Quebec’in sofistike çocukları arasından başını uzatan ve cerrahi bir incelikle müziklerini icra eden teknik, progresif grupların yüzdüğü suyu bulandıran bir grupla; 7 yıl önce kurulan ve hemen araya 3 albüm sıkıştırmayı başaran brutal death metal grubu NECROTICGOREBEAST ile beraberiz bugün.

NECROTICGOREBEAST ansiklopedik anlamıyla brutal death metal yapan bir topluluk. Bu türden bahsettiğimizde aklımıza neler gelir?

Çocuk şarkısı bile çalsanız tadınızı kaçıracak tıynette öküz gibi bir gitar tonu; gerektiğinde işin teknik tarafına abanan gerektiğinde staccato’larla boynumuza meydan okuyan kazımasyon rifler; köprü üzerinde gidip gelen parmaklar, pinch harmonic’ler; her an birileri ölecekmiş gibi hissettiren karanlık ve gergin bir atmosfer; yer yer tempoyu arşa çıkarıp yeri gelince iyice sürüngenleşerek slam’e bulaşan bölümler; blast beat’in canını çıkaran, kick’lerden kan akıtan davullar; tercihen duyulur ve ayrıştırılır partisyonlar çalan kemiksi bir bas; pig squeal, inhale, exhale, shriek, growl, scream, grunt gibi vokal tekniklerinin bir arada kullanılması ve nihayetinde dinleyiciyi duvardan duvara çarpan, suratını kaldırıma vuran şarkılar…

Aslına bakarsanız yazıyı bu paragrafta toparlamayı da seçebilirim. Neden? Çünkü NECROTICGOREBEAST tam olarak, ne eksik ne fazla, yukarıdaki paragraftakileri yansıtan bir müzik yapıyor. Bunu çok canlı bir prodüksiyon eşliğinde sunan grup, bu sayede aslında benzeşebileceği kimi gruplardan daha parlak, daha ışıltılı bir yerde duruyor. Akıllara INTERNAL BLEEDING, DEVOURMENT ve benzer kasa orospu evlatları gelebilir, lakin NECROTICGOREBEAST’in canlı, dinamik ve kristal sound’u onları daha modern bir konuma oturtuyor.

Misal albümde cami tuvaletinde çalınmışçasına eko yapan ve bir yerden sonra darbelerin bulanıklaştığı türde ahşap tınılı bir trampet yok. Gitarlar etrafa dalak böbrek bağırsak fırlatan türdeşlerinin aksine gümbür gümbür, tertemiz bir sound’a sahipler ve bu durumun olası bir olumsuzluk yaratmasını engelleyecek kadar da hayvansı bir acımasızlıkla çalıyorlar.

Bu sebepten NECROTICGOREBEAST’i daha günümüze ait isimlerle birlikte anabiliriz. NECROTICGOREBEAST kadar sığır çobanı olmasalar da akıllara ANALEPSY, KATALEPSY, ABOMINABLE PUTRIDITY gibi gruplar gelebiliyor. Referans olarak verilebilecek bu grupların üçüne de tam olarak benzemiyor, üçünü de tam olarak karşılamıyorlar ancak benzeşen tarafları var.

Hayır, akıllara ORGANECTOMY gelmiyor. ORGANECTOMY’ye küsüm…

Dolayısıyla grup modern bir prodüksiyon ve beste anlayışı ile eskiden gelen ilhamların güçlerini birleştirerek dinlemesi gerçekten keyifli, tekrar tekrar dinlenecek tarzda bir albüme imza atıyor. Albümle ilgili tek sıkıntım bu denli güçlü bir albüm için zayıf bulduğum albüm kapağı. Jenerik brutal death metal kapağından uzak olması güzel, ancak yine de daha çarpıcı bir şey olabilirmiş sanki.

Bu sene içinde brutal death metal etiketinin bulunduğu albümler arasından şahsen en çok beğendiklerimden biri, pek de şaşırtmayacağı üzere AFTERBIRTH’ün “In But Not Of”uydu. Ne var ki o albümde brutal death metalle bağdaşmayacak bin türlü fikir de vardı. “Repugnant” ise yılın gerçek anlamda özbeöz, saf brutal death metal noktasındaki en iyi, en böğürten, en bağırtan, en kan döken albümlerinden biri. Hatta SUFFOCATION’ın “Hymns from the Apocrypha“sını barındırdığı farklı dinamiklerden dolayı ayrı tutarsam, kendi adıma DEVANGELIC – “Xul” ile birlikte yılın atlanmaması gereken iki brutal death metal albümünden biri ilan ediyorum. Türü seviyorsanız yumulun.