Bugün İskoçya’ya gidecek ve tertemiz bir speed/black metal oluşumunu sizlere tanıtmaya çalışacağım.
James McBain adlı arkadaşın solo projesi olan HELLRIPPER tam anlamıyla “rengârenk bir speed/black metal” yapıyor.
Tertemizden kastım kısmen mecazi anlamda. Elbette ki speed/black metal leşliği, pisliği, çirkinliği yücelten türlerin başında geliyor ve bu türü icra eden gruplar da hep bu yol haritasıyla işe koyuluyorlar. Ne var ki bugünkü konuğumuz HELLRIPPER hem bunu yapıyor hem de çok daha renkli, keyifli bir tarafa kayıyor. Speed/black/rock ‘n’ roll şeklinde özetleyebileceğim HELLRIPPER müziğinde yeri geliyor DISSECTION, NECROPHOBIC tarzı şeytani tınılara tutunuyoruz, yeri geliyor blues gamından çalınan hard rock/rock ‘n’ roll tatlar duyuyoruz. HELLRIPPER müziğinde “Kill ‘Em All” dönemi METALLICA da var, MOTÖRHEAD de var, MIDNIGHT, TOXIC HOLOCAUST, VENOM, BÜTCHER da var.
Bu açıdan bakıldığında gerçekten de enteresan bir iş ortaya koyuyor McBain. Hani bazı yerlerde denize girersiniz de suyun üst tarafı ılıkken ayaklarınızla çok daha serin bir akıntıyı hissedersiniz. İşte HELLRIPPER da bunu müzikal olarak sunuyor. Üstelik birbirine karışmayan su gibi net bir ayrımla değil, her şeyin ayrı ayrı ve tane tane ayrıştırılabildiği ancak bir şekilde aynı amaca hizmet ettiği bir yaklaşımla.
Bunu görmek için çok daha black metal karakterli açılış şarkısı “The Nuckelavee”yi, ardından black metalle tamamen alakasız ve bir o kadar da lezzetli “Goat Vomit Nightmare”i, akabinde de olayın eğik ve değişken tarafına tanık olabileceğiniz kapanış şarkısı “Master Stoor Worm”ü dinlemeniz yeterli. Zaten albümü başlatıp 3-4 şarkı dinlediğiniz anda “Warlocks Grim & Withered Hags”in bugüne dek dinlediğiniz en renkli speed/black metal albümlerinden birini olduğunu anlayacaksınız.
Speed/black metal gerçekten de altın yaldızlı bir kâseden değil, yerden yalanarak yenilecek bir tür. HELLRIPPER o kâseyi yere çalıp paramparça ediyor ve yine yerden, arada altın yaldızları da ağzımıza gelerek yememizi sağlıyor. Türü seviyorsanız, albümde çok hoşunuza gidecek bir dolu şey bulacağınıza kalıbımı basıyorum.
Konuk:
Joseph Quinlan: Lead gitar (5, 6, 7)
Marianne: Ek vokal (5)
Antonio Rodriguez: Gayda (3)
Şarkılar 1. The Nuckelavee
2. I, The Deceiver
3. Warlocks Grim & Withered Hags
4. Goat Vomit Nightmare
5. The Cursed Carrion Crown
6. The Hissing Marshes
7. Poison Womb (The Curse of the Witch)
8. Mester Stoor Worm
Bu hafta şahane albümler çıktı, o da bunlardan biri. Şimdilik 3 kez çevirdim albümü ve her seferinde dinlemekten müthiş bir keyif aldım. Speed/black’in doğru yapıldığı zaman mükemmel bir sentez olduğunu düşünüyorum, bu albüm her şeyin doğru yapıldığı bir speed/black albümü. Geçen yıl çok fazla övülen Midnight albümünden daha iyi olduğunu düşünüyorum ve 9 puan veriyorum, yıl ortası listemde mutlaka üst sıralarda yer bulacağı gibi büyük ihtimalle yıl sonu listemde de olacak.
Bence incelemede zikredilen isimler arasına erken dönem Destruction da mutlaka eklenmeli. Özellikle riff yapıları çok çok benzeşiyor bence.
21.02.2023
@Seyfettin Dursun, haklısın, belirtmeyi unutmuşum.
Bu hafta şahane albümler çıktı, o da bunlardan biri. Şimdilik 3 kez çevirdim albümü ve her seferinde dinlemekten müthiş bir keyif aldım. Speed/black’in doğru yapıldığı zaman mükemmel bir sentez olduğunu düşünüyorum, bu albüm her şeyin doğru yapıldığı bir speed/black albümü. Geçen yıl çok fazla övülen Midnight albümünden daha iyi olduğunu düşünüyorum ve 9 puan veriyorum, yıl ortası listemde mutlaka üst sıralarda yer bulacağı gibi büyük ihtimalle yıl sonu listemde de olacak.
Nefis
Nasıl tek kişilik amına koyim ya.
Dinlediğim en iyi speed/black albümlerinden biri. Defalarca kez dinledim, her seferinde bir kusur arıyorum ama henüz bulamadım. Muazzam gerçekten.
İlk üç ay itibarıyla 2023′ün en sevdiğim albümü.
Butcher ile aynı tatları veriyor. Çok ponçikler.
Bu müziğin tek kişiden çıkması acayip iş.. Çok çok iyi albüm
Yaratıcılık abidesi orospu çocuğu.. İskoçya nedir ya.. İskoçya diyince aklıma direkt şu geliyor
https://www.youtube.com/watch?v=GceNsojnMf0