Dünyanın bir şeyleri en sikine takmayan grupları sıralaması yapılsa muhakkak ki en üst sıralarda yer alacak gruplardan biriyle birlikteyiz bugün.

Fark etmiş olacağınız üzere birkaç gündür siteyi balçığa bulamakla meşgulüm ve bu işin kremalı bir pasta olarak görürsek, üstündeki çileği olacak grup da muhtemelen EYEHATEGOD olacaktır.

BLACK FLAG’lerden, BLACK SABBATH’lardan ilhamı yorumlayarak sludge metal denen türün yapı taşlarını döşemeye başlayan MELVINS ve az sayıdaki dönemdaşının hemen akabinde ortaya çıkan EYEHATEGOD, CROWBAR, ACID BATH gibi gruplar bu türün ortalığı pislik içinde bırakmasına ön ayak olan öncü isimler arasındaydı.

Bu günlerde türün daha da derinine ineceğimizden sludge metal tarihini çok kurcalamadan konumuza, EYEHATEGOD’ın sefil dünyasına dalalım.

EYEHATEGOD 1988’de kurulduktan kısa bir süre sonra ilk albümü “In the Name of Suffering” çıkarmış ve üç yıl ardından da şu anda bahsettiğimiz “Take as Needed for Pain”i ortamlara sunmuştu.

Hangi EYEHATEGOD albümünü yazacağımı düşünürken bu albümle “Dopesick” arasında gittim geldim, ancak nihayetinde grubun ilk büyük atılımı olmasından mütevellit “Take as Needed for Pain”de karar kıldım.

Albüme geçmeden önce bir konuyu netleştirmek istiyorum: Jimmy Bower.

Bir insan nasıl olur da EYEHATEGOD, DOWN, CORROSION OF CONFORMITY, CROWBAR ve SUPERJOINT RITUAL’da çalabilir? Tüketilen otu, yapılan kovayı, basılan kubarı tahmin edebiliyor musunuz?

Evet bu konuyu netleştirdiğimize göre “Take as Needed for Pain”e geçebiliriz.

J. J. Anselmi imzalı 2022 tarihli “Doomed to Fail The Incredibly Loud History of Doom, Sludge, and Post-Metal” adlı kitapta EYEHATEGOD’ın sludge metal hareketindeki öneminden bahsedilirken şöyle deniyordu: “’Take as Needed for Pain’in etkisi anında görülmüştü. Bir anda birçok EYEHATEGOD klonu ortaya çıktı ve çoğu da gayet iyi gruplardı. Bir grubun bir şeyleri başardığını bu şekilde, yapılan bir işi taklit eden grupların da çok iyi olmasından anlayabilirsiniz. Yine de pek azı sludge metali EYEHATEGOD kadar iyi yapabiliyordu.”

Bahsettiğimiz albüm böyle bir albüm. Yavaş metal elbette ki çok önceden beri icra ediliyordu, bildiğimiz anlamdaki doom metal seksenlerde zaten yapılıyordu. Ne var ki seksenlerin sonu ve doksanların başı özellikle thrash metal ve death metal gruplarının ortalığa çekirge gibi yayıldığı zamanlardı ve EYEHATEGOD ve benzerlerinin o dönem bu müziği yapma sebebi de herkesin yaptığı hızlı müziğe karşıt duran bir şey ortaya çıkarma isteğiydi.

“Take as Needed for Pain”, yazının başında bahsettiğim hiçbir şeyi sikine takmama duruşunun en numunelik örneklerinden biri. Pazarlanabilir olmayı kesinlikle umursamayan, şarkı sözlerine baktığınızda en somut gözüken konunun bile taşak gibi bir kafayla yazılan ifadelerle anlatıldığı, aşırı çirkin, sevimsiz ancak bir o kadar da çekici bir albüm.

Sözler dedik, grubun en çok bilinen şarkılarından biri olan “Sisterfucker (Part 1)”a bakalım. “Yolun ilerisinde oturuyoruz ve her şey olabilecek en kötü durumdaydı” diye biten şarkı, şarkı ismindeki kavramı doğrudan işlemese de rastgele serpiştirilmiş gibi duran sözcüklerle son derece karanlık bir portre çiziyor. Sakıncalı bulunduğundan sonradan adı “White Neighbor”a dönüştürülen “White Nigger” da yine çok fazla şeyi umursamama tavrının diğer bir göstergesi. New Orleans gibi %60’tan fazlası siyahi insanlardan oluşan bir yerden çıkan ve tamamı beyazlardan oluşan bir grubun, şarkı sözlerinde ne söyleniyor olursa olsun daha ikinci albümünden adında “nigger” kelimesi geçen bir şarkı yapması, gruba epey sıkıntı yaratabilirdi. Zaten 2013 yılında da şarkının adı resmî olarak değiştirildi.

Albümdeki performanslar noktasında en çok öne çıkan konular elbette ki sludge metal denen şeyin varlık sebebini oluşturan gitar rifleri ve Mike Williams’ın perişanlıktan geberen vokalleri. Sırayla gidersek, “Take as Needed for Pain”in karakterini belirleyen bu rifler, Tony Iommi’nin “fazlaca sevimsiz oldular” diye BLACK SABBATH şarkılarında kullanmadığı, ancak yine de bir yerde dursunlar dediği riflerini kaydettiği bir kaset çalardan dökülüyormuş hissi veriyorlar. Vokallere bakarsak, kimi yerlerde kelimeleri yutarcasına sefil bir vokal performansına imza atan Williams da albümün böylesine kült olmasını sağlayan başlıca unsurlardan biri olarak öne çıkıyor. Sludge metalin günümüzdeki örneklerinde karşımıza çıkan daha görkemli kükremelerin, hoyrat bağırışların aksine, Williams o dönemde 24 yaşında olmasına rağmen sanki hasta hâlde yatağından kalkıp balkona çıkan ve aşağıda top oynayan çocuklara bağıran aşırı mutsuz, öfkeli, şirret bir yaşlı adam ile içkiden karaciğeri elinde gezen bir sokak serserisi arasında gidip gelen bir vokal yapıyor.

“Take as Needed for Pain”, tüm EYEHATEGOD üyelerinin en sevdiği EYEHATEGOD albümü olmasının yanı sıra, pek çok listede kendine yer bulan, Rolling Stone dergisinin gelmiş geçmiş en iyi 100 metal albümü listesinde kendine 92. sırada yer bulan, Terrorizer dergisi tarafından da gelmiş geçmiş en iyi sludge metal albümü seçilen bir çalışma. Eğer sludge metalle öyle ya da böyle ilişkiniz varsa ve “Take as Needed for Pain”i henüz hiç dinlemediyseniz, sludge metalle ilişkiniz olduğuna dair inancınızı sorgulamayı düşünebilirsiniz. Bu tabii zevkler ve renkler meselesi, ancak “sludge metal tarihinin en önemli 3-5 albümü” dendiğinde de “sludge metal tarihinin en iyi 3-5 albümü” dendiğinde de “Take as Needed for Pain” mutlaka bu grubun içinde yer alacaktır. Daha da bir şey demeyelim, notumuzu vurup geçelim.