Metal-Archives’a baktığımda tür olarak melodik death/groove metal yaptığını gördüğüm, ancak böyle bir şeyin söz konusu olmadığı bir grup olan ORECUS’u ağırlıyoruz bugün bu güzelim sayfalarımızda.

ORECUS bundan epey bir zaman önce kurulan, sonra dağılan, geri dönen ve iki adet albüm çıkaran İsveçli bir topluluk. Melodik death metal dendiğinde aklınıza ne geliyor bilmiyorum, ancak bu melodik death metal değil. Groove metal dendiğinde eskiden PANTERA gibi şeyleri düşünürdük, ancak her türde olduğu gibi groove metal de zamanla ekstremleşti. Günümüzde ORBIT CULTURE’a bile groove metal deniyor. Ha, groove tarafı yok mu, elbette ki var. Hem de baskın şekilde var. Ama groove metal ile gaza getiren death metalin farkı büyük oranda silikleşmiş gibi gözüküyor.

Hiç öyle janjanlı tanımlamalara girmeden, ORECUS modern bir death metal yapıyor demek gayet de mümkün. Daha ikinci şarkı “Hunter”ın girişinde ULCERATE kırıntıları sunan grup, albümün herhangi bir yerinde melodik denebilecek herhangi bir şey sunmuyor desek yeridir. “Harm” ve benzeri şarkılara bakınca evet, groovy durumlar var ancak dediğim gibi. Bence bu modern death metal. Hatta aynı “Harm”a bakınca içinde deathcore dokunuşları bile mevcut.

Vokallerde eski THY ART IS MURDER vokalisti CJ McMahon’ın etli ve derinden vokaline benzer tatlar gördüğümüz ORECUS’un bu albümdeki başlıca sürprizi diyebileceğimiz şey ise albümdeki konuklar. Çeşitli şarkılarda SOILWORK vokalisti Björn’ü, MAN MUST DIE vokalisti Joe McGlynn’i, ION DISSONANCE vokalisti Kevin McCaughey’i ve HUMANITY’S LAST BREATH vokalisti Filip Danielsson’ı konuk olarak görüyoruz. Albüme çok büyük şey mi katıyorlar, evet demek zor ancak Björn’ün yer aldığı “Pacifist” bu sayede hemen kendini belli etmeyi başarıyor. Sonuçta renk renktir, böyle iş birliklerini seviyoruz.

ORECUS “Dreadnought”ta sağlam bir güç gösterisi sunuyor. Akılda kalıcılık konusunda herhangi bir iddiaları yok ve esas amaçlarının ezici bir dayak olduğunu belli eden bir beste anlayışları var. ORBIT CULTURE ve türevlerini seviyorsanız memnun olabilirsiniz, ancak albümü birkaç kez dinledikten sonra bile aklınızda pek bir şey kalmadığını fark ederseniz de şaşırmayın.