Tabii ki de Pasifagresif’in arama kısmına adını yazıp o gruptan kaç farklı albüm incelemesinde bahsedildiğine bakmaktır.

Mesela “Morbid” yazıp arattığımızda 330’a yakın sonuç çıkıyor. Bunların bir kısmı grubun bugüne dek çıkardığı albümlerin tamamı, diğerleri şarkı listelerinde “Morbid” kelimesi geçen albümler, birkaç tanesi MORBID ANGEL’a ve grup elemanlarına dair tek tük haber, kalan 300’e yakın sonuç ise diğer grupların albümlerinde geçen MORBID ANGEL ifadesi. Çünkü MORBID ANGEL böyle bir grup. Death metal yapıyorsanız, MORBID ANGEL referansından da pek kolay kaçamazsınız.

Bugünkü konuğumuz INCANTATION da bu açıdan hiç de fena olmayan bir sonuç veriyor. Tüm Pasifagresif külliyatına bakmaya dahi gerek yok, sadece 3 yıl önce çıkan bir önceki albümleri “Sect of Vile Divinities”den bu yana yaklaşık 40-45 albüm incelemesinde INCANTATION’dan bahsedilmiş. Neden? Çünkü bu adamların doksanların başlarında yaptığı death metal, AUTOPSY ile birlikte başını çektiği sürüngensi, çamursu death metal çok fazla gruba ilham verdi ve vermeye de devam ediyor.

1989’da kurulan INCANTATION’ın 34 yıllık geçmişine baktığımızda metal dünyasının en istikrarlı gruplarından birini görüyoruz. Bunca zaman bir kez olsun dağılmamışlar, ara vermemişler, çoğu albüm olmak üzere 2-3 senede bir mutlaka bir şey yayınlamışlar. Bu cidden takdir edilesi bir olay. Adamlar doksanların metal adına yıpratıcı atmosferinden fire vermeden çıkmışlar, 2000’lerde de aynı düzeni tutturmuşlar ve çok düzenli aralıklarla yeni albümleri ortama salmışlar.

Bugün bu 34 yıllık süreçte çıkan, hatta ilk albümlerinin 1992 çıkışlı olduğu düşünüldüğünde 31 yıllık süreçte çıkan 13. stüdyo albümleriyle birlikteyiz. “Unholy Deification” adlı bu arkadaş INCANTATION’ın bugüne dek bizlere sunduğu her şeyi içinde barındıran, daha fazlasını yapmaya kasmayan gayet sağlam bir death metal albümü. Şöyle bir bakıldığında bu adamlar doksanların başından beri aşırı sevimsiz, çirkin, yüz büzüştürecek düzeyde iğrenç bir müzik yapıyorlar ve bunu inatla sürdürüyor oluşları da takdire şayan.

“Unholy Deification”ı INCANTATION’ın yakın dönem başta olmak üzere önceki işleriyle kıyasladığımızda karşımızda iniş çıkışları pek de fazla olmayan bir grafik çıkıyor. Grup yine tempoyu düşürdüğü sefil anların öne çıktığı, yeri geldiğinde blast beat’in ve kazımasyonun köklendiği, derin dehlizlerden gelen vokallerle karanlıklaşan şarkılar yapıyor ve kendilerinden beklenen neyse onu veriyor. Dolayısıyla bugüne de INCANTATION’ı seviyorduysanız “Unholy Deification”ı da seversiniz, sevmiyorduysanız “Unholy Deification”ı da sevmezsiniz.

Yakında 54 yaşına basacak vokalist/gitarist John McEntee’nin bu yaşında yaptıklarına gelirsek, kendisinin metal dünyasında bu yaşta bu vokali en iyi yapan birkaç kişiden biri olduğunu söyleyebiliriz. Adamda muazzam bir ekstrem metal aşkı var ve 50 yaşına merdiven dayamışken üşenmeyip yeni bir blackened death metal grubunun kuruluşunda yer alabiliyor, yetmiyor 50 yaşını doldurduğunda gidip eski ASPHYX üyeleriyle yeni bir death/doom metal grubu daha kurabiliyor. Cidden bambaşka bir death metal tutkusu. “Unholy Deification”da da bu tutkunun yansıması olan 10 şarkı görüyoruz. Şarkılarla ilgili ilginç olan, her bir şarkının sonunda I ile X arasındaki on Roma rakamının yer alması ancak bunların tamamen karışık şekilde dizilmesi. İlk şarkının adının sonunda IV var, ikincisinde I, onuncu ve son şarkıda ise VII var. Ne amaçladılar, nasıl bir şey düşündüler şimdilik bilmiyorum.

Başlangıçta da dediğim gibi INCANTATION’ın death metal dünyasındaki önemi, grubun yarattığı albümlerin önüne geçmiş durumda. “Unholy Deification” da tekil olarak grubun bir süredir devam eden üst düzey albüm istatistiğini devam ettiren taş gibi bir daeth metal albümü. Bu yüzden öncelikle diğer binlerce gruptaki INCANTATION etkisinden ve ilhamından haberdar olacak, ardından da INCANTATION Bey diyeceksiniz.