1998, 1999 ve 2001’de ÇOK acayip üç albüm çıkardıktan sonra 2002’de çıkardıkları vasat üstü “Cypher”ın akabinde dağılan ve 2017’de ortamlara geri dönen Fin senfonik black metal grubu …AND OCEANS, geri dönüşünü müjdeleyen 2020 tarihli “Cosmic World Mother”da mükemmel bir iş ortaya koymuş ve black metal ortamlarının son yıllardaki en görkemli dönüşlerinden birine imza atmıştı.

Bugün bu görkemli dönüşün tesadüf olmadığını görmemizi sağlayan yeni albümleri “As in Gardens, So in Tombs”la karşımızdalar ve bir kez daha senfonik black metal nasıl yapılır göstermeye niyetliler. Senfonik black metal biraz ince bir buz, zira olayın senfonik tarafını dayayıp bestelerin açıklarını kapatma yoluna giden pek çok grup var.

Albümü açıyorsunuz, sanıyorsunuz ki yeni Star Wars veya Lord of the Rings filmi başlıyor. Sonra gitar, davul, vokal giriyor ve bir de bakıyorsunuz gayet rifler, standart melodiler, ortalama besteler.

…AND OCEANS böyle bir grup değil. Bir kere grubun esas ikilisi olan gitaristler Timo Kontio ve Teemu Saari 1989’dan beri birlikte çalıyorlar. Yani ortada yaklaşık 35 yıllık bir deneyim var. Bunun yanında …AND OCEANS’ın ilk 3 albümünde deneyip ortaya koydukları, başka kimselere pek benzemeyen özgün bir müzikal karakter söz konusu ve bu karakter grubun geri dönüşü sonrasında yaptıkları için de hem bir dayanak hem de sıçrama tahtası görevi görüyor.

…AND OCEANS’ın “Cosmic World Mother” gibi müthiş bir albümün ardından arayı açmadan yola devam ettiği “As in Gardens, As in Graves”de grubun alışık olduğumuz vahşetine bir kez daha tanık oluyoruz. Bu adamlar nasıl epik olunacağını iyi biliyorlar kolaya kaçmayan bestelerle bunu bize farklı şekillerde gösteriyorlar.

“Cloud Heads” gibi şarkılarda …AND OCEANS’ın zamanında denediği elektronik, deneysel dokunuşları da görürken kimi şarkılarda ise LIMBONIC ART’ın klasikleşmiş ilk albümü “Moon in the Scorpio”yu hatırlatan taraflara gidiyoruz.

Burada en önemli konu …AND OCEANS’ın yukarıda bahsettiğim pozitif noktaları albümün geneline, 50 dakikaya da yayabilmiş oluşu. “Wine into Water” gibi daha girişinden kalplere dokunan şarkılar olduğu gibi, eşek ölüsü gibi blast beat’lerle ortalığı kasıp kavuran yırtıcı pek çok şarkı da var. Belirtilmesi gereken, …AND OCEANS’ın bu blast beat tempolarında dahi kötücül, full HD şeytani bir kimliğe bürünmemesi ve riflerinde, tremololarında, melodilerinde belirgin bir keder (ama gazlı keder) sunmayı da ihmal etmemesi. Bu nedenle …AND OCEANS’ı ve özellikle bu albümü dinlerken aklınıza türün en büyüğü olan EMPEROR’ı anımsatan pek bir şey duymuyorsunuz.

…AND OCEANS enteresan bir vaka. Yaptıkları türde gayet başarılılar ve onları dinlerken senfonik black metal olsa olsa budur diyorsunuz. Ne var ki adamların müziğinin kötücül tarafa çok da kaymamasından dolayı gayet epik bir heavy metal, power metal vokalini de pekala kaldırır görüşündeyim. Bir de bu şekilde dinleyin, bakalım katılacak mısınız…