Yeni nesil thrash metal grupları arasından en sevdiklerimden biri, belki de birincisi şüphesiz ki yıllardır yeni albümünün yolunu gözlediğim ABD’li topluluk TERRIFIER. 2017’de çıkardıkları “Weapons of Thrash Destruction” albümüne ilk duyduğum anda bayılmış ve grubun aşırı agresif, kavgacı, rif odaklı thrash metalini her fırsatta övmüştüm.
Aradan altı yıl geçti ve geçenlerde internette gezinirken TERRIFIER’ın üçüncü albümü “Trample The Weak, Devour The Dead”i birkaç güne çıkaracağını öğrenmemle kendimi salonun ortasında tek başıma müziksiz hardcore dancing yaparken buldum.
Albüm çıktıktan ve ilk şarkı “Trial by Combat”ı ilk kez dinledikten sonra da bu heyecanımın boşa olmadığını bir kez daha görmüş oldum. TERRIFIER gerçekten de son 10 yılın en iyi thrash metal gruplarından biriydi ve önceki albümde yaptığı işin tesadüf olmadığını kanıtlıyordu. Lafı fazla uzatmadan ifade edeyim ki “Trample The Weak, Devour The Dead” bu sene içinde dinlediğim en iyi, en üst düzey, en yaratıcı, en akılda kalıcı thrash metal albümü.
Bunun sebebi adamların thrash metalin tüm köklerine sadık kalmakla beraber son derece akılda kalıcı ve yaratıcı rifler yazarak dinleyiciyi heyecanlandıran bir müzik yapmaları. Rifler nefis, sololar muazzam, besteler akılda kalıcı, davullar çılgın, vokaller gayet iyi. Kapak zaten Ed Repka… E thrash dinleyen bir insan daha ne ister bilmiyorum. Her şarkıda sizi “thrash metal budur ulan” dedirtecek pek çok şey bulmanız olası. TERRIFIER’ın müziğinde yeri geliyor DESTRUCTION yırtıcılığını, yeri geliyor ANTHRAX groove’unu, yeri geliyor MEGADETH tekniğini, yeri geliyor EXODUS vahşetini buluyorsunuz ama hiçbir şekilde bir retroluk, bir worship’lik hissetmiyorsunuz. HAVOK gibi, WARBRINGER gibi son albümleri bence çok çok iyi olan gruplardan farklı olarak TERRIFIER’da ekstra bir adrenalin, bir susamışlık, iştah var ve bu sayede albümü dinledikçe dinlemek istiyorsunuz.
Bu yıl dinlediğim en iyi thrash metal şarkılarından biri olan açılış şarkısı “Trial by Combat”taki mükemmel fikirlerden tutun da kapanışı yapan jilet gibi “Awating Desecration”a kadar albümde hoşuma gitmeyen bir detay yok. Bu da “Trample The Weak, Devour The Dead”i benim için şimdilik 2023’ün en iyi thrash metal albümü yapmaya yetiyor.
Kadro Chase Thibodeau: Vokal, bas
Rene Wilkinson: Gitar
Kyle Sheppard: Davul
Şarkılar 1. Trial by Combat
2. Perpetual Onslaught
3. Bones of the Slain
4. Depths of the Storm Scepter
5. Grinding the Blade
6. Death and Decay
7. Dawn of the Slaughter
8. Awaiting Desecration
Benim için şimdilik yılın en iyi iki thrash metal albümünden biri. Diğeri Enforced – War Remains. Senenin geri kalanında bu iki albümden daha iyisi gelecek mi göreceğiz.
İnanılmaz bir albüm. Uzun süredir bu kadar iyi bir düz thrash metal albümü dinlediğimi hatırlamıyorum. Yalnızca bu yılın değil, son yılların en iyi thrash metal albümü olarak görüyorum. Son 5 yılda çıkan bu seviyedeki thrash albümlerini yazan olursa çok memnun olurum.
@northern, Albümü dinlemeden hemen önce bu yorumu görüp ikinci şarkıyı açtım bir gülme geldi şarkıyı duyduktan sonra hahahahah Harbiden rip polaris with extra steps gibi şarkı, biraz fazla Megadeth olmuş
Benim için şimdilik yılın en iyi iki thrash metal albümünden biri. Diğeri Enforced – War Remains. Senenin geri kalanında bu iki albümden daha iyisi gelecek mi göreceğiz.
İnanılmaz bir albüm. Uzun süredir bu kadar iyi bir düz thrash metal albümü dinlediğimi hatırlamıyorum. Yalnızca bu yılın değil, son yılların en iyi thrash metal albümü olarak görüyorum. Son 5 yılda çıkan bu seviyedeki thrash albümlerini yazan olursa çok memnun olurum.
2. şarkının başlarında açtım rust in peace…polaris dinlemeye başladım, kimse kusura bakmasın.
01.06.2023
@northern, Albümü dinlemeden hemen önce bu yorumu görüp ikinci şarkıyı açtım bir gülme geldi şarkıyı duyduktan sonra hahahahah Harbiden rip polaris with extra steps gibi şarkı, biraz fazla Megadeth olmuş
Mükemmel thrash budur!
Güzel albüm ama “Enforced – War Remains” kadar yakalamadı beni.
sevdiğim bir grubun alt grubu olarak konserde çalsalar çok seveceğim bir grup olurmuş
Güzel albüm ama Enforced net tokatlar kapı gibi albüm.
Kesinlikle senenin en iyi işlerinden birisi. Dinlemelere doyamıyorum.
Depths of the Storm Scepter’ın solosundan şarkının sonuna kadar çalan riffe tek kelimeyle bayılıyorum. Ağzımda Poison was the Cure tadı bırakıyor.