1989 ve 1991’de çıkardığı ilk iki albümü “Severed Survival” ve “Mental Funeral” ile kariyerine death metal dünyasının en ilham verici gruplarından biri olarak başlayan AUTOPSY 1995 yılında tası tarağı toplamış ve 2009’a dek suskunluğunu korumuştu.
2011’de çıkardıkları geri dönüş albümleri “Macabre Eternal”la birlikte ortamlara öyle bir döndüler ki sanki son 12-13 yıldır her iki yılda bir albüm çıkarıyorlar gibi bir hava oluştu. 2011’de bir albüm, 2012’de EP, 2013-2015 arası 3 yılda 3 albüm, 2017’de bir EP daha ve bir şekilde bu kadar geriden gelip bu kadar aktif olan bir grup…
Ne olduysa bu dönemden sonra oldu ve AUTOPSY hiç çaktırmadan, hiç fark ettirmeden 7 yıl boyunca yeni albüm çıkarmadı. Bir şekilde adları sürekli ortalıkta tutmayı başardıklarından bu devasa süre boyunca albüm çıkarmamış oluşları da dikkat çekmedi.
2022’de “Morbidity Triumphant”ı yayınlayan grup şimdi de yeni albümü “Ashes, Organs, Blood and Crypts” ile dinleyicilerinin karşısında. Bu adamlar böyle. 3 yılda 3 albüm, 7 yıl sıfır albüm, sonra 2 yılda 2 albüm. Önümüzdeki sene bir albüm daha çıkarırlarsa ya da 5-6 yıl hiçbir şey yayınlamazlarsa iki türlü de şaşırmayacağım artık.
AUTOPSY metal dünyasının ne yaptığı, ne yapacağı, hatta ne yapabileceği en belli olan gruplarından biri. Düşük, orta ve yüksek tempolu anların bir arada kullanıldığı, iç organların ve içi boşaltılmış derilerin ön planda olduğu, antin kuntin işlere girmeyen, daha albümü dinlemeden neyle karşılaşacağınızı az çok kestirdiğiniz bir death metal.
Böyle deyince insan kafasında sanki çok da çekiciliği olmayan bir şey canlandırıyor, ancak daha önce başka bir incelemede de dediğim gibi bir grubun ne kadar önemli olup olmadığını anlamak için adını Pasifagresif’in arama kutusundan aratmak ve başka kaç grubun incelemesinde adının geçtiğini görmek yeterli olacaktır. Şu anda Pasifagresif’te, AUTOPSY’nin kendi albüm incelemeleri haricinde AUTOPSY’den bahsedilen 65 civarı albüm incelemesi bulunuyor. Bu durumun grubun 90’ların başında yaptığı şeylerin önemini vurgulamak adına yeterli sanırım.
2009’daki geri dönüşün ardından yaptıkları en iyi albümün 2022’de çıkan “Morbidity Triumphant” olduğunu düşünen bir dinleyici olarak “Ashes, Organs, Blood and Crypts”e dair beklentim biraz dalgalıydı. 7 yıllık arada yazıkları ve üzerlerinde uzun uzun çalışma fırsatı buldukları şarkılar ve Covid-19 döneminde tamamen albüm yazımına konsantre olma imkânı bulmaları, bence “Morbidity Triumphant”ın bu kadar iyi, fikir dolu, gaz ve iştahlı olmasında önemli bir pay sahibiydi. Şimdiyse bir yıl bile olmadan yeni bir albümle geliyorlardı ve bu albümün “Morbidity Triumphant”ın daha iyi olması için cidden acayip bir ilham sonucu ortaya çıkmış olması gerekiyordu.
“Ashes, Organs, Blood and Crypts”i yeterince dinlemiş biri olarak söyleyebileceğim, albümün AUTOPSY standartlarında, iyi, sıkıntısız bir albüm olduğu. “Morbidity Triumphant”a yönelik ifadelerime bakınca, bence onun kadar iyi değil. Bence onun kadar fazla fikir de barındırmıyor, onun kadar gaz da değil ve onun kadar iştahlı bir hâli de yok.
Ama AUTOPSY yaptığı şeyi zaten her zaman iyi yaptığından ortada taş gibi bir death metal albümü var. Sürünen, saklandığı yerden fırlayıp bir anda saldıran, geçtiği yerlerde hayatı söndüren, pisliğini derinlemesine işleten, çirkinler çirkini, kısacası AUTOPSY neyse öyle bir albüm “Ashes, Organs, Blood and Crypts”. Albümdeki her şarkı AUTOPSY DNA’sı taşısa da en sevdiğim şarkı müthiş bas partisyonları ve iniş çıkışlarıyla “No Mortal Left Alive” oldu. Albümün tamamında çok baskın ve etkili olan basçı Greg Wilkinson bu şarkıda çok tatlı partisyonlar yazmış ve tüm o çirkinlik içerisinde parlamayı başarmış. “Ashes, Organs, Blood and Crypts”te bunun gibi bir dolu şarkı var ve yukarıdaki paragrafta bir önceki albümün gerisinde olduğunu söylesem de genel olarak yine de çatır çatır bir death metal albümü olduğu konusunda herhangi bir şüphe yok.
AUTOPSY günümüz death metaline şekil veren çok önemli grupları etkilemiş, dolayısıyla death metalin gidişatını etkilemiş bir grup ve bunca yıl sonra bu kadar hırslı ve hevesli olmaları türün dinleyicileri açısından büyük nimet. Death metal seven, death metali bu işi en iyi yapan gruplardan birinden dinlemek isteyen herkes “Ashes, Organs, Blood and Crypts”i dinlemeli.
Kadro Chris Reifert: Davul, vokal
Eric Cutler: Gitar
Danny Coralles: Gitar
Greg Wilkinson: Bas
Şarkılar 1. Rabid Funeral
2. Throatsaw
3. No Mortal Left Alive
4. Well of Entrails
5. Ashes, Organs, Blood and Crypts
6. Bones to the Wolves
7. Marrow Fiend
8. Toxic Death Fuk
9. Lobotomizing Gods
10. Death Is the Answer
11. Coagulation
Zar düşeş beyler, alışverişler.