2001-2005 arası retro thrash metal akımının patladığı ve metal dünyasına heyecan kattığı en önemli dönemdi. Bu 5 yıllık süreçte MUNICIPAL WASTE, HAVOK, WARBRINGER, GAMA BOMB, LICH KING, VIOLATOR, BONDED BY BLOOD, FUELED BY FIRE, EVILE, F.K.Ü. ve irili ufaklı daha pek çok grup adeta metal ortamına fışkırdı ve seksenlerdeki thrash metal özlemi çeken pek çok dinleyici bu akım sayesinde dar kotlarını ve beyaz spor ayakkabılarını sandıklardan çıkarma fırsatı buldu.

Bu dönemde adı ortalarda olan gruplardan biri olan GAMA BOMB da özellikle ilk üç albümü “Survival of the Fastest”, “Citizen Brain” ve “Tales from the Grave in Space”le epey bir konuşulmuştu. Hiçbir zaman MUNICIPAL WASTE kadar eğlenceli, HAVOK kadar kodu mu oturtan, WARBRINGER kadar tehditkâr, EVILE kadar ciddi olmadılar, ancak yine de adlarını türün takipçilerine ezberletmeyi başardılar.

Bunun olası sebeplerinden biri şarkılarının büyük oranda goygoya dayanması olabilir. Muadilleri politikadan, çevresel felâketten, dünya düzeninin sikkoluğundan falan bahsederken onlar popüler kültürden, filmlerden, mizahi konulardan söz ettiler. Birleşik Krallık’ın İngiltere dışındaki ülkelerinden çıkan grupların neden antin kuntin konulardan bahsettiğini ve şekil şukul imajlar benimsediğini bilmiyorum. Bakıyorsun İskoç ALESTORM ve GLORYHAMMER taşak muhabbetinin dibine vuruyor, GAMA BOMB da -onlar kadar ibişlik peşinde koşmasa da- türdeşlerine göre çok daha tırı vırı temalarla iştigal ediyor.

Müzikal olarak baktığımızda GAMA BOMB’un D.R.I.’dan NUCLEAR ASSAULT’a, ANTHRAX’ten MEGADETH’e, RIOT’tan SLAYER’a kadar uzanan geniş bir ilham yelpazesi var. “Living Dead in Beverly Hills”de tam bir SLAYER/ANTHRAX kırması sunarken “Don’t Get Your Hair Cut”ta ise RIOT ile old-school MEGADETH arasında gidip gelen bir şarkı patlatıyorlar. “Egyptron”da göbek atarken, “Bats in Your Hair”de ise o trompetle falan kim bilir neler yapıyorlar. Grup zaten ciddi takılmadığından bu tür bariz referanslar da kulağa batmıyor, hatta birer hoşluk olarak kalıyor. GAMA BOMB cidden kendisi de dâhil olmak üzere pek bir şeyi ciddiye almıyormuş gibi gözükse de müzikleri konusunda saçmaladıklarını falan asla söyleyemeyiz. “Bats”teki performanslar iyi, besteler yeterince ilginç, sadece tavır olarak işi taşağa döküyorlar o kadar.

Bir yandan light, bir yandan da ciddili thrash metal dinlemeyi düşünenler “Bats”a göz atabilirler. Çok bir şey beklemeyin, keyifli vakit geçirmeye bakın yeter.