Death/doom metalin iyisi gerçekten çok iyi oluyor. Death metalin katliamını doom metalin eziciliğiyle birleştiren ve bunu akılda kalıcı fikirlerle yeşerten gruplar her türlü öne çıkmayı ve etkileyici olmayı başarıyorlar. ASPHYX, DISEMBOWELMENT, TEMPLE OF VOID, HOODED MENACE, KRYPTS, niceleri… Ben yazarken içim daraldı, bir de bunları dinleyenler var düşünün (mesela ben). Öeh be kardeşim, canınızı sokakta mı buldunuz…

Bugünkü konuğumuz da tam olarak bu minvalde faaliyet gösteren bir oluşum olan SOULMASS. 2014’te kurulmuşlar ve “Let Us Pray”le de üçüncü albümlerine imza atmışlar. Florida sahillerinden ortamlara akan SOULMASS cidden lezzetli bir death/doom metal icra ediyor. Özellikle melodiler konusunda epey yetenekli gitaristleri olan topluluk, şarkılara farklı karakterler katma konusunda da bir hayli maharetli.

Albümü ilk dinleyişimde fark ettiğim üzere, besteleri son derece akılda kalıcı fikirlerle besliyorlar ve bu sayede albümü sadece bir kez dinlediğinizde bile kulağınıza takılan ve ikinci dinleyişte de direkt aklınıza kazınan şeyler oluyor. Bu önemli bir şey, zira death/doom metali sadece sertliğe yaslayarak icra eden ve kısa sürede unutulan şarkılar yazan birçok grup var. Olayın bu tarafından bakınca SOULMASS hakikaten başarılı bir iş yapıyor.

Yukarıda melodi dedim, oradan gideyim. SOULMASS melodileri yine death/doom yapan ancak bunu tamamen keder temeline oturtan DAYLIGHT DIES gibi grupların acıklı, damar melodi anlayışından çok farklı bir yere oturtuyor. “Let Us Pray”deki melodiler bire bir olmasa da büyük oranda PARADISE LOST’un gergin melodilerine yakın duruyor.

Bu gerginlikle birlikte SOULMASS bir an olsun direncini düşürmüyor, “bakın ne hâldeyim” gibi bir hüzün şovuna pek girmiyor. “Below the Lake” gibi şarkılarda doksanlar Avrupa doom/death/gotik metal ortamlarından aşina olduğumuz kederler elbet var, lakin SOULMASS’in olayı büyük oranda sertlikten geçiyor.

Tüm enstrümanların Brett Windnagle adlı arkadaş tarafından çalındığı SOULMASS bu yanıyla da takdir edilebilecek bir grup, zira albümdeki gitarların yanı sıra davullar da epey iyi; en azından bu tarz bir müzik için gayet yerli yerinde icra edilmişler. Windnagle’ın gitar armonileri ve iç içe geçen gitar bölümlerini iyi kurgulamış olması da kendisinin bu tür müziği ne kadar içselleştirmiş olduğunun bir göstergesi. Tüm bunların yanında vokaller de gayet güçlü kükreyince, ortada şikâyet edecek çok da bir şey kalmıyor aslında. Yukarıdaki grup fotoğrafında dört kişi var, lakin SOULMASS aslında iki kişiden oluşuyor ve bu albümden de sadece bu iki kişi sorumlu.

SOULMASS yeni tanıştığım ancak tanıştığıma çok memnun olduğum bir grup. Sadece çok iyi bir death/doom metal grubu olarak değil, uzun zamandır dinlediğim en akılda kalıcı death/doom metal şarkılarına imza atan grup olarak da gördüğüm bir oluşum. Yukarıda adını saydığım grupları seviyorsanız bence mutlaka şans verin.