WHILE SHE SLEEPS’in bir önceki albümü “SO WHAT?”ın incelemesinde yazının başlığını “Sadece müzik yapmıyor, jenerasyon yaratmaya da çalışıyorlar” koymuş ve grubun mikro düzeyde hayranlarına, makro düzeydeyse tüm bir nesle seslenerek bir birliktelik, bir anlayış, bir topluluk oluşturmak istediğinden bahsetmiştim. “This Is the Six” ve “Brainwashed”da metalcore’un Avrupa’daki onurunu kurtaran gruplardan biri olarak karşımıza çıkan WHILE SHE SLEEPS, “You are We” ile birlikte bu “topluluk oluşturma” olayına daha bir yüklenir olmuş ve grup kimliğini bu yaklaşım üzerine kurmuştu.

WHILE SHE SLEEPS, ARCHITECTS, PARKWAY DRIVE ve benzer mizaçlı grupların hayran kitleleriyle olan çok sıkı ilişkileri hepimizin malumu. Bu gruplar verdikleri mesajlarla kitleleriyle empati kurduklarını belli eden ve bu sayede kült düzeyinde takipçi kitleleri oluşturan oluşumlar. “Birlikte bunun altından kalkabiliriz”, “yalnız değilsin”, “tam yeri, tam zamanı”, “senin sıran da gelecek”, “ihtiyacın olan tek şey sensin”, “biz çok kalabalığız” tarzında telkin ve gazlamalarla dinleyicinin duymak istediklerini veren ve bu konuda samimi olduklarını da hissettirerek başarıya oluşan gruplar bunlar.

WHILE SHE SLEEPS yeni albümünde kliplerinden albüm ismine, tüm şarkı sözlerine kadar her anlamda bu tarz bir olaya girişiyor ve kendisini bir nevi “parti kur oy verelim” kimliğine büründürüyor. “Sleeps Society”nin var oluş sebeplerinden biri olarak gözüken Patreon kampanyası, WHILE SHE SLEEPS tarafından, özellikle Covid-19 sürecinde ve sonrasında büyük sıkıntı yaşayan ve yaşayabilecek profesyonel müzisyenlerin sürdürülebilir şekilde hayatta kalabilmeleri için önerilen ve hayata geçirilen bir girişim olarak karşımıza çıkıyor. Albüme adını veren şarkının klibinin başında görülen basın toplantısı, grubun YouTube’da yayımladığı çeşitli açıklayıcı videolar ve diğer yan kampanyalar WHILE SHE SLEEPS’in bu konuda aktif rol aldığını bize açık şekilde gösteriyor.

Tüm bunlar profesyonel bir grubun günümüz şart ve imkânlarını kullanarak ayakta durması ve büyüyebilmesi adına sağlam, desteklenesi adımlar. Adamlar bir yol bulmaya, çözüm üretmeye çalışıyorlar ve hayranlarıyla olan etkileşimlerini artırmaları ve buna güvenerek harekete geçmeleri gayet güzel şeyler. Dolayısıyla tüm bu vizyona, cesarete, girişimci ruha sahip olduğunuza göre tek yapmanız gereken bu süreci anlamlı ve desteklenesi kılacak esas kalemi, müziği olabildiğince üst düzeye çıkarmak ve tüm bu sürecin anlamlı olmasını sağlamak.

WHILE SHE SLEEPS’in tüm albümlerini dinlemiş ve yazdığım albümlerine verdiğim notlar ortada olan bir insan olarak “Sleeps Society”nin bu “karşılıklı dinleyici/grup gazlaması” içerisinde olayın müzik kısmını olması gerektiği kadar etkileyici yapmadığını düşünüyorum. Albümü defalarca dinledim. Sadece bir önceki albüm “SO WHAT?”taki heyecanı ve canlılığı düşündüğümde, “Sleeps Society”yi her dinleyişimde giderek sonunu getirmekte zorlandığımı fark ettim. Bunun sebeplerinden birinin şarkı sıralaması olduğunu düşünüyorum. “Sleeps Society”nin son 18 dakikasını kaplayan son 4 şarkı içerisinden, albüme adını veren şarkı dışındaki 3 şarkının bu denli düşük, hatta düşüğü de geçtim düşürücü olması bence böylesi bir amaçla yola çıkan bir iş için fazlasıyla soluk bir karar.

Kimi şarkılarda yaratılmak istenen “bu şarkı bizim marşımız olsun” havasını, dinleyici kitlesini olaya dâhil etmek isteyen yaklaşımı görebiliyorum ve dediğim gibi bu esasında takdir edilesi bir olay. Lakin tüm bunları görmezden gelip “bu adamlar müzikal olarak ne sunuyor aga?” noktasına geldiğimizde albümün kendisini lanse ettiği, sattığı kadar derin ve etkileyici bir iş içermediği gerçeğiyle karşılaşıyorum. Dış basındaki pek çok yorumda bu albümün bu neslin sözcülüğünü yapan işlerden biri olabileceğinden; WHILE SHE SLEEPS’in bu söylem ve eylemlerinin ne kadar etkileyici olduğundan bahsediliyor. Bense “Sleeps Society”nin, büyük oranda, parlak bir ambalaj ve görenleri gaza getiren bir sloganla sunulan çok da lezzetli olmayan bir ürün olduğu kanısındayım.

Albüme adını veren şarkının sözlerine baktığımızda grubun kitlelerin sesi olma rolüne soyunmaya hazır olduğunu ve sıranın kendilerine, günümüzün gençlerine geldiğini söylediğini görüyoruz. Lakin Z kuşağının böyle bir gücünün de böyle bir motivasyonunun da olmadığını hepimiz biliyoruz. Evet albümde çok gaz bölümler, güzel rifler, fikirler var, ancak albümü birkaç cümlede özetlemeye kalksak birbirine çok benzer nakaratlarla dolu, konserde insan gazlama numaralarını etkili kullanan ve yazının başlarında uzun uzadıya bahsettiğim “kitle empatisi” olayını başarıyla uygulayan ortalama bir işle karşı karşıya olduğumuza inanıyorum.

Sadede geldiğimde WHILE SHE SLEEPS’i ergen gazlamakla, hayal satmakla suçluyor değilim. Defalarca vurguladığım gibi bir grubun hayranlarıyla böyle bir etkileşim kurması ancak desteklenebilecek ve takdir edilebilecek bir şeydir. Ancak o “harekete geçirici”, “birilerinin sesi olacak” albümün kesinlikle bu albüm olmadığına inanıyorum. Grup, gelirleri bitme noktasına gelen müzisyenler ve gruplar adına olumlu bir adım atıyor ve sadece hayran destekleriyle ayakta kalabiliriz diyor, bunu yapmak için de bana kalırsa bugüne kadarki heyecanı ve dinamizmi en düşük albümünü kullanıyor. Bu açıdan bakınca, sanki tüm bu süreç WHILE SHE SLEEPS’i yüceltmekten ziyade iyi bir Patreon reklamına dönüşüyor.