JUDAS PRIEST’in son albümü “Invincible Shield”ı ilk dinleyişimde, albümün yıllar boyu benimle olacağını, içindeki pek çok şarkıyı içselleştireceğimi, albümü sık sık dinleyeceğimi ve çıktığı dönemde yaşadığım birtakım şeylerle özdeşleşmesinden dolayı benim için farklı anlamlar taşıyacağını hissetmiştim.

Bazen böyle albümler oluyor. Daha ilk andan, o albümün yakın dönemdeki diğer her şeyden ayrılacağını ve farklı bir konuma çıkacağını anlıyorsunuz. Bu çok güzel bir şey. Sık sık yaşanmayan, ancak yaşandığında da insanı ayrı bir mutlu eden bir şey.

Bugün bahsedeceğim albüm de daha ilk dinleyişimde bu mertebeye yükselmeyi başaran ve duyar duymaz “evet, bu da o albümlerden biri” dememi sağlayan bir çalışma. Yunan heavy/stoner metal grubu KHIRKI’nin ikinci albümü olan “Κυκεώνας”, son derece özgün melodileri, müthiş keyifli düzenlemeleri, birbirinden yaratıcı fikirleri ve hepsini bir araya toplayan atmosferiyle gerçekten de çok keyifli bir albüm.

Esasen baktığımızda “Κυκεώνας” benzerlerini yüzlerce kez duyduğumuz bir müzikal anlayış içerisinde ilerliyor. Heavy metal, stoner metal, birtakım yerel unsurlar, sıcak karakterli bir vokal, cayır cayır rifler, sert gitar tonları, harika bir prodüksiyon, tüm bunları değerli kılan birbirinden zekice düzenlemeler ve ışıl ışıl fikirler…

Ne var ki KHIRKI bunu öylesine karakteristik, öylesine sevilesi, öylesine samimi ve içten bir üslupla yapıyor ki, bu tarz bir müziği seviyorsanız albümü duyar duymaz âşık olmanız kuvvetle muhtemele hâle geliyor.

Grubun müziğinde “Crack the Skye” dönemi MASTODON’dan KYUSS’a, BLACK LABEL SOCIETY’den METALLICA’ya uzanan geniş bir perspektif var. Bu değerleri bir çuvala dolduran KHIRKI etnik Yunan dokunuşları ve bir dolu tatlandırıcıyla bunu öylesine sevilesi, hastası olunası bir şeye dönüştürmüş ki daha ilk dinlemeden “ulan bu nedir, nasıl güzel bir şeydir” demekten kendinizi alamıyorsunuz. Hemen alttaki “Featherless”ı dinleyerek bu dediklerimin altının nasıl dolduğunu görebilirsiniz.

Sadece grup fotoğrafının doğallığının bile artı puan kattığı KHIRKI, bu doğal ve içten üslubu albümün tamamına yaymayı başarmış. Baştan sona harika sürprizlerle dolu olan “Κυκεώνας”da nefis bir açılış şarkısı olan “Featherless”la ilk şoku yaşadıktan sona her şarkıda bambaşka lezzetler buluyoruz. “The Watchers of Enoch”un mükemmel düzenlemesi ve yaratıcı fikirleri, “Your Majesty”deki enfes klarnet solosu…

Hakikaten, “Your Majesty”deki o enfes klarnet solosu nedir arkadaş? Nasıl bu kadar güzel yaptınız, şarkıya nasıl bu kadar değer kattınız, ortamı bir anda rahmetli Pandelis Pandelidis’in şarkılarına çevirdiniz? Hadi onu geçtim, heavy/stoner metal içine “Heart of the Sea”deki gibi blast beat’leri ve tremolo gitarları nasıl yedirdiniz? Aga siz hayırdır?

Daha epey bir uzatabilirim ancak tadında bırakayım. KHIRKI yeni albümü “Κυκεώνας” ile bir anda günümüzün en sevdiğim Yunan gruplarından biri, belki de an itibarıyla birincisi olmayı başaran MÜKEMMEL bir topluluk. Eksikleri yok mu, elbette var. Vokal prodüksiyonu konusunda yapılabilecek daha fazla şey var mı, muhtemelen var. Ama olay bir yerden sonra gerçekten de teknik detaylardan, “olması gerekenler”den, doğrular ve yanlışlardan çıkıyor. Heavy metal ve stoner metalin bu denli yaratıcı, bu denli renkli, yerel motiflerden inanılmaz lezzetli yararlanan bir örneğini uzun zamandır dinlememiştim ve türe ne kadar aşina olursanız olun, benzer hisleri sizin de yaşayacağınızı tahmin ediyorum.

Yılı yarıladığımız şu dönemlerde KHIRKI “Κυκεώνας” ile bir anda yıl sonu listeme haşırt diye girmeyi başardı. Herkes bayılır, herkes hastası olur demiyorum, ancak heavy/stoner metal seviyorsanız yakın dönemde ve günümüzde bundan daha iyisini bulabileceğiniz konusunda şüphelerim var. Adamlar ciddi ciddi çok keyifli müzik yapıyorlar. Yazıya koyduğum üç şarkıyı dinleyin, tahminim gerisi zaten gelecektir.