Sitemizle MAN MUST DIE arasında enteresan bir ilişki olduğunu az önce fark ettim. Sitede bir incelemesi yokken, fazla da meşhur bir grup değilken 2012 yılında klip haberini yapmışız. 2013’te şarkı yayınlamışlar, onun da haberini yapmışız. Kısa süre sonra çıkan albümlerini inceleme gereği duymamışız. 2016’da “Gagging Order” EP’lerinin haberini yapmış ve demişiz ki “İskoç teknik death metal grubu MAN MUST DIE kesin tarihi henüz açıklanmayan yakın bir zamanda “Gagging Order” adlı bir EP çıkarıyor.” O yakın bir zaman bir türlü gelmemiş olacak ki “Gagging Order” EP’si ta 2019’da çıkabilmiş.

Sonra grup 9 yılı bulan albümsüzlük dönemini sonlandıramaya karar vermiş ve yeni albüm yapacağını açıklamış, şarkı yayınlamış, detaylarını sunmuş ama biz bunlara denk gelmemişiz. Şahsen yeni albümün çıktığından albümün çıkmasıyla haber oldum diyebilirim. Kısacası biz bu adamlara sitemizde epey yer vermişiz ama bazen de görmezden gelmişiz. Enteresan işler.

Tabii MAN MUST DIE’ın yeni albümü “The Pain Behind It All” kadar enteresan değil. Zira MAN MUST DIE’ın yeni albümü “The Pain Behind It All” tam bir orospu çocukluğu, MAN MUST DIE’ın yeni albümü “The Pain Behind It All” tam bir öküzlük sempozyumu.

Teknik death metalle iştigal eden MAN MUST DIE, yansıttıkları şiddet düzeyine bakıldığında sanki teknikten çok brutal bir groove metal yapıyormuş izlenimi veriyor. Bu tarafıyla akıllara DECAPITATED’ı, yer yer CATTLE DECAPITATION’ı, DYSCARNATE’i getiren İskoç topluluk, bu üç referanstan anlaşılacağı üzere gayet taşşaklı bir müzik yapıyor.

Grubun kurucusu üyesi gitarist ve vokalist dışındaki herkesle yollarını ayıran MAN MUST DIE, 2017’de gruba yeni bir davulcu, yeni bir basçı ve diğer bir gitarist dâhil ederek mizacını büyük oranda değiştirmişti. Bu değişim sonrasında gelen EP’de ve 2021’deki “Bring Me the Head of the King” single’ında gösterdiklerini yeni albümde daha da yükselten grup, 10 yıl aradan sonra gelen bu albümle adeta yeniden doğmuş diyebilir, kendilerini ilk kez bu albümle keşfedecek yepyeni bir hayran kitlesiyle kucaklaşmaya hazır olduğunu söyleyebiliriz.

Şarkılara baktığımızda, albüme adını veren şarkıda pek çok açıdan MESHUGGAH’ya öykünen bir yapı görüyoruz. Adamlar aksak bir ritim ve Jens Kidman’vari vokallerle MESHUGGAH’yı kendi mezheplerince ne kadar olabilirse o kadar iyi yansıtmışlar, üstüne bir de melodi katmış, keder basmışlar. Harbiden mis gibi şarkı.

Albümün geneline bakınca da grubun yeterli düzeyde varyasyon eşliğinde, çok yönlü denebilecek düzeyde bir setlik, acımasızlık ortaya koyduğunu görüyoruz. Davullar, vokaller, gitar tonu, şarkıların orasına burasına sokuşturulan minik ama etkili fikirler, hepsi de bu adamların bunca yıllık açlığını ve tutkusunu gösteriyor.

Olayın özü de bu acımasızlıkta yatıyor. Teknik death metal etiketini görünce aklınıza cerrahi operasyon kıvamında müzisyenlikler falan geliyorsa bu hiç öyle bir albüm değil. Evet icra yönünden kasış olaylar orada burada mevcut ama esas olay tam anlamıyla bir yıkım, kafes dövüşü, meydan dayağı.

Grupları başka gruplar üzerinden tanıtmayı sevmiyorum ancak MAN MUST DIE 10 yıl sonra yeni bir albümle, üstelik de hayvan bir albümle dönüyor, o yüzden en kısa yolu seçerek en hızlı şekilde hedefe ulaşmak istiyorum. DECAPITATED ve CATTLE DECAPITATION’ı bir kavanozda çalkalayın, üstüne birtakım başka haşinlikler ekleyin ve servis edin. MAN MUST DIE’ınız hazır.