10 yıl önce kurulan ve o günden beri hiçbir kadro değişikliği yaşamadan bugünlere gelen Seattle çıkışlı teknik death/black/thrash metal grubu XOTH’un bir önceki albümü “Interdimensional Invocations”ın incelemesinin sonunda XOTH’un özgür yaklaşımı sayesinde önünün epey açık olduğunu hissettiğimi, şirketlerin ilgisini çekebilecek bir müziklerinin olduğunu ve bu tarzda müzik yapan fazla grup olmadığını da düşünürsek üçüncü albümlerinin Metal Blade’den falan çıkabileceğini düşündüğümü söylemiştim.

Bu oldu mu? Olmadı. Olmadı… Ama grubun benim haberdar olmadığım bir şirketle çalışmama prensibi yoksa ileride bunun olabileceğini düşünmeye devam ediyorum. Sonuçta istikrarlı kadro, 10 yılda çıkan 3 albüm, muadil olarak görülebilecek gruplardan VEKTOR’ün ne yaptığının belli olmaması ve hepsinden önemlisi XOTH’un ilgi çekici bir müzik yapıyor oluşu.

XOTH’un müziğiyle ilgili en önemli konu adamların teknik tarafı ön planda olan bir death/black/thrash kırması yapmalarına rağmen aşırıya kaçmamaları, ekstrem olma çabası gütmemeleri. Müziklerinin temelini kötülük, şiddet ve karanlık oluşturmuyor ve bu da daha rahat dinlenen bir müzikal karakterleri olmasını sağlıyor. REVOCATION’ı, VEKTOR’ü, THE BLACK DAHLIA MURDER’ı düşünün ve üçünü bir kavanozda çalkalayın. XOTH buna yakın bir müzik yapıyor. REVOCATION ve VEKTOR’ün teknik tarafları ile kompleks rif yapılarını, ayrıca VEKTOR’ün kozmik astral temalarını alın ve THE BLACK DAHLIA MURDER’ın samimi, kolay dinlenir melodik yırtıcılığıyla bir araya getirin. XOTH büyük oranda tam olarak bu.

40 dakika süren “Exogalactic”, her ne kadar isim olarak bir WORMED albümü gibi tınlasa ve içinde ölümüne acımasız bir şeyler barındırdığı izlenimini verse de gitar kullanımı ve melodik anlayış sayesinde böyle bir şeyle karşılaşmıyoruz. Bu durumdan önceki albüm incelemesinde de bahsetmiştim. XOTH, zamanında ARSIS’in de yaptığı gibi kötücül olmaktan uzak, neredeyse pozitif hissiyatlı melodik rifler yazmayı çok seviyor ve bu da müziğin boyut kazanmasını, farklı yönlere sapma fırsatı bulmasını sağlıyor. “Interdimensional Invocations”la karşılaştırdığımda esasında iki albümün öyle atla deve farkları yok, ancak birtakım ayrıntılardan “Exogalactic”te duyduğum grubun daha kendine güvenli, daha maceraperest, daha albenili olduğunu düşünüyorum. Solo yazımı çok daha akılda kalıcı ve kimlikli hâle gelmiş, davullar müthiş, gitarlar zaten tüm albümü sürükleyen ana unsur rolünde.

Böylelikle karşımıza dinlemesi gayet kolay ve keyifli, bir yandan da sürükleyici ve heyecan verici bir albüm çıkıyor. Yazıda adını verdiğim 4 gruptan herhangi ikisini dinliyorsanız XOTH’ta da mutlaka bir şeyler bulursunuz.