Netflix’te veya benzer platformlarda İskandinav polisiye dizisi izlemişliğiniz var mı? Kuzeyin tüm ülkelerinde geçen bir dolu dizi var ve bize çok uzak bir coğrafyada ve kültürde olduklarından genelde ilgi çekici oluyorlar. Bunlar arasından İzlanda’da geçenler de var elbet. İzleyen olmuşsa görmüştür. Başkent Reykjavík’in ne kadar düz, soluk ve sıkıcı bir yer olduğunu fark ettiniz mi?

İzlanda’da muazzam doğal güzellikler var elbet, ancak Reykjavík ciddi anlamda insanın içini daraltan bir yer. Bunu daha rahat görmek için YouTube’daki şu “Reykjavík driving 4K” gibi videolardan birine de bakabilirsiniz. Şimdi gitsek bir süreliğine mutlaka hoş gelecektir, keyifli vakit geçireceğizdir, ancak yıllarca yaşamak ve ömür geçirmek için hiç de çekici bir yer olmadığı kesin.

Benzer bir şeyi Faroe Adaları’nın başkenti Tórshavn için de söyleyebiliriz. Bir hafta falan belki keyifli geçebilir ancak şehri dolaşan araba videolarına bakarsanız cidden çekilecek dert olmadığını anlayabilirsiniz.

Bugün İzlanda’nın çıkardığı en önemli Viking/folk metal gruplarından biri olan SKÁLMÖLD ile birlikteyiz. Grubun iki önceki albümü “Vögguvísur Yggdrasils”i ve bir önceki “Sorgir”i incelemiş, ikisi için de hiç etkileşim alamamıştım (ilkine RAZOR’dan can dostum Başer bir şeyler yazmış sağ olsun). Buna rağmen yeni albümleri “Ýdalir”i de inceliyorum, çünkü günümüzde bu denli üst düzey Viking/folk metal yapan grup sayısı az ve SKÁLMÖLD’ü keşfedip sevecek birkaç kişi bile çıksa ne mutlu bize. Sonuçta biz bu müziğe hizmetkâââââr olmaya geldik…

Başlayalım. SKÁLMÖLD kurulduğu günden hiç değişmeyen 6 kişiden oluşan, bu 6 kişiden 6’sının da vokal yaptığı, 3’ünün gitar çaldığı, kısacası her anlama “çok çok” bir grup. 3 gitariste gerek var mı tartışılır ancak çıkan sound bu denli güçlü ve heybetli oluyorsa demek ki adamlar 3 gitardan da yararlanmayı biliyor. Grubun müziğinde melodiler, rifler birbiriyle yarışıyor, nakaratlarda görkemli kuzey havaları ortama serinlik ve şenlik havası katıyor. Olayın folk kısmı bir an olsun laylayloma geçmezken, Viking tarafında ise çok güçlü bir vokal çeşitliliğiyle kendimizi sakalımızdaki tuzlu suları sıvazlarken, çayırlarda kılıcımızı baltamızı havaya kaldırıp triplere girerken buluyoruz.

Hepsine geçtim, bir kere İzlandaca metal söylemek için muazzam bir dil. Fonetik olarak metale daha iyi giden pek az dil var. Bastıra bastıra söylenen bunca r harfi, haykırmaya bu kadar elverişli son heceler, neler neler… Bir de üstüne bu denli kuzeyli melodiler ve epik rifler geldi mi cidden tadından yenmiyorlar. Albümdeki tüm şarkılar üst düzey bir dolu şey barındırıyorlar, hiçbir şarkı öylesine yapılmış izlenimi vermiyor ve tüm şarkılar konserde çalıp milleti delirtecek potansiyele sahipler. Cidden abartmıyorum; “Ýdalir” baştan sona müthiş bir tutku, adanmışlık, enerji ve metal yangınıyla (ahah bu ne demek lan) dolu. Mesela bir “Verðandi”yi dinleyin, bu tarzı seviyorsanız beğenmeme ihtimaliniz yok gibi bir şey. Cidden yok gibi bir şey.

Son sözlere yaklaşırken, albümün cidden ne kadar iyi olduğu konusunu tekrardan vurgulamak istiyorum. 9 şarkının 9’unun da iyi, 46 dakikanın tamamının çok keyifli, çok etkileyici olduğunu düşünüyorum. Şöyle bir düşününce, çok uzun zamandır “Ýdalir”den daha iyi bir Viking/folk metal albümü dinlememiş olabilirim. O sound, vokallerdeki o muazzam adanmışlık… Harbiden git İzlanda’ya o yanardağ senin o şelale benim gez dur.

Önceki iki albümlerinin incelemesine yorum gelmemiş olsa da SKÁLMÖLD’e bu sayfalarda yer vermeye devam edeceğiz. Çünkü çok iyiler. Türlerinde dünyanın en iyi birkaç grubundan biriler. “Ýdalir” de hiç öyle fazla düşünmeden yılın en iyi Viking/folk metal albümü ilan edilebilecek kadar güçlü bir çalışma. Eğer Viking metal seviyorsanız, folk metal seviyorsanız, muhtemelen bu sene içinde bundan daha iyi bir albüm dinlemediniz ve dinlemeyeceksiniz.