Oğuzcan Dilek (Alondate)

Tek kişilik black metal projelerine her zaman büyük saygı duymuşumdur. Bir müzik grubunda yapılan tek iş dahi büyük emek ve çaba gerektirirken bir de kalkıp bütün işi üstlenmek oldukça zorlu bir durum olmalı. En başta kreatif düşüncelerin hepsi genel olarak tek bir kişiden çıkıyor.

Daha sonra bunları alıp notalara dökmek, tek tek enstrümanları çalmak, üzerine vokal yaptıktan sonra kaydıdır, miksidir, prodüksiyonudur derken… Anlatırken bile gerildim, bu nedir kardeşim? Muhakkak işini severek yapınca böyle anlattığım gibi boğucu bir süreç olmuyordur (umarım). Fakat yine de ortada ekstra bir emek olduğu ortada.

Bugün bu kritikte Ukrayna’nın bağrından kopup gelen Crying Orc (Ağlayan Ork ne lan?) isimli halk dili ve edebiyatı mezunu bir kardeşimizin grubu olan Këkht Aräkh’in Night & Love isimli çıkış albümünü masaya yatırıyoruz. Albümün tam olarak neye benzediğini bir anım eşliğinde anlatmak istiyorum. Bir keresinde eski sevgilimle yine çok fena tartışmışız. Otobüs durağında araç bekliyoruz. Kimse kimsenin yüzüne dahi bakmıyor. Ortalıktaki gerginlik dışardan somutlaşmış bir cisim gibi görünüyor resmen.

Tüm bu kaosun ortasında, karanlığın içerisinden yaşlı bir dayı geldi. Gençler, bakın benim eşim yıllar evvel rahmet etti. Öldüğü günden beri her gün onu mumla arıyorum. Birbirinizin kıymetini bilin. Bugünleri ilerde çok ararsınız, dedikten hemen sonra daha adam gitmeden biz sarılıp barışmıştık. Kafamızı bir çevirdik, adam ortada yok.

Evet, farkındayım Sırlar Dünyası 1398. bölüm gibi oldu ama bu sefer gerçek. Eve gittikten sonra da yine kavga, gürültü ve kısa bir süre sonra ayrılık gerçekleşti. Bu tarz bir ayrılıktan sonra yaşanılan depresyonda black metal yapılsaydı ne olurdu sorusunun cevabı olarak bu albümü verebilirim.

Albüm kapağına baktığımızda Ağlayan Ork kendini Ebru Şallı kadar çekici bulsa gerek, bir ağaç dalına yaslanarak seksi bir poz verdiğini sanmış. Umarım bir daha böyle bir şey yapmaz. Olmamış kardeşim. Koskoca adamısın. Yakıştı mı hiç böyle hareketler? Mahallede duyulursa sokağa çıkamazsın. Umarım kimse görmemiştir bunu. Müziğe gelecek olursak, Ork Bey bu albümde Darkthrone gibi grupları mihenk taşı alarak, black metal tapınması yapmış. Ekstradan da üzerine bolca ambient ve klavye eklemiş. İyi de yapmış paşam. Şeker gibi, dinlemesi oldukça kolay çiçek gibi bir albüm olmuş. Çiçek diyorsam tabi siz menekşe, gül gibi bir şey düşünmeyin lütfen. Daha çok Rafflesia (ceset çiçeği) gibi algılayabilirsiniz bu çiçeği.

İlk şarkıyı açar açmaz suratımıza akustik gitarlarla dolu, yavaş bir intro çarpıyor. İkinci şarkıya geldiğimizde ise tam bir old-school black metal albümü ile karşı karşıya olduğumuzu anlıyoruz. Fakat büyük bir farklılık mevcut. Ambient dediğimiz şeyi fazlasıyla hissediyoruz. Hatta şarkının ana melodisinde büyük bir yer kaplıyor diyebilirim. Tamam, bu bir underground dediğimiz yer altı sahnesi grubu, bu tarz gruplarda böyle şeyler görmek mümkün. Yine de genel olarak pek alışageldiğimiz bir şey değil. O yüzden birçok dinleyicinin hoşuna giderken, birçoğunun da kulaklarını tırmalayabilir bu ambient bolluğu. Hele ki müziğini güvenli sularda yüzen türden sevenlerin pek hoşlanacağını düşünmüyorum.

Üçüncü şarkı ile devam edince ambient seviyesinin biraz düştüğünü, daha çiğ bir sesin hakim olduğunu görüyoruz. “Night” parçasına geldiğimizde ise kesinlikle metal ile alakası olmayan, “Spoken Words” dediğimiz yani bir konuşmacının metin okumasından ibaret bir şarkıya geliyoruz. Açıkçası benim hoşuma gitti. Gecenin bir vaktinde soğuk havada, kulaklıkla dinlenildiğinde oldukça etkileyici olduğunu söyleyebilirim. Ondan birkaç şarkı sonra gelen “Love” parçası da aynı sularda yüzüyor. Sam Brown isimli bir hanımefendi okumuş sözleri burada. “Through Night Which Knows No Dawn” şarkısına geldiğimizde ise oldukça akılda kalıcı, güzel bir çalışmayla karşılaşıyoruz. Şarkının ana melodisi ile vokal uyumu çok güzel olmuş. Gitarlar daha bir ön planda burada. “Forever Night Castle of Love” ile albüm sonlarına doğru ninni kıvamında tamamen temiz vokallerle dolu yavaş tempolu bir şarkı dinliyoruz. Buradaki sözlerden bir “Castlevania” hayranlığı sezdim. Bilen varsa yorumlarda selam çakmayı unutmasın.

Çıkış albümü olarak değerlendirildiğinde gayet iyi bir girişim olduğunu düşündüğüm “Night & Love”, oldschool black metal ve ambient karışımı bir müzik vaat ediyor bizlere. Şarkıların genel olarak birbirine benzemesi albümü geriye çekiyor olsa da potansiyelinin olduğunu düşünüyorum. Ağlayan Ork kardeşim bu yil yeni albümünü de çıkaracak. Kardeşim benim be. Gelişimini merakla takip edeceğim. Hadi öptüm kardeşim. Yeni albümde görüşürüz. O elini daldan çekmeyi unutma.