Haziran 2009′da Pasifagresif’i açtıktan sadece 3-4 gün sonra “Carnage Euphoria” albümlerini incelediğimiz, dört yıl sonra da dağılma haberini verdiğimiz VOMITORY’nin geri dönüş albümünü inceliyor olmanın kanlı dalaklı gururunu yaşıyorum şu anda. Kötü albüm yapması fiziken mümkün olmayan death metal grupları listesinin üst sıralarında yer alan VOMITORY bundan 10 yıl önce dağılmış ve 1989’dan beri devam eden hayvanlığına bir nokta koymuştu. Görünüşe göre belli bir geçmişi olan pek çok grup bu dağılma işine çok da uzun dayanamıyor ve bir yerden sonra tekrardan müzik yapma motivasyonunu buluyor.

Şu anda karşımızda bu köklü grubun bir önceki albümünden 12 yıl aradan sonra çıkardığı yeni çalışması “All Heads Are Gonna Roll” var ve az sonra bahsedeceğimiz üzere adamlar iştahlarından hiçbir şey kaybetmeden, kaldıkları yerden devam ediyorlar.

Grubu kuran Gustafson kardeşlerin yanı sıra 2000’lerdeki kemik kadronun da aynen korunmuş olması, bu gibi geri dönüşlerin bazılarında karşımıza çıkan “grubu kuran 1-2 kişi ve yeni elemanlar” olayını da bizlere yaşatmıyor ve bu sayede tam teşekküllü bir VOMITORY dinleme şansına erişiyoruz.

VOMITORY death metalin ansiklopedik anlamını sunan, her şeyiyle bir death metal grubu. İsveçli olmalarına rağmen Göteborg veya Stockholm sound’unun karakteristik özelliklerini taşımaktansa daha genel çerçevede bir death metal yapıyorlar. Hayvanlık, saldırganlık hepsi yerli yerinde, trendlerden bağımsız, saf bir death metal var “All Heads Are Gonna Roll”da.

Bu şekilde bakınca, yani saf bir death metalden bahsedince, esasında tahlil edecek ve masaya yatıracak şey de nispeten sınırlı oluyor. Adamlar death metal dendiğinde akla gelen ne varsa onu yapıyorlar ve belki de sadece “çok iyi bir death metal albümü. Dinleyin.” demek bile bir inceleme yazısının yerini tutabiliyor. Burada bahsedilmesi gereken adamların bunca yıl aradan sonra bu kadar istekli ve karşılarına gelen her şeyi yok edecek karakterde bir albümle dönmüş ve sanki hiç ara vermemişçesine ortalığı dağıtıyor olmaları.

“All Heads Are Gonna Roll”u dinlerken aklınıza gelecek, gözünüzün önünde canlanacak tek şey bir katliam, bir kıyım olacaktır. Death metalin bu “saf” hâli, iyi yapılmadığı takdirde “dümdüz death metal” biçiminde yorumlanacak bir şekle bürünebiliyor, “daha önce de dinlediğimiz, binlerce kez karşılaştığımız ortalama üstü death metal” diye özetlenme riskiyle karşılaşabiliyor. Ne var ki bu adamlar bu işe 34 yıl önce başlamışlar, üst düzeyin altına bir kez bile düşmeyen bir diskografiye imza atmışlar ve bu sayede 2023 model VOMITORY’yi de tam bir can pazarına dönüştürmeyi başarmışlar.

Albümde en sevdiğim olaylardan biri, VOMITORY’nin öncesinden de bildiğimiz üzere death metalin hayvanlığını tremolo melodik riflerle süslemeleri ve yeri gelince kazımasyon riflerin yanına çok daha punk karakterli rifler de sıkıştırarak “Raped, Strangled, Sodomized, Dead” gibi akılda kalıcı, enerji ve adrenalin bombası işler yapabiliyor oluşları. Eminim ki bu şarkıları yazarken de kaydederken de çok eğlendiler, sahnede çalarken de bir o kadar eğlenecekler.

Sonuçta ortada modern bir başyapıt denecek türde karakteristik, masaya bir dolu yeni şey koyan, “oha siz ne yaptınız” denecek türde yenilikçi veya vizyoner bir iş yok, lakin konu death metal olduğunda DÜNYADA BU İŞİ EN İYİ YAPAN gruplardan biri var. Dolayısıyla da açın, dinleyin, şöyle bir ter atın, kafanızı boynunuzu incitin, sonra da yolunuza bakın.

İyi ki döndünüz lan. Gideyim de boynumu Muscoflex’le güzelce bir ovayım.