Sanırım 2024 yılı içerisinde bir kısım metal dinleyicisini en çok kızdıran, saç baş yolmalı isyan etmesine neden olan şey DISENTOMB’un 5 yıl aradan sonra yeni bir albümle değil de biri bundan yedi ay önce yayınlanmış dört şarkılık bir EP’yle geri dönmüş olması.

2019’da çıkardıkları ve kimliklerini değiştirip bambaşka bir korkutuculuğa büründükleri “The Decaying Light”ın ardından beş yıl geçmesinin, EP’deki “Drear Prophecies”in ta Mart’ta zaten yayınlanmış olmasının üstüne tüm beklentilere rağmen sadece 12 dakikalık yeni müzik sunmuş olmaları, EP haberinin altındaki yorumlardan da görüleceği üzere hem DISENTOMB’a hem de genel olarak EP kavramına büyük öfke kusulmasına yol açtı.

Nasıl açmasın? Hiç DISENTOMB dinlediniz mi? “The Decaying Light”ı dinlediniz mi? “Drear Prophecies”i dinlediniz mi? Dinlediyseniz, bu tepkinin sebebini de anlarsınız. Bu adamlar ciddi anlamda son yıllarda yeni albüm çıkarması en çok beklenen gruplardan biri ve sadece 12 dakikalık yeni müzik koklatmak doğal olarak kimseyi memnun etmedi.

Ama yapacak bir şey yok. Gelmişlerine geçmişlerine söverek “Nothing Above”u konuşmaya başlayalım.

DISENTOMB işin içine bir miktar slam de katmalı gayet standart ancak üst seviye bir brutal death metal yaparak 2019’a kadar gelmişti. “Sunken Chambers of Nephilim” de, tişörtünü gururla giydiğim “Misery” de hayvan gibi albümlerdi. Davulculuk desen ayrı, vokal desen ayrı, rifler desen ayrı sikertmeli bir müzik sunarak pek çok dinleyiciyi yara bere içinde bırakmayı başarıyorlardı.

Ancak ne olduysa, 2019’da çıkardıkları “The Decaying Light”ta gittikleri kafa değişiklikleriyle oldu. DISENTOMB o albümde işin ULCERATE tarafına da el attı ve çok daha uğursuz, hayvan gibi karanlık atmosferli, manyak bir albüme imza attı. Brutal death metalin standart normları dâhilinde çıkarılabilecek en yaratıcı, en korkutucu albümlerden biri olan o albümde saptıkları yön, belli ki bundan sonra da devam edecek, zira “Nothing Above” da “The Decaying Light” kudretini, kötücüllüğünü devam ettiren tam bir hayvanlık boyutunda.

Çok az şarkı olduğu için derinlemesine incelemeyi umarım yakında gelecek olan yeni albüme saklıyorum. “Nothing Above”un baştan sona tam bir gövde gösterisi olduğunu, bu kadar kısa sürede bu kadar etkileyici bir iş yapmanın her grubun harcı olmadığını söylemek için müzik âlimi olmaya gerek yok. EP’deki her şarkı DISENTOMB kalitesini ortaya koyan, sapıklık düzeyinde güçlü şarkılar.

Aralarından bir tanesini seç deseler, vokalist Jordan James’in bence 2024’ün en iyi death metal vokalistliği performanslarından birine imza attığı “No God Unconquered”ı söyleyebilirim. Bu şarkıyı sadece vokallerine odaklanarak, sözlerini takip ederek bir kez daha dinleyin. Tam bir köpeklik, tam bir hayvan çocukluğu. 1.33’te başlayan (üstteki klipte 1.41) “Disgraceful ornaments, adorn their bodies” kısmı ve sonrasında James resmen LORNA SHORE’dan Will Ramos ile CATTLE DECAPITATION’dan Travis Ryan’ın kör kuyulara atılmış mutant çocuğu gibi bir şeye dönüşüyor. Aynı şarkıda JOB FOR A COWBOY vokalisti Jonny Davy de gruba eşlik ediyor. Büyük manyaklık.

Çok tadımı kaçıran bir inceleme olduğunu, EP’den aldığım gazın resmen içimde patladığını söyleyerek kapanışı yapayım. Daha çok övesim, bir dolu detaydan bahsedesim var ama işte bu kadar kısa olunca hevesler kursaklarda kalıyor. DISENTOMB olağanüstü bir grup ve “Nothing Above” da bir EP ne kadar tehditkâr ve yıkıcı olabilirse o kadar tehditkâr ve yıkıcı bir EP. Bu kadar müthiş olmasına rağmen not falan da vermiyorum.

Yeni albüm için salyalar akıtırken 5 yıl bekleyip öküz gibi şarkılar içeren minicik EP çıkardınız ya, ta götünüze koyayım sizin.