteki vokalistini ise okyanusun ta öbür tarafından, İngiltere’den bulmuş. Burada istemediği bir işte çalışan vokalist Chris Clancy, youtube’a koyduğu videolar sayesinde grup tarafından keşfedilmiş ve ardından da Amerika’ya davet edilip grubun son eksiğini de tamamlamış.

Müziğe gelirsek, MUTINY WITHIN zamanla bu tarzı yapan daha çok grup göreceğimize emin olduğum ve basın tarafından “modern metal” olarak adlandırılan şeyi, gayet progresif bir biçimde yapıyor. Zaman zaman son dönem SCAR SYMMETRY’yi akla getiren, ancak büyümeye onlardan çok daha müsait olan grup, progresif metal adı altına sokulabilecek, ancak içinde metalcore ile melodik death metali de barındıran, kabullenmesi çok kolay, eski usül metal sevenler tarafından büyük ihtimalle beğenilmeyecek, ancak yaratıcılık anlamında gayet güçlü bir müzik yapıyor.

Alttaki Year of Affliction mesela. İki gitarın birbirini tamamlayıcılığı, tam yerinde giren hırçın vokallerin sonrasında gelen nefis nakaratı daha da öne çıkarması, davullar, trafik, sololar, her anlamda böylesi yeni ve genç bir grup için büyük bir heyecan duyulmasını sağlayan unsurlarla dolu bir şarkı.

Grubun birkaç parçasını dinlediğinizde, tüm elemanların enstrümanlarında gayet iyi olduklarını görüyorsunuz. Gitaristler her anlamda çılgın atarken, davulcu arkadaş da son derece yaratıcı partisyonlarla müziği zenginleştiriyor. Vokalist Chris Clancy de kendine özgü sesi sayesinde MUTINY WITHIN’in değişken yapısını gayet güzel çeşitlendiriyor. Vokallerin yüzde yetmişi clean vokal olsa da, kalan yüzde otuzluk hırçın vokaller de müziğe bir hayli dinamizm ve renk katıyor.

Yaratıcı rifler mi istiyorsunuz, sürüsüyle var. Hayvan gibi sololar, akılda kalıcı nakaratlar, yeri geldiğinde blast beat’e dek sertleşen bölümler, her türden vokal oyunları, kısacası ilgi çekicilik anlamında aklınıza gelebilecek pek çok şey “Mutiny Within”de mevcut. Şahsen şu son yazdığım iki cümleyi herhangi bir albüm yazısında okusam, ortaya çıkan şeyin çorba gibi olacağını düşünüp eyvah derdim. Ancak MUTINY WITHIN’in çok daha ünlü olacağına ve manyaklar gibi turlayıp kitlesini genişleteceğine canı gönülden inanmamın sebebi de burada yatıyor. MUTINY WITHIN, iyi şarkı yazmasını kesinlikle çok iyi biliyor. Albümü dinlerken hiçbir zaman “Buraya da şunu koyalım, burası biraz sert olsun, burada nakaratı patlatalım” türünde düşüncelerle yazılmış şarkılar dinlediğinizi düşünmüyorsunuz. Tüm şarkılar -eksiksiz- başlıyor ve katmandan katmana değişe değişe su gibi akıyorlar. Bu anlamda, akılda kalıcı kısımlar ile sert ve müzisyenlik gerektiren bölümlerin bu kadar iyi dengelendiği bir albümü uzun zamandır dinlememiştim.

Mike Portnoy ve John Petrucci’nin de hakkında iyi konuştuğu ve övdüğü grup, konserlerde de albümdeki aşırı cillop sound’u anlamlı kılacak bir performans sergiliyor. Daha şimdiden çok iyi bir konser grubu oldukları konuşulan ve özellikle son aylarda bayağı büyük isimlerle turlayan MUTINY WITHIN, muhtemelen tüm 2010′u yollarda geçirecek.

İlk dinleyişimde fazla sallamadığım ve içine farklı elementler konmuş bir progresif modern metal albümü olarak gördüğüm “Mutiny Within”i, son üç haftada abartısız 100 kere dinlemiş bir insan olarak, acayip bir durum olmadığı sürece grubun mutlaka çok daha meşhur olacağını düşünüyorum. Sayfadaki şarkıları beğendiyseniz, sizi çok güzel bir bir saatin beklediğini söyleyebilirim, çünkü albümdeki tüm şarkılar klip çekilebilecek düzeyde iyiler. Hangilerini buraya koysam da insanlara sevdirsem diye epey düşündüysem de, kalan altı şarkı da asla bunlardan geri kalmayan, gayet cillop işler.

Şöyle bir yorumlara bakındığınızda, “Sakın vazgeçmeyin çok büyük olacaksınız”, “Bu adamlar gelecekte nefes kesici bir grup olacaklar” türünde sayısız yoruma rastlıyorsunuz. Yaptıkları kolay alışılır ve akılda kalıcı müziğe rağmen sert abi takılan sitelerden dahi “Bu çocuklar işi biliyor” yorumları alan MUTINY WITHIN’i, çok yetenekli ve yaşları düşünüldüğünde şaşılacak düzeyde iyi beste yapan bir grup duymak isteyen herkesin bir denemesini öneririm.