Albüm adından da görüldüğü üzere tema olarak tüm tuşlara aynı anda basan ve kötülüğe dair her şeyi bir anda yüzümüze savuran bir grupla beraberiz bugün. Geçmişteki bazı yazılarımda çok kötücül, vurdulu kırdılı, hayvan çocuğu müziği yapan grupları duruşları ve işledikleri temalardan dolayı seviyor olsak da insanın bir yerden sonra bu gruplardan daha fazla çeşitlilik, fikir, heyecan da beklediğini ifade etmiştim.

Geçmişi eskilere dayanan köklü gruplar bir yerden sonra bir miktar vasatlaşabiliyor, sadece o karanlıktan ve leşlikten ekmek yemekle yetinebiliyorlar. Geçmişte iyi işler yapmış bir gruba bakıyorsunuz, hâlâ seviyorsunuz, ancak son birkaç albümdür pek de dişe dokunur bir şey yapmadıklarını eninde sonunda kendinize itiraf etmek durumunda kalıyorsunuz.

Böyle durumlarda imdadımıza gençlik aşısı diyebileceğimiz yeni nesil birtakım gruplar yetişiyor.

Şimdi gelin İspanya’dan çıkan ve black metal ile death metali daha deli manyak kafalarla harmanlayan ve bu sayede gayet iyi bir ilk albüme imza atan AKOUPHENOM’dan bahsedelim.

AKOUPHENOM, gayet iyi bir black/death metal sentezi sunuyor. Bunu yaparken bulanık ve şekilsiz olma noktasını abartmadan GRAVE MIASMA, GRAVE UPHEAVAL, QRIXKUOR gibi daha kaotik taraflar ile MORBID ANGEL, PROSCRIPTION ve benzerlerine yakın tane tanelikte bir işe imza atıyor. Mizaç olarak hemşerileri TEITANBLOOD ve türevlerine de yakın dursalar da gerek yer yer blues gamlarına dahi kaçan sololar gerekse avangart dokunuşlar sayesinde onlar kadar karambol ve leş bir şekle bürünmüyorlar. Grup yaratmak istediği tekinsiz ve uğursuz havayı gayet güzel şekilde oluşturuyor. Bunu yer yer süratli ve kaotik, yer yer de tempoyu düşürmek suretiyle yapıyor ve tahmin edilebileceği gibi bu düşük tempolu anlarda bu hedefine daha kolay ve etkili ulaşıyor.

“Death·Chaos·Void”un bu karanlığı ortaya çıkarmasını sağlayan diğer bir etmen de intro 5 dakikalık son şarkı dışında şarkıların 8 ila 12 dakika arası sürelere sahip olması. Bu sayede istedikleri atmosferi aceleye getirmeden ve konsantrasyonu belli bir yere odaklayarak diledikleri gibi yoğunlaştırabiliyorlar. Nihayetinde ortaya fazlaca akılda kalıcı olma amacı taşımayan ancak bir bütün hâlinde son derece yoğun bir black/death metal kimliği çıkıyor.

AKOUPHENOM kendi tarzında umut vadeden bir oluşum. 8 yıl önce kurulmuş olmalarının getirdiği tecrübeleri belli olurken, bir yandan ilk albümlerini anca çıkarabilmiş olmalarının açlığı hissediliyor. Ben ileride “Death·Chaos·Void”un üzerine çıkabileceklerini düşünüyorum. Genel olarak ne yaptıklarını biliyorlar, ancak örneğin albümdeki şarkılar arasından en farklı yerde duran kapanış şarkısı “Incorporeal”da denedikleri kimi şeyleri daha da rafine edebilecekleri kanısındayım. Bunu zaman gösterecek. Şimdilik elimizdeki şey gayet tatmin edici.