Belirli bir coğrafyadan çıkan bir grubun bambaşka bir coğrafyanın kültürüyle, mitolojisiyle ilgili müzik yapmasına nasıl bakıyorsunuz bilmem ama bu durumun en sık görüldüğü örneklerden biri şüphesiz ki Mezopotamya ve İskandinav mitolojileri. Mezopotamya mitolojilerinin, oraların kadim uygarlıklarının karanlık ve belirsiz ayrıntıları on binlerce grup tarafından işleniyor, konu ediliyor. İskandinav mitolojisi de yine barındırdığı pek çok “metale uygun” karakter ve temayla metal dünyasının geneline hitap eden bir profil çiziyor.

Bugün İskandinav mitolojisine gönül vermiş Polonyalı bir death metal grubuyla birlikteyiz. PANDRADOR adlı bu arkadaşların enteresan bir olayı var. Grup 2015’te başka elemanlar tarafından kurulmuş ve pek çoğu sadece 1 yıl grupta kaldıktan sonra PANDRADOR’u başka müzisyenlere devretmişler. Orijinal kadrosundan hiç eleman kalmamış uzun süreli grupları biliyoruz elbet ancak PANDRADOR kurulduktan sadece 1 yıl sonra hiçbir kurucu üye kalmaması ve tamamen yeni insanların adeta gruba el koyması epey enteresan.

Müzikal, beste karakteri ve sound olarak bakıldığında PANDRADOR’un en çok benzediği grubun DECAPITATED olduğunu söyleyebiliriz. Ne ilk dönemleri ne orta dönemleri ne de güncel dönemlerinden söz ediyorum. DECAPITATED’a genel olarak yakın duran bir müzikal anlayışları var ve bu anlayışı işledikleri temaların coğrafyasına hiç değinmeden ele alıyorlar.

Albüm, kapağındaki sekiz bacaklı at Sleipnir’den kliplerine dek tamamen Nordik karakterde, lakin müzikal olarak İskandinav taraflarının zerresi bulunmuyor. Bunun sebebi de PANDRADOR’un melodiden imtina ederek uzak duran bir müzik yapıyor oluşu. DECAPITATED dersiniz, Mezopotamya ve doğu tarafı alınmış kısmi bir BEHEMOTH da dersiniz, hatta HATE ve bir nebze VADER bile dersiniz, lakin burada müzikal anlamda bir gıdım dahi İskandinavlıktan söz edemeyiz.

Gruba ilişkin referansları sayarken sadece Polonyalı grupları saymış olmama ben bile şaşırdım esasında. Polonya death metalinin çok karakteristik bir sound’undan esasında söz edemeyiz. Yani ülkenin at başı gruplarının (VADER, BEHEMOTH, DECAPITATED) sound’ları ve beste tarzları aslında ortak bir paydada buluşmuyor. Ne var ki PANDRADOR tüm hemşerilerini aynı potada eritmeyi ve ortaya sadece Polonyalı death metal gruplarını hatırlatan bir şey çıkarmayı başarıyor.

Ta ki son üç şarkıya gelene kadaaar…

Son üç şarkıda PANDRADOR enteresan bir karakter değişimine gidiyor ve “The Long Defeat”teki DEATHSPELL OMEGA’yı anımsatan bir şekle bürünüyor. Yine death metal, yine Polonya havası ancak “Valediction of Exalted One”, bilhassa “Helferdast” ve “Seiðr” adlı şarkılarda PANDRADOR’un bence tartışma götürmez biçimde “The Long Defeat”ten etkilendiğini görüyoruz. Tesadüfse sikerler, ama bence değil. Bence grup o albümün dingin karanlığından etkilenmiş ve bu şarkılarda o tattan yararlanmış. “Seiðr”in tamamında bunu görsek derim ki PANDRADOR DsO çakması, direkt kopyalamışlar. Ama öyle değil; sadece son üç şarkıda bu durum var ve bu da bana yazım sürecinin bir noktasından sonrasının “The Long Defeat”in çıkışına denk gelmiş olduğunu düşündürtüyor.

“Valediction of Exalted One”ın girişine, daha da bariz bir örnek için “Helferdast”ın girişine veya son şarkı “Seiðr”in 02.00’de giren kısmına bakın. Bakın ulan.

Hepsini toparlayıp baktığımda PANDRADOR’un gayet iyi bir albüm yaptığı kanısındayım. Gayet güçlü, hatta çok iyi olmasına rağmen akıl alan, ilham verici bir şey olmadığından 7,5 vermeyi uygun gördüm ancak bu albüme 8 veya 8,5 verecek dinleyiciler de olabilir. Adamlar gerçekten çatır çatır çalıyorlar ve yılın değerli death metal işlerinden birini yaratıyorlar. Polonyalı death metal gruplarını seviyorsanız kesin dinlemenizi öneririm. O taraklarda beziniz yoksa ve DEATHSPELL OMEGA’nın “The Long Defeat”ini seviyorsanız, o zaman da son üç şarkıya göz atın ve o albümün death metalle birlikteliği nasıl oluyor görün.