Ne tesadüftür ki bu hafta FALLS OF RAUROS kadrosundaki iki elemanın yer aldığı iki ayrı grubu sitede ağırlıyoruz.
Bilinçli olmadı ve bu durumu şu an yazmakta olduğum inceleme sırasında fark ettim.
“The Stone Heart” EP’sinin yeni çıkaran OBSIDIAN TONGUE’da da çalan FALLS OF RAUROS davulcusu Ray Capizzo’nun ardından bu kez de FALLS OF RAUROS vokalist/gitaristi Aaron Charles’ın yeni black metal solo projesi RHÛN ile birlikteyiz.
İlginçtir, Capizzo RHÛN’un bu ilk albümünde de konuk olarak davullardan sorumlu.
Davullar dışında tüm enstrümanları üstlenen Aaron Charles’a değinecek olursak, “Conveyance in Death”tan tamamen kendisi sorumlu.
Albümü yalnızlığa, bireyin kendi kaderini kendisinin belirleyeceği inancına ve ateizme adayan Charles’ın yaptığı black metalin tam olarak karşılığı diyebileceğimiz bir referans olmasa da daha ilk şarkı “Morningstar”ın ikinci yarısında yükselen ihtişamlı anlardan bile RHÛN’un heyecan verici bir proje olduğunu anlayabiliyoruz.
Müzikal özelliklerine baktığımızda RHÛN’un FALLS OF RAUROS’un barındırdığı folk unsurlarla uzaktan yakından ilişkisi yok.
RHÛN’un dissonant bir karakteri kılavuz bellediğini söyleyemeyiz, lakin Charles “Tomb of Andesite” gibi şarkılardan kulağa çarpan cinsten gerginlik artırıcı çeşitli formüllere başvurmadan geçmiyor.
Örnek verilebilecek grupları düşündüğümde aklıma BLUT AUS NORD’un saykodelik tarafından tutun da ESOCTRILIHUM’a kadar uzanan geniş bir yelpaze geliyor. Bazı anlarda, mesela “Bone Ornament”ta çok daha konvansiyonel doksanlar black metaline dönüşüyor, ancak bir anda daha avangarda yakın kafalara da zıplayabiliyorlar. İster istemez çoğul eki kullanıyorum ama buradaki müziğin tek bir kişinin elinden çıktığını bilmek, “Conveyance in Death”in değerini daha da artırıyor.
Yukarıda bahsettiğim saykodelik kafanın bazen iyice çığırından çıkıp delilik dozunu artırdığını, psikolojik taraflara kaydığını da görüyoruz ve bu tür olaylar albümün değerini ve çekiciliğini artırıyor, hatta direkt olarak RHÛN’un gelecekte yapacaklarını şimdiden merak ettiriyor. Solo proje olduğunu bilmesek tek kişinin elinden çıktığını tahmin edemeyeceğimiz düzeyde sağlam, iyi planlanmış ve tutkulu bir müzik yapan RHÛN’u black metale farklı kafalar getiren müzisyenleri sevenler başta olmak üzere hepinize öneririm. Şubatın ikinci haftasına girdiğimiz şu günlerde, RHÛN benim için yılın değer taşıyan, beğendiğim ilk solo projesi oldu.
“Morningstar”ı dinleyin, özellikle 4.30’dan sonra yüreklere nasıl bir duygu yoğunluğu serptiğini duyun, muhtemelen siz de bana katılacaksınız.
Fena bir albüm olmamış ama çok bir şey de yok bence. Kritikte de adı sıkça geçen Morningstar ve Bone Ornament güzel, geriye kalanlar orta ayar.