Ne kadar hayvan olduklarını ilk andan gösteren ve her şeyi bodoslama yapan grupları seviyorum. Yeni tanıştığım Alman death metal grubu ATOMWINTER da bunlardan biri.

Albüme baktığımızda ilk olarak “Sakrileg”deki müziği gayet iyi yansıtan tatsız bir kapakla karşılaşıyoruz. Adamların örümceğe benzeyen güzel bir logosu var ve bu logoyu çok da açık renkte olmayan bir arka plan üzerinde siyah olarak tercih etmişler. Bu en baştan çekici bir hareket. E grubun adı zaten ATOMWINTER, yine son derece tavizsiz bir tercih. Albümü açıyorsunuz, sizi gayet iyi bir intronun ardından “Of Blood and Flesh” diye bir şarkı karşılıyor ve gruba dair hayvanlıklar böylece devam ediyor.

“Kana ve Ete Dair” vesilesiyle gerçekleştirdiğimiz bu tanışmanın ardından ATOMWINTER’ın karakteristik özelliklerini de daha isabetli şekilde anlamaya başlıyoruz. Bu adamlar ASPHYX’ten tutun da MORBID ANGEL’a kadar uğursuz ve öküz osurtan pek çok gruptan izler taşıyan bir müzik yapıyorlar. Tam bir referans belirtmek güç ve bu da ATOMWINTER deneyimini daha da çekici kılıyor. Yeri geldiğinde oraya buraya tatlış ve gergin black metal arpejleri de sokuşturan Alman grup, bu sayede karanlığı ve uğursuzluğu yayma enstitüsündeki yerini sağlamlaştırıyor.

Vokalist Florian Bauer’ın başımıza gelen tüm bu belalar içerisindeki rolü çok büyük. Hem performans ve vokal tarzı olarak hem de harsh vokallerinin karakteri açısından. İlginçtir, Bauer’in vokallerini dinlerken aklıma birden fazla çok iyi vokalist geliyor. Tıpkı bir parfümün veya şarabın notalarını ayırt etmek gibi, onun vokalleri de bana farklı farklı vokalistlerin ses rengini hatırlatıyor. Bauer’in beyaz saçlarını görür görmez akla gelen Martin van Drunen, Johan Hegg, Peter Tägtgren bunlardan birkaçı.

Yine de bu adamların en önemli olayı ilk paragrafta bahsettiğim konular. ATOMWINTER lafı ağzında hiç gevelemeyen, bodoslama vuran, elmacık kemiklerine döner tekme atan bir grup. “The Dark Void” gibi INCANTATION’laşan, kapkaranlık dehlizlerden yeryüzüne çıkma fırsatı kollayan orta tempo şarkılarda bile yok atmosfermiş, yok araya bir hislenmekmiş asla lüzum görmeyen bu adamlar, gitar tonunun da etkisiyle harbiden ölümcül bir şeye dönüşüyorlar.

Acımasızlıkta bir can yoldaşı, hayvanlıkta bir çözüm ortağı, işitsel vahşet konusunda bir kanaat önderi arıyorsanız, muhtemelen şu anda hepsini bir arada buldunuz.