Benzer türde müzik yapan gruplarla karşılaştırıldığında nedense geri planda kalan, fazla bileni olmayan bir grup HIDEOUS DIVINITY. İtalyanlar özellikle FLESHGOD APOCALYPSE ve HOUR OF PENANCE ile death metalin brutal ve teknik tarafını köpürtüyor olsalar da HIDEOUS DIVINITY dendiğinde nedense hâlâ kafalarda fazla bir şey uyanmıyor.

Son olarak “Adveniens” ve “Simulacrum” ile gayet başarılı iki albüme imza attıktan sonra 5 yıllık albümsüz bir döneme giren HIDEOUS DIVINITY, bu arayı anlamlı kılacak düzeyde güçlü bir çalışmayla nihayet geri döndü. “Unextinct” HIDEOUS DIVINITY’ye pek çok yeni dinleyici kazandıracak mı, grubun adını duyup da henüz dinlemeyen dinleyicilerin radarına sokacak mı bilmem, ama grubu hâlihazırda takip eden kitleyi memnun edeceği kesin.

“Unextinct” HIDEOUS DIVINITY’nin bugüne dek yaptığı en tutkulu albümlerden biri. Müzisyenlik açısından her anlamda üst düzey, beste kalitesi noktasında grubun önceki karakterini devam ettiren ve üstüne de daha sinematografik bir mizaç koymayı başaran bir albüm. Müzikal olarak baktığımızda, “Unextinct”teki HIDEOUS DIVINITY’nin yer yer SUFFOCATION’dan izler taşıdığını, yer yer HOUR OF PENANCE’ın bence bir yerden sonra ulaşmakta güçlük çektiği çekiciliği sunduğunu ve bir de üstüne atmosfer yaratmayı başardığını görüyoruz.

Daha en baştan senfonik tatlı klavye dolgularını duyan dinleyiciler belki bir miktar korkabilir, ancak grubun senfonik death metal yapma veya hemşerileri FLESHGOD APOCALYPSE’ten nemalanmaya çalışma gibi bir derdi yok. Şahsen FLESHGOD APOCALYPSE’i fazlasıyla senfonik ve klasik müzik etkili bulduğumdan ancak kısıtlı ölçülerde dinleyebiliyorum. Klasik müzik unsurlarını kullanmakta bir sıkıntı yok, ancak bir yerden sonra ister istemez tahmin edilir bir hâl alıyor ve bu da benim açımdan sıkıntı yaratıyor. HIDEOUS DIVINITY ise bu tür dokunuşları müziğine dramatik etki ve derinlik verme amacıyla kullanmış ve başarılı da olmuş. “Unexinct”i dinlerken görkemli bir şey dinliyorsunuz ve müzisyenlikler de bu görkemin altını dolduracak kalibrede olunca ortaya etkileyici bir şey çıkıyor. Uzun ömürlü, akılda kalıcı şarkılar mı orası soru işareti, ancak bu devirde gruplardan klasik olmaya aday albüm beklemek de haksızlık olur diye düşünüyorum. O yüzden şikâyet edecek nokta aramamakta fayda var.

HIDEOUS DIVINITY yapabildikleri ve yaptıkları düşünüldüğünde enteresan şekilde olması gerekenden çok daha az öne çıkabilen bir grup. Century Media yeterince gazlarsa, “Unextinct” ile daha önce yapamadıkları ölçüde tanınma şansları var. Eğer brutal death metal ile teknik death metalin görkemli bir birlikteliğini dinlemek isterseniz, üst düzey müzisyenlikten hoşlanıyorsanız ve “dinlediğim albüm illaki BDM/TDM hitleriyle dolu olsun yoksa tenezzül etmem” gibi bir yaklaşımınız yoksa, “Unextinct”den gayet keyif alabilirsiniz.

Adını her yerde duyduğumuz muadillerinden bence pek bir eksiği yok.