Not: Bu albümün 2013 yılında Görkem Şahin tarafından yazılan incelemesini unutarak ve sitede olmadığını düşünerek tekrar inceledim, bu yüzden 9,5 yıl sonra ortak inceleme olarak tekrardan hortlatıyoruz.

Ekstrem metal tarihini şekillendiren vizyoner gruplara baktığımızda genelde bir şeyi diğerlerinden farklı yaptıklarını görüyoruz. VENOM, BATHORY, SODOM, KREATOR, MERCYFUL FATE, SLAYER, CELTIC FROST ve daha bir dolu grup ya enstrümantasyon ya şarkı yazımı ya imaj ya da diğer bir özellikleriyle aynı dönemde çıkan benzerlerinden ayrılıyor ve bir şekilde öncü konumuna erişiyorlardı. Bu grupların her birini düşündüğünüzde aslında müzikal olarak hepsinin aynı dönemden aşağı yukarı muadilleri olduğunu görebilirsiniz, ancak bu gruplar bazen çeşitli nüanslar, bazen de topyekûn bir farlılıkla öne çıkmayı başarmışlardı.

Seksenlerin ortalarındaki ekstrem müziklere baktığımızda death metalin filizlendiğini, black metalin yolunun yapıldığını, thrash metalin kötü amaçlar için kullanılmaya başlandığını görüyoruz. Şiddeti, sürati ve ekstremliği yeterli görmeyen birtakım İngilizlerin başını çektiği grindcore da bu ekstremliğin o zamanki en uç örneği olarak kulaklara kan ve cerahat sıçratmak üzere metal arenasındaki yerini almış; TERRORIZER, ASSÜCK, AGATHOCLES, BRUTAL TRUTH gibi isimler de ABD ve Avrupa’nın türü besleyen isimleri arasına adlarını yazdırmıştı.

Yine de grindcore dendiğinde akla elbette ki iki İngiliz grup, yani NAPALM DEATH ve CARCASS gelmektedir. Bu iki grubun vizyoner yaklaşımı sayesinde grindcore türü popülerleşmeye başlamış ve bu türe yönelen binlerce grubun ortaya çıkmasına vesile olmuştu. Lakin NAPALM DEATH ve CARCASS’ın da ilham aldığı birileri vardı. 1984’te TEMPTER ismiyle yola çıkan, sonra bir süre ULTRAVIOLENCE olarak gürültü yaptıktan sonra GENOCIDE adıyla death/thrash metal yapan bu grup, 1986’da çıkardığı “Slaughter of the Innocent” demosuyla yeraltı ortamlarını sallayan REPULSION’dan başkası değildi.

Başlarda METALLICA ve SLAYER cover’layan bu çocuklar, müziğin sürati konusundaki doyumsuzluklarını çoğu baştan sona blast beat’ten oluşan şarkılarla dolu bu demoda sergilemiş ve NAPALM DEATH, CARCASS, TERRORIZER ve daha pek çok önemli gruba ilham vermeyi başarmıştı. Bu demo 1989 yılında “Horrified” adıyla albüm olarak tekrardan yayınlandı ve REPULSION kısa sürede bir ilham kaynağına dönüştü. Kendi ilham kaynakları olarak VENOM, HELLHAMMER, CELTIC FROST, DISCHARGE, POSSESSED, SLAYER, SLAUGHTER, EXODUS gibi isimleri sayan REPULSION, tüm bu gruplardan izler taşıyan ancak hepsini hızlı çekimde oynatan müziğiyle dönemi için ciddi anlamda vizyoner, cüretkâr bir tavır takınmıştı.

DEATH’in 1985’teki demolarında da çalan Scott Carlson ve Matt Olivo’yu kadrosunda barındıran REPULSION’ın bu ilk ve tek albümünü, Earache Records bünyesinde yer alan ve CARCASS’tan Jeff Walker ile Bill Steer’ın kurduğu Necrosis Records çıkarmıştı. Bu bile CARCASS’ın REPULSION’a ve verdiği ilhama ne kadar değer verdiğini göstermesi açısından önemli. Sadece 29 dakika süren bu 18 şarkılık albümün orijinali olan “Slaughter of the Innocent” demosunun 1986’da çıktığı, REPULSION’ı bir ilham kaynağı olarak gösteren grupların da hemen 1-2 yıl içerisinde ilk albümlerini çıkardıkları düşünüldüğünde bu adamların birilerini bir anda nasıl etkilediği daha iyi anlaşılabilir.

