Bu aralar “işte tüm black metal dünyasının konuştuğu ülke” minvalinde sürekli Polonya güzellemeleri yapıldığı hepimizin malumu. E adamlar bunu hak ediyorlar tabii. İstatistiksel olarak muhtemelen şu anda dünyanın en üst düzey metal sahnelerinden birine sahipler ve gerçekten sıra dışı ve karakteristik işler yapıyorlar. Lakin biz bugün özgün black metal kültürüne sahip başka bir ülkeden, bu işi doksanların başlarından beri etkili biçimde yapan bir coğrafyadan bahsedeceğiz. Adı geçmişken MALUM’un dün çıkan albümü de yakın zamanda bu sayfalarda olacak, onu da belirtelim.

Evet, Finlandiya. Seksenlerin sonarından itibaren BEHERIT’ler, IMPALED NAZARENE’ler sunan Fin black metali yıllar içerisinde HORNA’sından BEHEXEN’ine, SARGEIST’ına kadar sayısız önemli grupla bu türe katkıda bulundu. Ülkenin klavye ve atmosfer merakı, melankolik karakteri yeri geldi kırılgan ve hisli black metal ürünlerinin çıkmasına neden oldu, yeri geldi ORANSSI PAZUZU gibi deneysel işler çıktı. Yeri gelince ise türe death metal sosları katılarak ARCHGOAT’lar bilmem nelerle olay olabildiğince çirkinleştirildi.

Bugün yine ülke geleneğini yaşatma amacı güden ve sound olarak doksanlar anlayışına bağlı yeni bir grupla birlikteyiz. Esasında yeni olduğunu tahmin ediyorum, çünkü m-a sayfalarında kuruluş yılı yer almıyor ve ilk çıkardıkları ürün de bu albüm. “Lanet olası” anlamına gelen KIROTTU, hangi şehirde ne zaman kurulduğu belirsiz bir black metal grubu. İlk albümleri “Deity Ambers”ı geçtiğimiz hafta çıkardılar ve biz de bu vesileyle sayfalarımıza taşıyoruz.

Güzelim kapağa çok dandik bir logo koymuş olmalarının yarattığı negatifliği bir kenara bırakırsak, negatifliğin kralıyla albümdeki müzikte karşılaşıyoruz. KIROTTU nasıl doksanlar black metali yapacağını iyi biliyor ve albümü de 1992-1997 arasına sıkıştıran bir anlayış güdüyor. Zaman zaman destek amaçlı kullandıkları klavyeler, türün olmazsa olmazı rif ve akorların arkasında dolgu görevi görüp “Diety Embers”a dinamizm katıyorlar.

Albümde bugüne dek duymadığınız bir şey duymayacağınızı ve herhangi bir noktada apışıp kalmayacağınızı açıkça söyleyebilirim. KIROTTU’nun bu tarz bir derdi yok ve DARKTHRONE’dan tutun da WINDIR’e kadar doksanlarda iz bırakmış pek çok grubun sunduğu detayları, olayları bir arada sunarak sürprizi olmayan ama eli yüzü düzgün bir albüm ortaya çıkarmayı başarmışlar. Bu açından bakınca “varsayılan black metal” olarak görmek ve çok da bir değer atfetmemek de düşünülebilir. Sonuçta yeri gelince “bildiğimiz şeyler”, “aynı şeyler” diyerek pek çok metal türünü eleştirebiliyor, “bir olayı yok” diyebiliyoruz. KIROTTU’da bu şekilde, yüksek beklenti olmadığı takdirde ve sadece black metal oluşuyla sevilebilecek; keyfi sadece türün meraklıları tarafından çıkarılabilecek bir grup.

“Black metal benim canımdır, ona ayıracak 35 dakikam tabii ki var” diyorsanız “Diety Embers” size ortalama bir Netflix dizisi süresince hoş vakit geçirtebilir. Bunca özel albümün çıktığı bir ortamda defalarca dinlemek ister misiniz, orası size kalmış. Ama doksanlar black metalini seviyorsanız ben olsam bu kadarcık zamanımı ayırırdım.