Tek albümlük gruplar dendi mi akla gelen bir dolu isim var. Neden, çünkü Agresif Musiki podcast’in bir sonraki yayınında tek albümlük önemli grupları konuşacağız.

Bazısı herkes tarafından bilinen, bazısı ise sadece bilenin bildiği bu toplulukların büyük kısmı kurulduktan çok kısa süre sonra bir albüm çıkaran ve hemen akabinde dağılan isimler. Bu albümlerden bazıları metal okyanusunda kaybolurken, bazısı da ilgili grubun on, yirmi, hatta otuz yıl sonra bile adından söz ettirmesini sağlayan, yalnızca 40-45 dakikalık müzikle o grubun metal tarihine geçmesine sağlayan çalışmalar.

Bugün bu tür bir gruptan, 1996 yılında çıkardığı “Welcome My Last Chapter” albümüyle doksanlar melodik black metal sahnesinin hatırı sayılır işlerinden birine imza atan VINTERLAND’dan bahsedeceğiz. 1992’de kurulan VINTERLAND iki demonun ardından ilk albümünü çıkarmış ve hemen sonrasında dağılmıştı. 2011’de geri dönüp konserler de verdiler, ancak aradan 12 yıl geçmesine rağmen henüz tek bir şarkı bile yayınlamadılar.

VINTERLAND’le ilgili bahsedilmesi gereken ilk şey bu adamların bu işi büyük bir tutkuyla yapmış olduğu. Albümü başlattığınız anda, sadece vokallerin yırtıcılığından ve davulun azgınlığından VINTERLAND’ın (İsveççede “land” İngilizcedeki gibi “lend” şeklinde değil, “land” olarak telaffuz edildiğinden “VINTERLAND’in değil, “VINTERLAND’ın” şeklinde yazıyorum) nasıl bir gazla bu işe giriştiğini görebiliyorsunuz.

Öyle ki davuldaki minik hatalar, daha doğrusu kusursuz olmayan minimal detaylar dahi albüme ekstra bir doğallık, tutku ve gerçeklik katıyor.

DISSECTION, SACRAMENTUM, UNANIMATED, DAWN, LORD BELIAL gibi gruplardan aşina olduğumuz bir tarza sahip olan VINTERLAND, özellikle doksanların ikinci yarısında yüzlerce grup tarafından kullanılan melodi örgülerini kullanarak hem kederli hem öfkeli bir atmosfer yaratıyor. Bunun dışında, “I’m an Other in the Night”ta hissedilen BATHORY havaları da mevcut. Aynı şekilde, bu şarkıda duyduğumuz ve Dan Swanö imzası taşıyan klavyelerin çok benzerlerini yıllar sonra FALKENBACH ve benzeri gruplardan da duymuşluğumuz var. O detayı da belirtmeden geçmeyelim. Adını anmışken, o yıllarda kendisi de gelişmekte olan Dan Swanö’nün elinden çıkan çiğ prodüksiyonuna rağmen dinleyiciyi harekete geçiren bir sound’u olan albümde özellikle olması gerekenden daha vurucu mikslenen kick’ler insanın kafasına dabadabadabadaba vuruyor.

Albümle ilgili olarak eleştiri konusu yapılabilecek şeylerden biri grup elemanlarının İngilizce düzeylerinin albüm ismine, şarkı isimlerine ve şarkı sözlerine yansımış olması. “I’m an Other in the Night”, “A Castle So Crystal Clear” gibi amatör denebilecek şarkı isimlerinin yanında, bazı şarkı sözleri de yanıyor desem yerinde olacaktır. Yine de yukarıda da dediğim gibi bu albümü bu denli kült yapan şey barındırdığı bu amatör ruh. Albüme dair pek çok detayda hissedilen bu yarı amatörlük, bu ilk heyecan VINTERLAND’ın yıllar sonra bile anılmasını sağlayan başlıca faktör.

Yavaştan kapatacak olursak, “Welcome My Last Chapter” gerçekten de amatöre yakın bir ruhla meydana getirilmiş, ancak müthiş bir tutku ve heyecanla örülü, çok başarılı bir albüm. Özellikle vokal konusunda kusursuza yakın bir performansa sahne oluyor, doksanların ortasındaki İskandinav ruhunu çok iyi yansıtıyor ve VINTERLAND adını, sıfır üretimle geçen 27 yılın ardından bile insanlara telaffuz ettirmeyi başarıyor.