Kapağı da dâhil olmak üzere underground ortamların, ekstrem âlemlerin en önemli işlerinden olan “Horrified”, tek bir albümün bir grubu kendi ortamında efsane yapması noktasında verilebilecek en iyi örneklerden biri olarak karşımızda sallanıyor, üzerindeki kanı sağına soluna sıçratıyor, şıpır şıpır altına damlatıyor.

Not: 10

***

Görkem Şahin

Matt Olivo ve Scott Carlson 1984’de ilk gruplarında, o yıllarda müziğe yeni adım atan pek çok Amerikalı metal müzisyeninin yaptığı şeyi yapıyorlardı: Slayer ve Metallica coverları. Dissonance adlı bir hardcore punk grubundan ihraç ettikleri davulcu Phil Hines’ın etkisiyle müzikleri değişime uğradı. Ancak asıl sihirli karışım, namlı bir punk olan Dave “Grave”‘ Hollingshead’in gruba katılmasıyla ortaya çıkacaktı. Dave’in namı ve aynı zamanda takma adı, TV kanallarına haber olmasına sebep olan mezar soygunculuğundan gelmekteydi.

Kritiğe konu olan bu albüm önce The Stench Of Burning Death adlı bir demo olarak 1986 yılında yayınlandı. Yani tarihsel olarak Carcass, Terrorizer ve Napalm Death gibi grindcore’un dev isimlerinin ilk albümleri çıkmadan önce. Şüphesiz onlar da ilk albümlerinden önce çeşitli demolar çıkardılar. Ancak buradaki asıl önemli mesele şu: Horrified bahsettiğimiz grupların ilk albümlerinden sonra çıkmış olabilir fakat The Stench.. demosunun tamamen tekrar kaydedilmiş hali olduğu için aslında içeriği daha eski. Dolayısıyla Repulsion belki de ilk grindcore grubu diyebiliriz. Her halukarda türün en büyük ilham kaynaklarından birisi olduğu kesin.

Horrified ilk olarak Repulsion hayranı olan Carcass elemanlarının sahibi olduğu Earache’in alt şirketi Necrosis Records tarafından 1989 yılında albüm formatında basılmış. Repulsion, Terrorizer ve Napalm Death elemanlarının dahil olduğu pek çok grindcore müzisyenini derinden etkilemiş ve yaratıcılıklarıyla sert müzik tarihindeki tek albümlük cevherler listesine girmeyi başarmış harika bir grup (Bkz. Disincarnate). Yeni kuşağın isimlerine aşina olmamasının yegane sebebi de bu.

Müziklerindeki dinamizmin en büyük mimarı kuşkusuz davulcu Dave. Şarkı yazımında ne kadar etkisi olduğunu bilemiyorum ama inanılmaz hızlı çalıyor. Grup o yıllarda Dave’in davulculuğundan dolayı dünyanın en hızlı grubu olarak anılır olmuş.

Albüm toplam 18 parçadan oluşuyor ve 29 dakika civarında bir süreye sahip. Parçalarda nadiren de olsa groovy, yavaş bölümler var ancak genel olarak Reign In Blood havasında, başladığı gibi bitiyor. Albüm –istisnai durumlar hariç grindcore’da alışılageldiği üzere– sanki tek şarkıdan oluşuyor ancak dinleyici bitkin düşmesin diye her 1,5-2 dakikada bir mola veriliyor. Şarkı sözleri tamamen gore temalar üzerine kurulmuş. Zombiler, nükleer savaş, kadavralar gibi ciciler üzerinde bolca kelam etmişler.

Aslına bakarsanız hiçbir manaya gelmediğini düşündürten bu sözler genel olarak punk bir tavırdan kaynaklanıyor. Elemanlar pislik değiller, aksine devamlı aşktan sevgiden söz eden, romantik kapaklarla servis edilen, insanların toz pembe bir dünyada yaşadıkları yanılsaması yaratan ana akıma, normale (?) olan tepkilerini, böyle ifade etmeyi seçmişler. Geyik zombi filmlerini izlerken eğleniyorsanız emin olun bu albümü dinlerken de eğleneceksiniz. Müziği, sözleri takip ederek dinlerseniz sizde de aynı etkiyi yaratacağını düşünüyorum. En son 2006 yılında Southern Lord tarafından tekrar basıldığı için albümü bulamama gibi bir sıkıntınız da olmayacaktır.

Uzun lafın kısası diyemeyeceğim çünkü pek uzatacak bir şey kalmadı :) Canavar gibi, taş gibi bir albüm işte. Bence mutlaka bir şans verin.

Grup 2004’de Dave olmadan da olsa tekrar birleşti, ancak herhangi bir albüm çıkarmadılar. 2004’de çıkan bir DVD’leri var.

Not: 10