Kanada’dan çıkan teknik death metal gruplarının genel yapısının ve sound’unun epey dışında bir grupla beraberiz bugün.

Üç kişiler, üç kişinin çıkaracağı maksimum olayı çıkarıyorlar ve bunu da klas biçimde yapıyorlar.

Adamlar Kanadalı, adamlar teknik death metal yapıyor ancak hiç de Kanadalı gibi teknik death metal yapmıyorlar.

Hemşerisi olan türdeşlerinin ciddili karakterinin tersine, VILEDRIVER’ın çok daha delişmen bir tarzı var.

Kesinlikle goygoy, laubali, geyiğine değil ancak daha psikopat, daha şizofren, daha dengesiz bir müzik yapıyorlar.

Burada kullanabileceğimiz başlıca referans THE DILLINGER ESCAPE PLAN olacaktır. Özellikle vokalistlerden biri, olayın math metale yaklaştığı anlardaki vokalleriyle akıllara bariz şekilde Greg Puciato’yu getiriyor.

Ne var ki grup sadece o taraflara sıkışmıyor. VILEDRIVER’ı dinlerken aklıma gelen diğer bazı gruplar arasında DECAPITATED, SPASTIC INK, BLOTTED SCIENCE, REVOCATION gibi isimler var ki bu kadro bile ortaya çıkan şeyin çekiciliği ve enteresanlığı konusunda işaretler veriyordur diye tahmin ediyorum.

Bunun yanı sıra VILEDRIVER’ı ilgi çekici kılan şeylerin başında kaotik gibi gözüken bu içeriğe rağmen (SPASTIC INK ve DECAPITATED’ı aynı cümlede kullandım, boru değil) olayın müzikal tarafını, groove’unu, konserlik karakterini bir an olsun geri plana atmamaları. Albüm baştan sona bir delilik ve müzisyenlik şhov olmasına rağmen bu bir an olsun şarkıların arka plana atıldığı bir otuzbir şenliğine (ciizıs…) dönüşmüyor.

Toplam süreleri 34 dakikayı bulan 10 şarkıdan oluşan “VileDriver II – The Rest Are Prey” bu tarafıyla da dinamik yapısının pekiştiriyor. Şarkılar bir an olsun sündürülmüyor, sakız gibi uzamıyorlar. Duyduğumuz pek çok şeyi sadece bir defaya mahsus duyuyoruz ve ardından grup bir sonraki fikrine geçerek zaman kaybetmeden yola devam ediyor.

Bu elbette ki kötü yapılırsa tam bir sik kafalılıkla sonuçlanabilir, karaktersiz bir şeye yol açabilir. Ancak VILEDRIVER’ın -belli ki- kendisi de müziği de içinde bir şeytan tüyü, bir sempatiklik barındırıyor ve bu da albümün sevilesi tarafa kaymasına vesile oluyor.

Başta THE DILLINGER ESCAPE PLAN’i özleyenler olmak üzere delirmiş ancak sempatikliğinden bir şey kaybetmemiş, tam anlamıyla şeytan tüyü olan bir teknik death metal dinlemek isteyen herkes VILEDRIVER’la tanışabilir ve sadece 34 dakikada kendini duvardan duvara savrulurken bulabilir.