İngiliz grup URNE’le tanışmam tesadüfen oldu. Başka bir şey ararken varlığından haberdar olduğum bu arkadaşlar yeni albümlerini birkaç gün önce çıkarmışlar ve yaptıkları müziğin karakteri gereği gerçekten enteresan bir yerde duruyorlar.

Tanımlaması biraz zor, ancak Metal-Archives sayfalarında yazan stoner/sludge metal/metalcore tanımın URNE müziğini tam karşıladığından emin değilim. En azından stoner tarafı biraz muallak, ancak rif bazlı ilerlemeleri ile sludge’a, dur kalklı ritimleri ve nakaratları dolayısıyla da metalcore’a yakın duruyorlar. Grubun sound’unda belirgin bir GOJIRA etkisi var ve bunun sebebi de adamların yapımcısının GOJIRA’dan Joe Duplantier olması. Adamlar sırf bunun için bin tane imkânın olduğu İngiltere’den kalkmış, Duplantier biraderlerin New York’taki Silver Cord stüdyosuna gidip albümü orada kaydetmiş. “A Feast on Sorrow”u dinlerken pek çok yerde GOJIRA’msı tatlar aldığımı söyleyebilirim ve bunun altında Duplantier’in parmağının olduğu da çok açık. Ne var ki genel anlamda GOJIRA’ya benzer bir beste yapma tarzları yok, ancak o gözle bakmaya çalışırsanız son dönem GOJIRA’nın bazı fikirlerine yakın bulabileceğiniz dokunuşlar görebilirsiniz. O da o gözle bakmaya kasarsanız.

GOJIRA’dan daha baskın şekilde hissedilen gruplar ise kesinlikle BURST, CONVERGE, ilk dönem MASTODON, nakaratlardan dolayı belli oranda DARKEST HOUR ve yukarıdaki “Becoming the Ocean”dan da görülebileceği üzere TRIVIUM’dan VREDEHAMMER’a kadar uzanan geniş bir yelpaze. Çok acayip geniş bir yelpaze oldu evet, ama bence durum böyle. Adamların sert tarafı epey sert, nakaratları ise vokallerin sertliği bir miktar azaltmasına rağmen kesinlikle arkasında durulacak cinsten. Bu tür yakarışlı, hafif ağlamaklı ama yine de sert, hırçın ve hırslı vokaller sayesinde BURST kimliğine -onlar kadar progresif olmadan- yanaştıkları noktalar hiç de az değil.

Diğer yandan adamların yukarıdaki “The Burden”da görülen türde, progresife yaklaşan son derece yaratıcı gitar ve davul kullanımları da var. Joe Duplantier boşuna bu arkadaşların yapımcılığını üstlenmemiş, zira hem müzisyenlik hem atmosfer hem de karakteristik sound açısından adamlar net şekilde farklı ışıklar yakıyorlar. Sadece sayfadaki iki şarkıyı dinlemeniz bile bunu görmeniz için yeterli olacaktır diye düşünüyorum.

Uzun lafın kısası URNE ciddi anlamda enteresan bir sound’a sahip. Müziklerini tanımlamak için bir dolu grup adını referans olarak kullanmak gerekiyor ve o zaman bile tam olarak bir tarife ulaşamıyorsunuz. Tamamen orijinal oldukları elbette söylenemez, ancak herkes gibi olmadıkları ve bir dolu muadillerinin olmadığı da kabak gibi ortada.

7 yıl önce kurulmalarına, 2 albüm 1 EP çıkarmış olmalarına rağmen Metal-Archives sayfalarındaki benzer gruplar bölümünün boş olmasını da buna bağlamak lazım.