Cemil Okumuş

Finlandiya black metal sahnesi her ne kadar popülerlik açısından komşuları Norveç ve İsveç’in gerisinde kalsa da 90’lı yıllarda raw black metal hareketinin temsilciliğini üstlenen ve bu türün önemli örneklerinden bazılarını ortaya koyan bir sahne oldu. Özellikle Beherit ve Impaled Nazarene, daha sonra black metalden önemli ölçüde uzaklaşmış olsalar da erken dönemde minimalist black metalin kült örneklerinden bazılarını ortaya koydular. Bununla birlikte Finlandiya, raw black metal geleneğini tutkulu bir şekilde günümüze kadar sürdüren bir underground black metal hareketinin merkezlerinden biri olmuştu. Bu hareketin parçalarından biri de her ne kadar fazla ön plana çıkmayı başaramamış olsa da müziğinin vahşi ve samimi yapısıyla kendini gösteren Azazel’di.

1992 yılında kurulan grup şu an itibariyle 30 yılı aşkın süredir aktif olmakla birlikte 90’lı yıllarda sadece bir demo ve bir EP çıkarıp fazla popüler olmayı başaramasa da müziğinin içtenliği ve geleneksel black metale olan bağlılığıyla Finlandiya black metalini takip eden dinleyiciler arasında saygınlık kazanmayı başarmıştı. Azazel’in bu başarısını elde etmesini sağlayan başlıca çalışması, 1996 yılında yayınladığı “The Night of Satanachia” EP’siydi. 16 dakika gibi kısa bir süresi olan, intro ve outro’su dışında sadece 4 şarkıdan oluşan bu EP, her ne kadar bazı dinleyicilerin gözünde müzikal açıdan çok yaratıcı bulunmasa da bazıları tarafından küçümsenmesinin temel sebebi, süresinin kısa olması ve belli ölçüde bir Beherit ve Darkthrone kopyası olduğunun düşünülmesiydi. Fakat Azazel kurulduğunda zaten dönemin raw black metal anlayışını benimsediği ve erken dönemdeki çalışmalarını söz konusu grupların ilk albümlerinden sonra çıkardığı için bu etkilenme zaten normaldi ve grubun müziği kesinlikle başkalarının basit bir kopyası olmaktan ibaret değildi.

“The Night of Satanachia” dönemin raw black metal anlayışını ciddi şekilde özümseyen ve bu çerçeve içerisinde ciddi bir yaratıcılık kaygısı gütmemekle birlikte oldukça etkili ve dinlenebilirliği yüksek bir müzik ortaya koyan bir çalışma. EP’de ilk dikkat çeken nokta, düşük olmakla birlikte hissedilir bir prodüksiyona sahip olması. Kalitesiz prodüksiyonun black metalde bir norm olarak benimsenmesi, aşırı noktalara kaçtığında hem nitelikli gruplarda müziğin güzelliğini baltalaması problemini karşımıza çıkarabilmekteyken hem de pek çok yeteneksiz grubun müzikal açıdan başarısız müziklerini sadece kirli kayda dayanan bir sözüm ona “true black metal” olarak sunabilmelerine olanak sağlamakta. Bu yüzden düşük kalitede kayıt, çoğu zaman geleneksel black metalin ayrılmaz unsuru olarak görülüyor olsa da bunun müziğin hissedilirliğini ve doygunluğunu sağlayacak şekilde ayarlanması önemli bir unsur. “The Night of Satanachia” black metal standartlarında kaliteli denebilecek, fakat kesinlikle temiz ve cilalı olmayan, hissedilir kirli yapısı içerisinde doygun bir sound’a sahip. Bu durum müziğin black metal standardı içerisinde tadını ve doygunluğunu ciddi şekilde artıran bir unsur olarak karşımıza çıkıyor.

Müzikal açıdan baktığımızda ise EP, geleneksel bir raw black metal çalışması olup ciddi bir yaratıcılık ortaya koymamakla birlikte kesinlikle kendini anlamsız bir şekilde tekrar eden basit tremolo rifler üzerine kurulu vasat black metal çalışmalarının çok ötesinde. “The Night of Satanachia” hem black metalin tremolo rif yapısı üzerine inşa edilmiş şeytani ve karanlık melodik rifler, hem de geleneksel black metalde karşımıza çıkan basit, parçalı, orta tempoda “catchy” rifler barındırıyor. EP, parçalar içerisinde akışkanlığı destekleyecek şekilde birbirine geçiş yapan akıcı rifler ve değişken tempolar sayesinde dinamik bir yapıya sahip. Davuldaki standart ritimlerle blast beat ritimler arasındaki geçişler ile yaratıcı ve sert ataklar da gitarla birlikte akışkanlığı ve dinamizmi destekleyen önemli unsurlar oldukları gibi müziğin tekdüze ve sıkıcı bir yapıya bürünmesini engelliyorlar. Standart bir black metal çalışmasından beklenmeyecek şekilde hissedilir bir basgitarın mevcut olduğunu ve hissedilir olmakla birlikte tek düze olmadığını, sadece kendini sürekli tekrar eden notalarla bir doygunluk yaratmanın ötesinde notasyon açısından bir zenginliğe sahip olduğunu görüyoruz ve bu da müziğe önemli bir derinlik katıyor.

Black metal standardında oldukça tatmin edici, güçlü, gırtlaksı, çiğ ve tiz scream vokaller mevcut. Albümü ciddi anlamda dinlenebilir kılan en önemli unsur ise, prodüksiyonla birlikte hiçbir enstrümanın diğerlerini bastırmıyor olması. Tüm enstrümanlar hissedilirlik açısından tam bir uyum içerisinde bulunuyor. Agresyon ve karanlık atmosferin de aynı yapı içerisinde birbirlerini çok iyi destekleyecek şekilde bulunduklarını, birinin diğerinin önüne geçmediğini görüyoruz. Sert ve karanlık bir yapı, bunların uyumundan doğan kötücül bir atmosfer ve yer yer ayinsel bir çağrışım mevcut. Albümün ilkel bir orta çağ ritüel müziğini andıran, folk ve epik bir karakter taşıyan intro ve outro’su da bunda önemli bir etkiye sahip.

“The Night of Satanachia” aynı çizgide birkaç şarkıyla daha süresi uzatılıp “full length” bir albüm olarak yayınlanması durumunda çok daha ön planda olabilecek müzikal potansiyeli barındırıyor olmasına rağmen bir EP olup süresinin kısalığından kaybediyor olsa ve bu yüzden dönemin ön plana çıkan kült black metal albümlerinin arasında fazla görünür olmayı başaramamış olsa da Fin underground black metal sahnesinin önemli ürünlerinden biri olan ve bir black metal dinleyicisini müzikal yapısı itibariyle fazlasıyla tatmin edecek bir çalışma.