Erhan Yiğit

ROT AWAY’i iki sene evvel çıkan ‘’Nothing is Good’’ isimli mükemmele yakın albümleriyle tanımıştım ve o albüm için hazırladığım incelemeye ucu ucuna alaka kurabildiğim, kanamayı betimleyen ufak bir paragrafla giriş yapmıştım. Şu an 2023 yılındayız ve çok sevgili, kanırtmalı, thrash aromalı ROT AWAY bendenize de bir sürpriz yaparak “Heavy Weight”i piyasaya sürdü. Ben de üzerime düşeni yapmak üzere kaleme kağıda sarıldım ve tıpkı “Nothing is Good” incelemesinde yaptığım gibi bu albümün incelemesini de farklı şekilde başlatacağım;

Nivo: Düşey yönde her türlü yüzey arasında kot (yükseklik) farkını tespit etmeye yarayan, genellikle bir tripod üzerine yerleştirilerek ve düzece alınarak hazır hale getirilen, görünüşü bir kameradan farksız olan ve optik yakınlaştırma özelliği bulunduran basit bir haritacılık aleti. Normal bir insanın gelip “abi bi de ben bakabilir miyim?” deyip bakınca hiç bir şey göremediği aletten bahsediyorum.

Biz nivoyu aynı zamanda boru döşemek için de kullanıyoruz. Bildiğimiz yağmur suyu ve atık su borularından bahsediyorum; Nivoyu kullanarak borular arasında santimlik eğim vererek oraya gelecek olan suyu akmasını istediğimiz yere yönlendiriyoruz. “Boru döşüyoruz” deyince insan pek ciddiye alamayabilir ama durum bu; Boru döşemenin de bir edebi, adabı varmış.

Döşemenin edebini adabını bilen, döşemeyi bir hayat gayesi olarak edinmiş olan Danimarkalı ROT AWAY ise bu boruları nivo ile değil de gitarlar ve envai çeşit müzik aletleriyle döşüyor. Ama ne biçim döşüyor…

Konu özellikle Hardcore olunca ister istemez ortaya konulan işin derinliğiydi, atmosferiydi falan geri planda kalıyor ama hangi müzik türünde olursa olsun şarkı yazmaktan sorumlu olan ekip geçmişi göz önünde bulundurup eksikleri ve fazlalıkları değerlendirme yetisine sonradan da olsa sahip olabiliyor; İşte böylesine bodoslama olan ve rastgeleliğinin ön planda olmasında bir abes bulunmayan Hardcore türünü icra eden ROT AWAY de şöyle bir geriye bakıp tespit ettikleri bazı minik pürüzleri bu albümde zımparalama yoluna gitmişler ve bu konuda büyük bir başarı yakalamışlar. Kısaca benim için çok çok iyi bir albüm olan “Nothing is Good”un üzerine daha fazlasını koymuşlar.

“Nothing is Good”da dinleyicisine kafa atan, ardı arkası kesilmeyen yumruk ve tekmelerle adamı kan içinde bırakan grup aradan geçen iki yıl içerisinde yeni yeni dövüş hareketleri öğrenerek dinleyicisini dayaktan zevk alır hale getirmeyi amaçlamış; Önceki albümden sadece iki dakika fazlası olan söz konusu “Heavy Weight”e ilk bakışta ayakları yere daha sağlam basan, ne yapacağını önceden planlamış, her hareketi ve her saniyesi özenle hazırlanmış, profesyonellik ve özgüven kokan bir yapıt görüyorum.

“Heavy Weight”e hatta direkt grubun kendisine dair benim en çok sevdiğim şey ise bu boru döşeme işini aşkla ve şevkle yapan bu adamların kendilerine bir karakter bulma çabası içerisinde bulunarak ortaya az ama etkili bir takım şeyler sürebilmeleri; örneğin “Nothing is Good” albümünde karşılaştığımız kısa bas yürüyüşlerinin ve Graves şarkısında dinleyiciye uyuşukluk zerk eden Sludge dokunuşlarının bu albümde de kendisine yer bulması. Gerek kapanış şarkısı Sleepwalking olsun gerek Sopranos Vengeance isimli hayvan icadı olsun gerekse de bu yılın açık ara en gaz parçası olan Swing the Hammer olsun albümün her dakikası kutsal bir amaca hizmet ediyor ve ROT AWAY tüm bunları daha kaliteli, daha ağır bir prodüksiyon desteğiyle gerçekleştiriyor.

İki yıl önce bir hışımla koşarak “Nothing is Good”a 9.5 puan vermiştim lakin ROT AWAY’ın böylesine üzerine koya koya, boru döşeye döşeye gelip gençleri basketbol sahasına kilitleyen dayı gibi dil atacağını hesaba katamamıştım. Bu yüzden 10’luk puan skalasında kendime hareket alanı bulamıyorum ama siz yine de bu albüme bu sene piyasaya sunulmuş en sağlam işlerden birisi olduğu bilinciyle yaklaşın. Çünkü gerçekten öyle.