Yakın zamanda yayınladığımız BLACK TUSK yazısında grubun ENTOMBED’un “Wolverine Blues” dönemine yakın işlere giriştiğini yazdıktan sonra aklıma o albümdeki “Full of Hell” geldi ve bir anda yeni FULL OF HELL albümünü henüz incelemediğimi fark ettim. Bu elbette ki olacak iş değildi ve derhâl bu hatadan dönmeye karar verdim.

Bildiğimiz gibi FULL OF HELL albümlerinde powerviolence ve grindcore’un köpekliğini olanca gücüyle kullanan ve bunu death metalin acımasızlığıyla taçlandıran bir grup. Yaptığı müzik zaman zaman “anti müzik” denebilecek noktalara dahi kayan ve yeri geldiğinde olayı noise’a kadar çekmekten çekinmeyen grup, yeni albümü “Coagulated Bliss”te bugüne kadarki en deneysel, en sofistike işini sunuyor diyerek açılışı yapalım.

“Coagulated Bliss” gerçekten de FULL OF HELL’ın o ayarsız vahşetinden sapmalar gördüğümüz, lakin bir o kadar da yeni ve nefes alan sayfalar açan bir çalışma. Albümü başlattığınız andan itibaren grubun ciddi anlamda farklı kafalara girdiğini fark ediyorsunuz. Yeri geliyor TODAY IS THE DAY’e, MELVINS’e göz kırpıyorlar, yeri geliyor CONVERGE’ün ilk 4-5 albümüne kayan taraflara yanaşıyor.

Bu noktada önemli olansa grubun bu albümde gerçekten de rafine ve tekinsiz bir sapkınlık benimsemiş oluşu. “Bleeding Horizon”da doom metale, “Transmuting Chemical Burns”de punk-rock karakterine, “Fractured Bones to Mecca”da NINE INCH NAILS’e uzanıyor; “Vomiting Glass”te ilk dönem CARCASS/NAPALM DEATH deryalarına kulaç atıyorlar. İşin sapkınlık tarafı da burada karşımıza çıkıyor. “Coagulated Bliss”te gerçekten de çok fazla şey oluyor, çok fazla fikir sunuluyor ve tüm bu fikirler bir şekilde ortak bir manyaklığa hizmet ediyor.

Gitarların grubun önceki albümlerine kıyasla çok daha fazla varyasyon içerdiği ve daha melodik, daha tane tane rifler çaldığı “Coagulated Bliss”te vokaller de ciddi anlamda acımasızca kullanılmış. Üç vokalli bir saldırıya sahne olan albüm, sırf vokalleriyle bile gerçek bir ruh hastası izlenimi çiziyor.

Tüm bu değişkenlik, karambole kaçmayan kaos ve belirgin düzeydeki yaratıcılık sayesinde “Coagulated Bliss” hiç de zorlanmadan FULL OF HELL diskografisinin en özel işlerinden birine dönüşüyor. PIG DESTROYER’ın sapkınlıkları, NAILS’vari öküzlükler, ilginçtir ki CODE ORANGE’ı akıllara getirebilecek denemeler ve daha bir sürü renkle albüm büyüdükçe büyüyor ve bana kalırsa yılın en başarılı işlerinden birine dönüşüyor.

Henüz hiç FULL OF HELL dinlemediyseniz, “Coagulated Bliss” kesinlikle harika bir başlangıç olacaktır. Sadece 25 dakika içerisinde yapılabilecek maksimum saykoluk ve tamamına yakını başarıyla sonuçlanan denemeler eşliğinde, FULL OF HELL kesinlikle es geçilmemesi gereken bir albümle hâlihazırda zaten güçlü olan diskografisini çok güçlü bir diğer parçayla daha da zenginleştiriyor.

Kesinlikle tavsiye.