“Müzikal olarak LEPROUS, SLEEP TOKEN, HAKEN, DREAM THEATER, PAIN OF SALVATION arasında bir yerde duruyor… Müthiş şarkılar, harika müzisyenlik, göz atmadıysanız mutlaka göz atın.”

Mike Portnoy’un TEMIC hakkındaki yorumu bu şekilde. TEMIC yepyeni bir oluşum ve ilk albümleri “Terror Management Theory”yi de yakın zamanda çıkardılar. Grupta THE NEAL MORSE BAND ve Mike Portnoy’un DREAM THEATER cover grubu SHATTERED FORTRESS’ta çalan gitarist Eric Gilette, yine SHATTERED FORTRESS ve eski HAKEN klavyecisi Dieo Tejeida, Norveçli SHINING’in davulcusu Simen Sandnes ve vokalist Fredrik Bergensen Klemp yer alıyor ve bu dörtlü gerçekten de Portnoy’un adını andığı grupların sularında bir müzik yapıyor.

Vokallerde yer yer hissedilen bir Einar Solberg benzerliği olsa da direkt olarak LEPROUS’çuluk oynayan bir gruptan bahsetmediğimiz ortada. Klemp’in sesi yeri geliyor Solberg gibi falsetto’larla şahlanıyor, nakaratlarda akıllara SCAR SYMMETRY’den Lars Palmqvist’i getiriyor. Gitar kullanımında HAKEN’vari aksak staccato’lar, arada Petrucciesque sololar duyuyor, davulda ise modern prog metalin karakterini oluşturan türde bir davul kullanımını görüyoruz.

Burada esas bahsedilmesi gereken şey TEMIC’in kulağa taze gelen bir tınısının ve müzikal karakterinin olması. Yeni bir şey yapmıyor olsalar da belli birilerinin peşinden gitmiyor oluşları onları ileride daha da enteresan işler yapabilecek gruplar kategorisine sokuyor. “Tall Poppy Syndrome”da kendini bulmaya çalışan, müziğinin nasıl olması gerektiği konusunda deneyler yapan LEPROUS’ı düşünün. TEMIC işte o ilk albüm heyecanını ve ateşini taşıyor, ancak sanki yararlanabildiği daha fazla ilham kaynağı olduğundan o tarz bir keşfetme, kendini bulma sürecine girmesine gerek kalmıyor. Grup klavyeleri HAKEN gibi şarkının kimliğini belirleyecek düzeyde etkin kullanıyor, ciddi anlamda yetenekli bir gitarist olan Gilette ise zaman zaman durağanlaşırmış gibi duran şarkılara çılgın sololarla renk katıyor.

Eleştiri noktasında grubun ilham kaynakları arasında dolanıyor oluşunu söylemek mümkün. Bazı şarkılar, misal “Skeletons”, içinde çok net LEPROUS, çok net HAKEN ve çok net DREAM THEATER bölümleri barındırıyor. İlham kaynaklarının bu bariz baş göstermesi olayına çözüm bulabilirlerse ikinci albümlerinde daha da ilginç, daha da karakterli bir müzikleri olabilir.

“Modern progresif metal nedir?” sorusuna cevap olarak doğan ve hakikaten yetenekli müzisyenlerden oluşan TEMIC, Mike Portnoy’un ilk paragrafta andığı grupların herhangi birini seven dinleyicilerin hoşuna gidebilecek, kesinlikle umut vadeden, eli yüzü düzgün, güzel bir grup. Bu yıl heyecan verici, keyifli progresif metal albümü eksikliği çektiyseniz, yılın son ayına girerken “Terror Management Theory”yi keşfedebilir ve bu eksikliği kapatabilirsiniz.