Doğu Avrupa’nın sessiz ama derinden ilerleyen metal sahnelerinden birine sahip olan Romanya her ne kadar karanlık ve mistik bir mizacı olan, etnik unsurlardan da yararlanan gruplarıyla bilinse de ülkedeki grupların spektrumu gün geçtikçe daha geniş bir alana yayılıyor.

2008’de kurulan ve kariyerine black metal olarak başlayan KULTIKA, zaman içinde post-metalle dirsek temasına geçerek black metal unsurlarını törpülemiş ve günümüzde son derece çok yönlü, eklektik bir şekle bürünmüş bir grup.

8 yıl aradan çıkardıkları ikinci albümleri “Copricorn Wolves”da KULTIKA’yı adeta tür sınırlaması olmaksızın bir metal ve yan bileşenleri deryasına atlarken görüyoruz. Kısa bir süreliğine, Romanya tarihinin en meşhur metal oluşumu diyebileceğimiz NEGURĂ BUNGET’te de çalan Fulmineos tarafından kurulan KULTIKA’da vokal ve gitarlardan da bir müddet bu arkadaş sorumluydu. 2012 yılında gruba katılan Jack Popescu gitar/vokal görevine geçince Fulmineos sadece gitara odaklanmaya başlamış. Galatasaray’daki Popescu da çok iyiydi, buradaki Popescu da pek çok açıdan iyi.

Post-metal adı altında değerlendirmenin en kolay yol olduğu “Capricorn Wolves”u dinlerken aklınıza KATATONIA, DISILLUSION, HYPNO5E, CULT OF LUNA gibi bir dolu grup gelebilir. Grup post metali progresif bir yaklaşımla ele alıyor ve Popescu’nun yer yer Åkerfeldt’i anımsatan sert vokalleriyle müzik hem dinamizm kazanıyor hem de gerekli noktalarda sert bir üslup kazanıyor. Albüme adını veren şarkının girişinde görülen net ENSLAVED etkileri veya “A Fixed Reality for Prometheus’ Identity”de, özellikle de şarkının sonlarında gördüğümüz vokal çeşitliliği “Capricorn Wolves”a çok şey katan özellikler arasında.

Esasında “Capricorn Wolves” pek çok şeyi iyi yapan ve grubun bundan sonra yapacakları adına da ümit vadeden bir çalışma. Lakin albümün genel hissiyatında bir “bir yere varamamışlık” ve “ortada kalmışlık” hissediyorum. Bunun başlıca sebebi şarkıların akılda kalıcılık noktasında pek de parlak mesajlar verememesi ve “güzel, hoş” noktasında kalmaları. “Capricorn Wolves”u 6-7 kez dinledim ve şu anda aklımda kalan şeyler epey az, mırıldandığım bir şey yok. Dolayısıyla albüm post metale sert unsurlar katan grupları sevenler dışında çok da fazla insana keyif vermeyebilir.

Yazıda adı geçen gruplara az çok benzeyen, onları andıran minik tatlar barındıran her şeyi dinlemeye hazırsanız KULTIKA’yla tanışmayı düşünebilirsiniz. Yazıdaki şarkılar albümün en iyilerinden, dinleyip kararınızı verin.